Πότε θα μάθεις?

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας...

Pablo Neruda

Αργοπεθαίνει (Muere lentamente)

Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,
όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει
όποιος έχει την τηλεόραση για μέντωρα του

Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου
και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης
αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια,
που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο,
που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν "αναποδογυρίζει το τραπέζι" όταν δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του, για την αβεβαιότητα του να τρέξεις πίσω απο ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να ξεγλιστρήσει απ' τις πανσοφές συμβουλές.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του

Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν αφήνει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη κακή του τύχη
ή για τη βροχή την ασταμάτητη

Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει την ιδέα του πριν καν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει
ή δεν απαντά όταν τον ρωτάν για όσα ξέρει

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντα πως για να 'σαι ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη
από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής.

Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή
θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.




Muere lentamente


Muere lentamente
quien se transforma en esclavo del hábito,
repitiendo todos los días los mismos trayectos,
quien no cambia de marca,
no arriesga vestir un color nuevo y no le habla a quien no conoce.


Muere lentamente quien hace de la televisión su gurú.

Muere lentamente quien evita una pasión,
quien prefiere el negro sobre blanco y los puntos sobre las "íes"
a un remolino de emociones,
justamente las que rescatan el brillo de los ojos,
sonrisas de los bostezos,
corazones a los tropiezos y sentimientos.

Muere lentamente quien no voltea la mesa cuando está infeliz en el trabajo,
quien no arriesga lo cierto por lo incierto para ir detrás de un sueño,
quien no se permite por lo menos una vez en la vida, huir de los consejos sensatos.

Muere lentamente quien no viaja,
quien no lee,
quien no oye música,
quien no encuentra gracia en sí mismo.

Muere lentamente quien destruye su amor propio,
quien no se deja ayudar.

Muere lentamente,
quien pasa los días quejándose de su mala suerte
o de la lluvia incesante.

Muere lentamente,
quien abandona un proyecto antes de iniciarlo,
no preguntando de un asunto que desconoce
o no respondiendo cuando le indagan sobre algo que sabe.

Evitemos la muerte en suaves cuotas,
recordando siempre que estar vivo exige un esfuerzo mucho mayor
que el simple hecho de respirar.

Solamente la ardiente paciencia
hará que conquistemos una espléndida felicidad.

Κόκκινες κλωστές

Θα έπρεπε να τον κηρύξουν παράνομο!

φωτος: αλεπούδα*1

Είναι κάποιες φορές που κατά τύχη πέφτεις πάνω σε κάτι τόσο καλό και θέλεις να βγεις στα γρασίδια σαν την Τζούλια Άντριους στη «Μελωδία της Ευτυχίας» και να στριφογυρίζεις, να στριφογυρίζεις με τα χέρια ανοιχτά. Οκ, ίσως να συμβαίνει μόνο σε μένα, εσείς μπορεί και να είστε πιο σοβαροί άνθρωποι. Εκεί λοιπόν που στριφογυρίζεις και θέλεις να μοιραστείς το μυστικό σου με όλους, ξαφνικά σε πιάνει αυτό το “my precious” σύνδρομο. Άμα το πω σε όλους, θα έρθουν όλοι! Και μετά θα στριμωχτώ και δε θα μπορώ ούτε να χορέψω (κι όμως!) αλλά ούτε να κουνηθώ. Όχι, δε θα το πω σε κανέναν… Μετά το ξανασκέφτηκα. Ας μη γελιόμαστε, την Αλεπούδα δεν την διαβάζει πολύς λαός, μόνο φίλοι και κάποιοι εξωγήινοι (εντάξει είναι και κάτι συγγενείς που τους εκβιάζω με οικογενειακά μυστικά.)
Ε, λοιπόν! Θα σας το πω. Ο Κωστής Maraveyas είναι τόσο καλός και τόσο εθιστικός που θα έπρεπε να είναι παράνομος. Αν σου αρέσει ο Manu Chao, οι Mano Negra, οι Negresses Vertes, οι Beirut, ο χαβαλές, το χιούμορ, η ζωή και το να περνάς καλά, την άλλη Πέμπτη θα είσαι εκεί, όπως κι εγώ.
Άμα είσαι τύπος «Δεν ξέρω, βαριέμαι» και κάθεσαι και βλέπεις τηλεόραση το βράδυ, να μην έρθεις, το μέρος είναι μικρό και θα μας πιάσεις τζάμπα χώρο.
Δε θα σας αποκαλύψω άλλα, γιατί κι εγώ δεν ήξερα πολλά και μου άρεσε που τα έμαθα από μόνη μου.

Υ.γ1: Παράκληση, οι άνω του 1.80 να κάθονται στο πάτωμα ή απλά να πάνε να αγοράσουν το cd

Πληροφορίες:
Maraveyas ilegal, είναι ο τίτλος του cd. Να το πάρετε.
Επίσημο site & myspace site
O Maraveyas και η καταπληκτική παρέα μουσικών που έχει, θα βρίσκονται στον Αλχημιστή, και την άλλη Πέμπτη 29 Νοεμβρίου. Τελευταία παράσταση. Ρεμάλια, το νου σας! Το νου σας ρεμάλια. Προτελευταία παράσταση. Το νου σας ρεμάλια κτλ. κτλ. Μόλις μου το σφυρίξανε. Θα παίξει και στις 6 Δεκεμβρίου, του Αη Νικόλα ανήμερα. Τι θα γίνει με αυτή την ιστορία? Οι εξελίξεις τρέχουν! Δε μπορώ κάθε βράδυ να ξενυχτάω και να κάνω update το blog μου κάθε λίγο και λιγάκι. Λοιπόν! Ο Maraveyas θα παίζει μέχρι τις 27 Δεκεμβρίου!
Αλχημιστής Ψυρρή, Χριστοκοπίδου 3 & Καραϊσκάκη
Είσοδος 15 ευρώ, με ποτό.
'Ωρα έναρξης με ντουντούκα, εκει γύρω στις έντεκα & δεκαπέντε πρώτα λεπτά

Υ.γ2: Πσσστ! Άμα έχετε κανένα φίλο που να έχει έτσι καμιά ψιλοκατάθλιψη, ερωτική απογοήτευση, ποδάγρα, κάτι που να τον ενοχλεί… πάρτε τον παραμάσχαλα και πετάξτε τον κάτω στο υπόγειο που θα παίζει ο Κωστής. Καθώς θα κατρακυλάει από τη σκάλα προς την ψυχοθεραπευτική μουσική, φωνάξτε του το όνομα της παράστασης:

Κάτω από τον πάτο!!!
(εκεί που είμαστε πολλοί και καλοί!)

;)

*1: Αυτή τη φορά οι φωτογραφίες, απέτυχαν να πιάσουν την καθαρή εικόνα της βραδιάς, αλλά αιχμαλώτισαν την αίσθηση αστιγματισμού που κρύβει το αριστερό μου μάτι. Να! έτσι βλέπω τον κόσμο! :)

Ένας χρόνος στο myspace. Τι βρήκα, τι έχασα

Πριν από λίγες μέρες έκλεισα ένα χρόνο στο myspace. Αυτό το site είναι όπως η ζωή. Σου δίνει όλο το υλικό και τις ευκαιρίες για να τις εκμεταλλευτείς κατάλληλα. Αν είσαι τύπος που σε ενδιαφέρει να παίρνεις μόνο, τότε κάτι θα βρεις να πάρεις. Αν ψάχνεις την ψευτοφήμη θα βρεις τους ψευτοφανς. Αν ψάχνεις γκόμενα θα την βρεις, μπορεί μάλιστα να έχει και πιο πολύ τεστοστερόνη από εσένα. Αν θες να βρεις καινούργια μουσική, θα τη βρεις. Αν θες γλείψιμο, θα βρεις γλείπτες πρόθυμους να το κάνουν. Αν θες να φας το χρόνο σου, θα τον φας. Αν είσαι ανυποψίαστος από τη ζωή και τους ανθρώπους γενικότερα, θα απογοητευτείς και από το myspace ειδικότερα.
…και οι φίλοι? Όλοι αυτοί οι friends? Υπάρχει αληθινή φιλία εκεί μέσα? Στέλνουν μερικοί κλαψιάρικα chain bulletins που λένε: “δεν υπάρχουν αληθινοί φίλοι εδώ μέσα, τώρα θα δω αν με διαβάζουν οι φίλοι μου, αν είσαι φίλος μου θα κάνεις repost ή reply αυτό το bulletin”. Μα ποιος ψάχνει αληθινούς φίλους γκρινιάζοντας μέσα από ψεύτικα bulletins?
Δε γίνεται να ψάχνεις για αληθινούς φίλους. Αυτό είναι κάτι που σου συμβαίνει έτσι απλά χωρίς να το καταλάβεις.
Αν έχεις το νου σου για αληθινούς ανθρώπους, μπορεί να σου προκύψουν και αληθινές φιλίες. Αλλά αυτό μάλλον ισχύει γενικά.
Μέσα σε αυτό το χρόνο λοιπόν, υπήρξα εξαιρετικά τυχερή.
Απέκτησα δυο κεραυνοβόλες φιλίες.
Την superstar φίλη μου που τα έχει όλα. Ταλέντο, ομορφάδα, χιούμορ, μυαλό, πολύ μεγάλη καρδιά και κυρίως την προσωπικότητα για να τα στηρίξει όλα αυτά. Αν υπήρχε άνθρωπος, από αυτούς που ξέρω που θα είχε το δικαίωμα να ανέβει στο καλάμι, θα ήταν αυτή. Κι όμως είναι χύμα στο κύμα, το παιδί-μάλαμα με το λουλούδι στα μαλλιά! Luv U G.
Τον αξιότιμο κύριο τσόγλανο. Την μητέρα-τερέζα με τα τατουάζ. Το άνθρωπα με το χιούμορ-αρκούδα και την ευαίσθητη καρδιά (να γι’αυτό δε γράφω τα ονόματα, εκθέτω ανεπανόρθωτα). Τι να πρωτοπώ για σένα… θα σου τραγουδήσω Αττίκ από κοντά!
Προέκυψε κόσμος πολύς κι είναι περίεργο γιατί με πολλούς από αυτούς είναι σα να γνωρίζομαι χρόνια. Ο άνθρωπος με το δεύτερο αρχαιότερο επάγγελμα στον κόσμο. Πήγαμε στα 1300 μέτρα. Ακούσαμε και τα ελάφια να μουγκανάνε. Με έκανε φανατική αναγνώστρια και υπερήφανη φτιάχνοντας ένα blog που «φυσάει».
Το μικρό κατσίκι που αντέχει τα ακραία καιρικά φαινόμενα της προσωπικότητας μου, ευχαριστώ. Τη μικρή κακακακαακακκκ που έχει μια αυθεντική μούρλα και έργα που πραγματικά ζηλεύω. Τη διαβολογυναίκα με τα ζωντανά μαλλιά, για τις de profundis, veritable συζητήσεις μας. Τον Γιώργο του απανθίσματος για τη μουσική και την κουβεντούλα. Την πληχτραδόρα με τις καλόγριες. Τον ασπρόμαυρο άγγελο με το εξαιρετικό του γούστο στη μουσική και τα θετικά vibes. Την κοσμοπολίτισσα μονάκριβη τρελοκαπελού. Τον Τασούλη που πάντα θα σεβόμαστε όλοι εδώ. Τον Panic για τη βροχή του και τις λατρεμένες άχρηστες μας πληροφορίες. Το γαϊδούρι (πότε θα τα ξαναπούμε?) Τον Νικ τον φωτογράφο για την παρέα και τα καλά του λόγια. Την μετεμψύχωση του Oscar Wilde με τα knickers. Το χαρταετό για τη μουσική του και τα compilations. Τον ανθρωπάνθρωπο για τα γλυκά και σουρεαλιστικά του οπτικά όνειρα. Τον visual τύπο γιατί με έψηνε σιγά-σιγά στο καπνιστήριο για να φτιάξω blog. Την Vik, το μούτρο στο Παρίσι. Τη Λυδία με τους ήλιους και τα φεγγάρια της. Τη Φιόνα που το σκασε από την Αθήνα. Το νεραντζάκι. Τον Matt (που χάθηκε αυτό το παιδί?) Την Ανα, την ισπανίδα που θέλει να μιλάει ελληνικά (και εγώ ισπανικά, πως θα το κάνουμε αυτό?). Τον Σπύρο, τον ανερχόμενο ονειροπόλο. Την Ματαλού. Την Νεφ. Την Eclecticity, με το πιό περίεργο κοκτέηλ καταγωγής. Την Αρετού. Την τρελομπιάνκα. Τον λοουτρόνικ. Την Σινίμπ. Τον Σκράτ για την υποστήριξη και την κουβέντα… και βέβαια τον ζαχαροπλάστη που με "έβαλε" στο Myspace πριν ένα χρόνο... και πριν κανα δυό χρόνια σα να μου άλλαξε τον τρόπο που ακούω τη μουσική και βλέπω τη ζωή.

Δεν τα πήγα κι άσχημα για μια χρονιά, ε?


Ευχαριστώ όσους ήρθαν και όσους φύγαν αλλά κυρίως αυτούς που είναι αρκετά τρελοί και αποφασισμένοι να μείνουν στη ζωή μου.
:)

Άσκηση Πρώτη - Ο Ψυχαναλυτής

-Καθίστε
-Ευχαριστώ
-Την τελευταία φορά, απ' ότι βλέπω, είχαμε μείνει στο σημείο όπου πήρατε τα βουνά
-Μάλιστα
-Και γιατί δεν τα επιστρέψατε πίσω?
-Δε θυμόμουν από που ακριβώς τα είχα πάρει
-Ήρθατε εδώ λοιπόν γιατί έχετε πρόβλημα μνήμης?
-Ήρθα εδώ γιατί ο κόσμος είναι παράλογος
-Λυπάμαι, δε μπορώ να το αλλάξω αυτό
-Τότε μήπως γίνεται να αλλάξετε εμένα?
-Φυσικά!
-Αλήθεια, μπορείτε?
-Όχι, δεν μπορώ… αυτό ήταν ένα επαγγελματικό ψέμα. Κάτι έχω πάθει σήμερα, από το πρωί, δεν αισθάνομαι καλά, με κατακλύζουν κύματα ειλικρίνειας.
-Ξαπλώστε
-Όχι, δεν είναι σωστό, είμαι ο γιατρός σας
-Μα τι λέτε τώρα…
-Καλά, κάντε πιο πέρα τότε
-Ναι, βεβαίως
-…
-…
-…ε…
-γιατρέ, θέλετε κάτι?
-…εεμμμ…
-μιλήστε ελεύθερα
-ξέρω πως δεν συνηθίζεται…αλλά μήπως μπορείτε να με κρατήσετε αγκαλιά?
-... ε… εντάξει…
-…ευχαριστώ
-…
-…
-Να σας ρωτήσω κάτι… αυτή την ώρα θα μου τη χρεώσετε?
-Φοβάμαι, πως ναι…
-…

Food for our souls

φωτο: αλεπούδα / selfportrait


Οδυσσέας Ελύτης

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ

Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
'Αλλα ειν' εκείνα που αγαπώ
γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα

Στ' αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ' ομολογώ
Σαν να 'μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν τα κυνηγά
Πάντα πάντα θα 'ν' αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.


Επίγραμμα

Πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φως.
Πριν απ' τον Έρωτα, έρωτας.
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα.


ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Έφερνα γύρους μες στον ουρανό και φώναζα
Με κίνδυνο ν' αγγίξω μιαν ευτυχία
Σήκωσα πέτρα και σημάδεψα μακριά
Μιλημένη από τον ήλιο η Μοίρα
Έκανε πως δεν έβλεπε
Και το πουλί του κοριτσιού πήρ' ένα ψίχουλο θαλάσσης
και αναλήφτη.



Pablo Neruda

ΔΕΝ Σ' ΑΓΑΠΩ

Δε σ' αγαπώ σαν να 'σουν ρόδο αλατιού, τοπάζι,
σαίτα από γαρούφαλα που τη φωτιά πληθαίνουν:
σ' αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα,
μυστικά, μέσ' από την ψυχή και τον ίσκιο.
Σ' αγαπώ καθώς κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,
μα που μέσα του κρύβει το λουλουδόφως όλο,
και ζει απ' τον έρωτά σου σκοτεινό στο κορμί μου
τ' άρωμα που σφιγμένο μ' ανέβηκε απ' το χώμα.
Σ' αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε,
σ' αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια:
σ' αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ'άλλον τρόπο,
παρά μ' ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι,
που το χέρι σου πάνω μου το νιώθω σα δικό μου,
που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.



Είναι σαν μια παλίρροια...

Είναι σα μια παλίρροια, όταν καρφώνει σε μένα
τα πένθιμα μάτια της,
όταν νιώθω το σώμα της από άσπρο κινούμενο άργιλο
να ξαπλώνεται και να πάλλεται δίπλα μου,
είναι σαν μια παλίρροια, όταν εκείνη είναι στο πλευρό μου

Νερό, που προχωράει πάνω στις ακρογιαλιές,
σαν ένα τολμηρό χέρι κάτω από ένα ρούχο,
νερό που φυλακίζεται μέσα στις θαλασσοσπηλιές,
νερό που ανατινάζεται πάνω στους βράχους,
νερό της ολέθριας νύχτας,
νερό αμείλικτο,
σαν την καρδιά της θάλασσας

Όταν εκείνη είναι στο πλευρό μου,
είναι σα μια παλίρροια,
κομματιάζοντας τον εαυτό της μες στα μάτια της
και φιλώντας το στόμα της, τα στήθια της, τα χέρια της

Αυτή, λαξεμένη μες στην καρδιά της νύχτας,
απ' την ανησυχία των παραισθησιογόνων ματιών μου,
αυτή, χαραγμένη στα ξύλα του δάσους
απ' τα μαχαίρια των χεριών μου,
αυτή, η χαρά της δίπλα στη δικιά μου,
αυτή, τα πένθιμα μάτια της,
αυτή, η καρδιά της ματωμένη πεταλούδα
που με τις δυο κεραίες του ενστίκτου μ' άγγιξε!

Είναι σα μια παλίρροια που με σέρνει και με αναδιπλώνει,
είναι σαν μια παλίρροια, όταν αυτή είναι στο πλευρό μου!

Η λίστα του μήνα που πέρασε

Να μην ξεχάσω, όχι μόνο τα πράγματα που θέλω να κάνω, αλλά και αυτά που γίνανε.
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μόνο τα δημοσιεύσιμα



Πράγματα που έμαθα:

Τη θερμοδυναμική ισχύ των λέξεων
(γραπτώς και προφορικώς)

Πότε πρέπει να γράφω «ότι» και πότε «ό,τι»
(με καθυστέρηση 25 χρόνια)

Ότι φελέκι σημαίνει "τύχη", από το τούρκικο φελέκ.
(γαμώτοφελέκιμουγαμώ... αξιότιμε κύριε Panikoval)


Πράγματα που είπα και άλλαξαν το ρου της Ιστορίας:

-Τρομερό, ρε συ! Θα κάνεις φρηλαντζιά με καλόγριες!?!!
(στη καινούργια συνεργάτη της αδελφής Κεχαριτωμένης)

-Τα ρέστα ήταν σωστά! Τα είδα εγώ!
(Σε ψυχωτικό που ήταν έτοιμος να πιάσει από το λαιμό την ταμία στα Goody’s)

-Ναι! Έχω καλό μάτι. Συγκεκριμένα νομίζω ότι είναι το δεξί, γιατί το αριστερό έχει αστιγματισμό…
(Σε πρώτη συνάντηση με υποψήφιο επαγγελματικό συνεργάτη)

-Δε μπορείς να φανταστείς πόσο με συγκινεί που γνωρίζω έναν άνθρωπο που είχε γαϊδούρι!
(αλήθεια, με συγκινεί!)

-to gelio xarizei xronia... tha prepei na me evgnomoneis
twra tha prepei na fainesai to ligotero 62 xronwn
(επιχείρημα υπερ του γέλιου)


Πράγματα που μου είπαν/έγραψαν:

Ai sto kalo, kaulosame meshmeriatika!
(από φίλη με κληρονομικό χάρισμα)

Osa de ftanei h alepou, ta ftanei h alepouda
(γαμώτο! Είναι τόσο καλό! Θα έπρεπε να το είχα σκεφτεί εγώ!)

8a pas thn pemth sto nhpiagwgeio? kindyneueis na meineis apo apousies...
(από ένα φίλο που καταλαβαίνει την πραγματική μου ηλικία)

eisai megalo katharma!!
(είμαι…)

alepouda psila tin oura!!
(εδώ καλά είναι?)


Διάλογοι:

-Eisai sta alhtheia kapnodoxokatharistis?
-De kserw… eisai sta alitheia o Karim Abdul Jabar?
(από ερώτηση που δέχθηκα στο myspace)

-eee, esy den trwgesai me tipota!!!
-den trwgomai, giayto lew na ftiaksw makaronia gia simera
(συνεννόηση για δείπνο)

-Διαστρεβλώνεις αυτά που είπα
-Το κάνω και αυτό. Το χρειάζεται και αυτό ο άνθρωπος. Μα στ’ αλήθεια δε σου αρέσει το ψέμα?
-Προτιμώ τα παραμύθια
-Ερασιτέχνη!
-...
(εσωτερικός διάλογος μεταξύ της ρομαντικής και της κυνικής πλευράς μου)


-sou 'xw ena kalo:
otan ta zwntana tis oikogeneias twn katsikiwn kai twn gidoprovatwn exoun "oistro" ksereis pws to lene oi kritikoi???
h aiga "thymizei"!!!
-ma kala! pws tous irthe na to poune oti "thymizei"?
Des ekei! H aiga thymizei sto kriari oti prepei na tin pidiksei
(prin perasei h anaparagwgiki periodos) Sifalie mou!!! (?)
(απόσπασμα από μάθημα "ξένων" γλωσσών)

-...και μετά πήγαμε στο σπίτι και... συνευρεθήκαμε...
-Συνευρεθήκατε? Εμένα να ξέρεις αυτό δε μου ακούγεται σαν καλό σεξ...
(φίλη μου μεταφέρει τα νέα του σ/κ)



Τα σοφότερα αποφθέγματα (μου)

Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες, αλεπούδες και Βησιγότθους…

Ξέρω ότι η ζωή είναι σκατά! Αλλά από την άλλη ξέρω πως δεν υπάρχει καλύτερο λίπασμα από τα σκατά.

Η ζωή έχει πλάκα. Είναι σα να κάνεις jacuzzi μέσα σε σαμπάνια Crystal μαζί με ηλεκτροφόρα χέλια…

Έχω πάντα άδικο! Απλά καμιά φορά αργεί να αποδειχθεί...

Άμα δεν υπήρχαν άνθρωποι να χοροπηδάνε και να θέλουν να κάνουν πράγματα, αυτός ο πλανήτης θα είχε χάσει τη φορά του και θα είχε σταματήσει να γυρνάει!!

Τη χαρά πρέπει να τη χαρίζεις, ή να τη μοιράζεσαι. Οτιδήποτε άλλο μάλλον θα σημαίνει ότι χαίρεσαι εις βάρος κάποιου άλλου…

Ναι, δεν ήταν τρομερό? Αφού κι εγώ, μόλις τώρα μου ζήτησα αυτόγραφο!

Το πρώτο! συλλεκτική έκδοση

Φιπιάς, αυτός ο άγνωστος!

Τι συμβαίνει όταν ο κυρ-Τάσος ο φαναρτζής, ο λογιστής του, ένας πελάτης με δίλλημα, οι γιαπωνέζοι, ένας μακαρίτης, ένας πακιστανός, ένας ακόμη πακιστανός, ένα πλεηστέησον για το παιδί και ο διευθυντής της εφορίας μπλέκουν με αυτόν τον άγνωστο... τον φιπιά

Διαβάστε το απολαυστικό κείμενο του "Χασοδίκη"

Αυτό το γράφω για μένα

φωτo: αλεπουδα

Πριν λίγες μέρες με είπαν ενθουσιώδη και αισιόδοξη, και ακούστηκε στα αυτιά μου σχεδόν σαν κατηγορία. Σα να μου λέγαν «εσύ είσαι έτσι και καθάρισες, ενώ εμείς...»
Μα! Μα η αισιοδοξία δεν είναι χαρακτηριστικό μου! Δεν έπεσα στο καζάνι της αισιοδοξίας όταν ήμουν μικρή. Σε ένα καζάνι έπεσα, είναι η αλήθεια, μα ήταν άδειο και χτύπησα άσχημα το κεφάλι μου. Απο τότε μπορώ και βλέπω τα πράγματα αλλιώς. Μα αυτό είναι ευχή και κατάρα. Κυρίως κατάρα γιατί καταλαβαίνω πράγματα που δεν καταλαβαίνουν οι άλλοι και οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν εμένα.
Η αισιοδοξία μου είναι ένα λουλούδι που έχω σε μια γλάστρα. Κι είναι τόσο ευαίσθητο το άτιμο. Με νύχια και με δόντια το κρατάω ζωντανό. Λίγη πραγματικότητα να φυσήξει και γέρνει έτοιμο να ξεριζωθεί. Τρέχω αμέσως να το στηρίξω. Λίγη αρνητικότητα να βρέξει και μαραίνεται. Μου ‘χει σπάσει τα νεύρα σας λέω. Και όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν ότι στα χέρια μου μπορεί να μαραθεί μέχρι και κάκτος. Είναι τόσο δύσκολο το παλιολούλουδο αλλά όταν μου χαρίζει το άρωμα του, αλλάζουν τα χρώματα γύρω μου και ξέρω ότι όλα θα πάνε καλά.

Δεν είμαι ούφο, δεν είμαι ηλίθια! Ξέρω ότι η ζωή είναι σκατά! Αλλά από την άλλη ξέρω πως δεν υπάρχει καλύτερο λίπασμα από τα σκατά.

Θεωρίες, θεωρίες! Λόγια! Σκέτα λόγια και τι ωραία που ξέρεις να τα λες...

Ωραία! Τώρα μου κάνει αντίλογο και ο εαυτός μου. Σκάσε κι άκου.

«Η ζωή είναι σκατά»
Δύο πράγματα μπορείς να κάνεις γι αυτό.

Κλασσική στάση
Κάθεσαι πάνω τους και στραβομουτσουνιάζεις γιατί σου μυρίζουνε. Στη συνέχεια γίνεσαι μίζερος και όλοι σου φταίνε (ΠΑΝΤΑ φταίνε οι άλλοι. Αυτό είναι κάτι που ισχύει παγκοσμίως. Όποιον να ρωτήσεις το ίδιο θα σου πει.)

Εναλλακτική στάση
Σηκώνεσαι, παίρνεις ένα υγρό χαρτομαντηλάκι, καθαρίζεσαι και αρχίζεις να σκέφτεσαι τι σκατά θα κάνεις με αυτά τα σκατά!

Για μένα, που εύκολα λέω τα λόγια τα μεγάλα, ποτέ δεν φταίνε οι άλλοι. Όχι ότι δεν το προσπαθούν αλλα είναι που τελικά δε χρειάζεται! Τα καταφέρνουμε καλύτερα μόνοι μας.
Το να τα βάλεις με τους άλλους είναι το πιο εύκολο. Κάθεσαι αραχτός με το φραπέ και αρχίζεις! Το εθνικό μας σπορ η γκρίνια. Εκεί να δείτε την αληθινή super league. Όχι ποδόσφαιρο και αηδίες. Αληθινός πρωταθλητισμός.

Μπλα-μπλα-μπλα! Θα μας πεις πολλά ακόμα?

Δεν τελείωσα. Μαζί μου τα’χω. Με μένα τα βάζω. Τρώω το ξύλο της αρκούδας από τον εαυτό μου. Ματώνω, γονατίζω, χάνω. Σχεδόν πάντα χάνω.

Άρχισε το μελόδραμα πάλι

Το έχω κι αυτό. Εμένα που με βλέπεις, κυνικέ μου εαυτέ, μπορώ να κάνω τον Λαρς φον Τριερ να κλάψει σα μωρό. Εκεί να δεις μελόδραμα. Θα σε κάνω να δεις το Dogville και να σου φανεί σαν μιούζικαλ με τον Φρεντ Αστερ.

Δεν ξαναμιλάω, να δούμε που θα το καταλήξεις

Τα πάντα έχουν σχέση με τον τρόπο που τα βλέπεις. Όταν βλέπω τα πάντα γύρω μου στραβά, γυρνάω το κεφάλι μου μέχρι να τα δω ίσια. Η ζωή είναι σαν τη φωτογραφία, χρειάζεται και το φως και τη σκιά. Χωρίς αυτά δεν σχηματίζεται τίποτα.

Άρχισες πάλι τις φιλοσοφίες!

Είπες ότι δε θα ξαναμιλήσεις

Σου είπα ψέματα!

Τέτοια κάνεις και με βάζεις να τα βάζω με το εαυτό μου. Πως μπορείς να λες ψέματα στον εαυτό σου?

Πολύ απλά! Είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Θες να το ξανακάνω?

Δε χρειάζεται, το κατάλαβα

Ο κόσμος χρειάζεται το ψέμα. Δεν την αντέχει την αλήθεια. Εγώ είμαι η σκιά στη φωτογραφία σου

Διαστρεβλώνεις αυτά που είπα.

Το κάνω και αυτό. Το χρειάζεται και αυτό ο άνθρωπος. Μα στ’αλήθεια δε σου αρέσει το ψέμα?

Προτιμώ τα παραμύθια

Ερασιτέχνη!

...

Μπα! Τα κατάφερα. Δεν έχεις κάτι να μου απαντήσεις? Θυμάσαι τη μέρα που σου έκρυψα το χιούμορ?

Τρομακτικό! Ήταν τρομακτικό. Ήθελα να ουρλιάξω, να σκοτώσω κόσμο

Αχ, ναι, ήταν τόσο ωραία εκείνη η μέρα. Αλλά τελικά μου την έκανες...

Κατάλαβα ότι υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από εκείνα με κάναν να θέλω να ουρλιάξω.

Τα ωραία δεν κρατάνε...

Αυτό είναι αλήθεια

Ωχ, όχι! Τώρα θα πεις την ιστορία με το τρένο, το ξέρω, το νιώθω...

Μου ΄χεις σπάσει τα νεύρα. Άσε με! Δε λέω τίποτα...

Βλέπετε με τι έχω να κάνω και νομίζει από πάνω ότι είναι και η αισιόδοξη πλευρά μου...

Σκατά!

Στα λόγια μου έρχεσαι...

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, ζεις;

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Ματς-μουτς!

Σου γράφω πάλι
αν και εχω θυμώσει μαζί σου, γιατί εσύ δε μου γράφεις ποτέ!
Γιατί γαμώτο? Γιατί εσύ δε μου μιλάς ποτέ!?
Εγώ στα λέω όλα και εσύ τίποτα!
Ούτε πως πέρασες τη μέρα σου, ούτε τις πιο απόκρυφες σκέψεις σου
Ξέρεις, όλα αυτά τα βαρετά που ύστερα ούτε κι οι ίδιοι δε διαβάζουμε…

Μπορεί να φταίει κι αυτό…
Ίσως να ήταν όλα αυτά τόσο βαρετά που τελικά σε σκότωσα!
Αγαπημένο ημερολόγιο, πες μου, σε σκότωσα.???

…

Τι άνθρωπος είμαι!!! Θέε μου! Σκότωσα το αγαπημένο μου ημερολόγιο.
Το ένα και μοναδικό. Γιατί άλλο δεν έχω. Δεν υπάρχει για μένα άλλο, λιγότερο αγαπημένο, σχετικά αγαπημένο ή αντιπαθητικό ημερολόγιο. Μόνο εσύ!

Περιμένω νέα σου!

Σε φιλώ σταυρωτά στο σκληρό εξώφυλλο σου,
Ελπίζω να είσαι καλά…

Με πολύ αγάπη,
το θλιμμένο ζουμπούλι

πως να κρυφτείς απ'τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα...

Ρωτήσανε τα μικρά παιδιά του δημοτικού "τι είναι η αγάπη"
και να οι απαντήσεις που δώσανε...



θα συμφωνήσω με τη Χριστίνα, 6 ετών

Beirut - μουσική για ένα μαγικό πάρτυ

Για μένα οι λέξεις είναι εικόνες και οι εικόνες κρύβουν λέξεις. Η μουσική όμως μπορεί να κρύβει τη μαγεία και τα χρώματα χιλιάδων εικόνων και χιλιάδων λέξεων. Τίποτα όμως δεν υπάρχει αν δε θες να το δεις.
Το καινούργιο άλμπουμ των Beirut είναι σα να βυθίζεσαι σιγά-σιγά σε ένα παραμύθι.
Δεν έχει νόημα να μιλήσω για τα τραγούδια. Το καλύτερο θα ήταν να μιλήσω για τις εικόνες που μου ξυπνάει αυτή η μουσική

Στη μέση του πουθενά το αυτοκίνητο σου σταμάτησε. Υπνωτισμένος το παρατάς και ακολουθείς του ήχους που σου φέρνει ο αέρας. Κατεβαίνεις προς το δάσος και ο ουρανός γίνεται σκούρος μπλε. Σα ν’ άλλαξε μόνο και μόνο για να φανούν τα αστέρια πιο καθαρά πάνω του. Κατηφορίζεις ανάμεσα σε ψηλά δέντρα και στην άκρη βλέπεις πολύχρωμα λαμπιόνια, το ποτάμι και τους μουσικούς. Άνθρωποι από παντού είναι μαζεμένοι εκεί. Σε χαιρετάνε σα να είσαι φίλος παιδικός, σα να τους ξέρεις από παλιά. Έτσι νιώθεις γιατί βρήκες ανθρώπους που σου χαμογελούν αληθινά. Μικρά παιδιά παίζουν και γλεντζέδες μουσικοί χορεύουν αγκαλιά με τα χάλκινα πνευστά τους. Μπαίνεις σε μια πολύχρωμη σκηνή και η μάντισσα σου λέει τι θα κάνεις στη ζωή σου. Πριν βγεις σου κλείνει το μάτι και τα ξεχνάς όλα. Πήγες εκεί γιατί θες να μαθαίνεις τα πάντα. Αν μάθεις όμως τα πάντα δεν έχει νόημα να ζεις. Δεν έχει νόημα να ζεις και μόνο να περιμένεις χωρίς να ελπίζεις.
Τα παιδιά σε πιάνουν από το χέρι και τρέχετε να παίξετε κρυφτό στο δάσος. Τα δέντρα είναι ζωντανά και ανασαίνουν. Στις φυλλωσιές κρύβονται δράκοι και τα φυλάνε πάντα αυτοί. Μέσα από την κρυψώνα σου σε βρίσκει και σ’ αρπάζει κάποιος. Πριν προλάβεις να φοβηθείς ερωτεύεσαι και χάνεσαι πάλι μες στο δάσος. Κατηφορίζετε πάλι για το ποτάμι. Λύνετε μια σχεδία και σας παίρνει η νύχτα μέσα στο ρεύμα της. Ο ουρανός με τα αστέρια γλυστράει ανάμεσα στα κλαδιά και η νύχτα κυλάει μες τα φιλιά.

Ο ήλιος θα ανέβει πάλι και θα’ναι μόνος του στον ουρανό. Το πάρτυ θα έχει τελειώσει και όλα θα έχουν εξαφανιστεί σα να μην υπήρξαν ποτέ.

Αν βάλεις πάλι να παίξει το ίδιο cd θα είναι σα να’ χεις την πρώτη νύχτα και το πρώτο φιλί?

Ό,τι θέλεις από μένα... Θέλεις να σου χαρίσω το φεγγάρι;

Κάπου εκεί στη μακρινή Ρωσία, κάποιοι αποφάσισαν ότι κάθε ρομαντικός άνθρωπος μπορεί να έχει το δικό του φεγγάρι. Τέρμα τα μεγάλα λόγια.
Τώρα μπορείς, πραγματικά, να χαρίσεις το φεγγάρι στην αγάπη σου!
Αμα θες βέβαια, μπορείς να το κρατήσεις για σένα και να γλυτώσεις τις μετακινήσεις, αν τα πράγματα δεν έχουν ευτυχές τέλος...

-Έλα να πάρεις τα πράγματα σου, όταν λείπω. Σου έχω σε μία άκρη, το κράνος, τις πετσέτες με τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη, την οδοντόβουρτσα που χάλασε, σαράντα τάπερ της μάνας σου και το φεγγάρι που μου πιάνει όλο το σαλόνι!!!
Αμα δεν έρθεις μέχρι αύριο κακομοίρη μου, θα το πετάξω από το μπαλκόνι, για να 'βρει κάποιον που κρυώνει. Α! και τώρα που το θυμήθηκα... να πάρεις και τα cd που μάζευες από το Δίφωνο.








ινφο:
Προσπαθώντας να βγάλω άκρη από το ρώσσικο site, κατάλαβα ότι δεν έχει βγει στην παραγωγή. Πρόκειται μάλλον για κάποιο μάστερ με χορηγία, του Leonid Tishkov και Boris Bendikov σε κάποιο τμήμα design του πανεπιστημίου. Ως τώρα παρουσιάζεται σαν έκθεμα και με διαφορετικό concept σε διάφορες εκθέσεις.

Βέβαια, μπορεί να κάνω λάθος γιατί δεν την κατέχω τη γλώσσα
(Τα ρώσσικα ήταν προαιρετικά στον πλανήτη μου και προτίμησα να πάρω το μάθημα εντατικής ονειροπόλησης για προχωρημένους)

Αν θέλετε να δείτε κι άλλες εικόνες ή διαβάζετε ρώσσικα, θα βρείτε την παρουσίαση του πρότζεκτ εδώ.


Ευχαριστώ...
τη Λυδία που μου έστειλε αυτό το λινκ και τώρα...
θέλω κι εγώ το προσωπικό μου φεγγάρι!!!

Πρόταση:
...Γιάννη! θέλεις να συνεργαστούμε και να φτιάξουμε δυό-τρία φεγγάρια??
σοβαρολογώ!

Όταν θύμωσε ο Μορφέας

Ένα μικρό, μικρό παραμύθι

Θύμωσε ο Μορφέας,
σαν έμαθε πως κείνο το παιδί
τον είπε κλέφτη ονείρων, κλέφτη της νύχτας και μεγάλο χασομέρη.
Του θύμωσε τόσο πολύ που του 'κανε χουνέρι.

Έτσι κάθε που η νύχτα πέφτει,
περνάει από το παράθυρο
και αντί για ύπνο
του πετάει ένα τσουβάλι σκέψεις.

Τι να τις κάνω τόσες σκέψεις, τώρα που απεργούν οι λέξεις,
είπε στη Μούσα το τρελό παιδί.
Γέλασε αυτή, όπως γελάν οι φίλοι.
Έσκυψε πάνω του και του ‘μαθε πως λύνονται τα μάγια.

Έτσι σαν βγήκε πάλι το φεγγάρι,
πήγε κι άνοιξε διάπλατα τα παράθυρα στη νύχτα...
Βγήκε και φώναξε ο πρίγκιπας-παιδί

Το βασίλειο μου για ένα φιλί!

και τ’άστρα αναβόσβησαν
σα να ‘κλειναν το μάτι



Text, photo & illustration by alepouda

Άβουλος Διγκομενισμός

Ας αφήσουμε την πολιτική και ας μιλήσουμε για τη ζωή με κανονικά παραδείγματα.
Έχω μια φίλη - ας την ονομάσουμε Μαρία - η οποία είναι συμπαθέστατη, όμορφη και καλό παιδί. Όλα τα παραπάνω με κάνουν να τη συγχωρώ για την κατά τα άλλα αλλοπρόσαλη συμπεριφορά της στα γκομενικά θέματα.
Έχω φτάσει στο σημείο κάθε φορά που τη συναντάω να τη ρωτάω:
-Να σου πω... τώρα τα έχεις με τον Κώστα ή όχι; για να ξέρω...
Περίπτωση Α
-Όχι, τα χάλασα, είπα πως μου αξίζει κάτι καλύτερο... (με χαρούμενο, δυναμικό ύφος)
Περίπτωση Β
-Ναί, είμαστε μαζί, είπα να του δώσω μιά δεύτερη ευκαιρία (για 10η φορά και με ύφος γεμάτο ανασφάλεια και ενοχές)
Οι έλληνες αντιμετωπίζουμε τα κόμματα σαν ερωτική σχέση. Οι πολιτικοί αρχηγοί είναι οι γκόμενοι μας. Δε μπορούμε με αυτούς αλλά δε μπορούμε και χωρίς αυτούς.
Ο Κώστας, χοντρός και με εμφάνιση ψητοπώλη, έρχεται το βράδυ και ξαπλώνει δίπλα της. Το ταλαιπωρημένο κρεβάτι λυγίζει στο βάρος του και η Μαρία κατρακυλάει δεξιά και καρφώνεται πάνω στην στιβαρή του πλάτη.
Ο Γιώργος, κανονικού μεγέθους και λιγότερο Νεάντερταλ από τον Κώστα. Πλένει πάντα τα πόδια του πριν κοιμηθεί. Διαβάζει ένα βιβλίο για να τον πάρει ο ύπνος και το πρωϊ ξυπνάει στις 5 αξημέρωτα για να τρέξει. Ούτε πρωινές αγκαλίτσες, ούτε τίποτα. Μόνο σουηδική γυμναστική και ντεκαφεϊνέ.
Η Αλέκα μοιάζει να σου εξάπτει τη φαντασία αλλά τελικά το βράδυ κοιμάστε σε ξεχωριστά κρεβάτια για να μη ξυπνήσετε τα φαντάσματα του παρελθόντος.
Ο Αλέκος κάπως καλύτερα, σε αφήνει να του χαϊδέψεις λίγο το μούσι αλλά πέφτει για ύπνο νωρίς, πριν απ' το Nip/Tuck
Να μη μιλήσω για τον τελευταίο. Πως να κάνεις σεξ με τον εσταύρωμένο πάνω από το κεφαλάρι;

Αφιερώνω στη "Μαρία" και κάθε μαζοχιστή αισθηματία ψηφοφόρο το τραγούδι του Μίμη Τραϊφόρου που τραγούδησε η Σοφία Βέμπο

Ο Άνθρωπος μου

Χρόνια και χρόνια
με τυραννάει
κι ούτε μια στάλα
δεν με πονάει
γιατί;

Και ζω κοντά του
μες την μιζέρια
χειμώνες τώρα
και καλοκαίρια
γιατί;

Και με βαριέται
και μ΄άλλες πάει
και μου τα παίρνει
και με χτυπάει
γιατί;

Μα τον λατρεύω
κι είναι το φως μου
γιατί είναι βλέπεις
ο άνθρωπός μου

Δεν είναι γόης
δεν είναι ωραίος
και κολυμπάει
μέσα στο χρέος
γιατί;

κι ένα κοστούμι
μονάχα έχει
που το φοράει
χιονίζει βρέχει
γιατί;

κι όλο τα πίνει
κι όλο τα σπάει
κι όλο σε μένα
μετά ξεσπάει
γιατί;

Δεν μού μιλάει
για το φεγγάρι
κι ένα λουλούδι
δεν μού'χει πάρει
γιατί;

Μονάχα πίκρες
μού΄χει χαρίσει
ποτέ δεν μού΄χει
γλυκομιλήσει
γιατί;

Ποτέ δεν μού΄χει
χαμογελάσει
κι ο έρωτάς του
μ΄έχει γεράσει
γιατί...

(και τώρα όοοοολοι μαζί. Κώστα αυτό είναι για σένα)
Μαααααααααααααα τον λα-τρεεεεε-ύω
κι είναι το-φως-μου
για-τί-εί-ναι-βλέεεε-πεις
ο άν-θρω-πός μου

Η νέα προεκλογική διαφημιστική καμπάνια της αλεπούδας

Η αλεπούδα μέσα στο επίκαιρο κλίμα της εποχής, κάλεσε από την Αλάσκα των Η.Π.Α διάσημους επικοινωνιολόγους για να τους αναθέσει την προώθηση του brand αλεπούδα για τη νέα σεζόν.

Οι εσκιμώοι διαφημιστές καταλήξαν στον τριπλό άξονα διείσδυσης στο τάργκετ χρούπ των κλικοφόρων.

Το σύνθημα είναι "καρπούζι-πλύσιμο-φαϊ"

Ακολουθεί το προεκλογικό πρόγραμμα που προτάθηκε από τους ειδήμονες

1) Για κάθε κλικ η αλεπούδα θα σας κόβει ένα χρόνο από τη σύνταξη.

2) Αν ο γείτονας σας πεθάνει και υπάρχει κληρονομιά για το παιδί του, εσείς δε θα φορολογηθείτε γι'αυτήν.

3) Το Φ.Π.Α στο χαβιάρι θα πέσει στο 6% έτσι ώστε να εξισωθούν οι πλούσιοι με τους φτωχούς.

4) Επιτέλους θα ισχύσει το πολυπόθητο 5% για την Παιδεία. Το 5% επι του συνόλου των σπουδαστών θα δικαιούται δωρεάν παιδεία.

5) Θα γίνουμε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι. Για να συμβεί αυτό θα λειτουργήσει κυλιόμενο ωράριο καθώς και δακτύλιος στις θέσεις.

6) Όσοι πληρώνουν την εφορία στην ώρα τους θα κερδίζουν μία συμμετοχή στο "Super Deal"

7) Όσοι δεν πληρώνουν την εφορία στην ώρα τους θα κερδίζουν ένα σαββατοκύριακο με τον Βύρωνα.

8) Δωρεάν έκδοση αλεπουδοcard για άμεση πρόσβαση των κλικοφόρων σε ρευστό, με πολύ μικρό επιτόκιο.

9) Κατάργηση του οκταώρου για τους πολιτικούς

10) Δωρεάν χορήγηση καρπουζιών σε μορφή κομπόστας για κάθε πολύτεκνη οικογένεια (άνω των 26 μελών)

The Butterfly by Nikos Kazantzakis

The Butterfly

A man found a cocoon of a butterfly
One day a small opening appeared
He sat and watched the butterfly for several hours
It struggled to force its body through that little hole
Then it seemed to stop making any progress
It appeared as if it had gotten as far as it could
And it could go no farther.

So the man decided to help the butterfly
He took a pair of scissors and snipped off
The remaining bit of the cocoon.

The butterfly then emerged easily, BUT,
It had a swollen body and small, shriveled wings
He continued to watch the butterfly
He expected that, at any moment, the wings would enlarge
And the body would contract
Neither happened!In fact, the butterfly spent the rest of its life crawling around with a swollen body and shriveled wings.
It was never able to fly.

The man acted with well-intentioned kindness
But he didn't understand the consequences.
The restricting cocoon and the struggle required to get
Through the tiny opening, were nature's way of forcing fluid
From the body of the butterfly once it achieved it's freedom
From the cocoon.

Sometimes struggles are exactly what we need in our life.
If nature allowed us to go through life without any Obstacles,
it would cripple us.
We would not be as strong as we could have been and
we could never fly
Have a great day, great life, and struggle a little.
Then fly!

Nikos Kazantzakis

Σύννεφα, κάμερες και γερανοί

Πλατεία Ναυαρίνου, Αύγουστος 2007

(φώτο αλεπούδα)

Κυλάνε τα λεπτά, οι ώρες
σαν νερό βιαστικό που χύνεται στους υπονόμους.
Ακολουθείς την πορεία του σε στοές σκοτεινές
που μυρίζουν ανθρώπινα κατάλοιπα
σκουπίδια, φλούδες από καρπούζι,
τσαλακωμένα χαρτιά, πλαστικά περιτυλίγματα

Τα σκουπίδια μας ζουν πιο πολύ απο εμας,
πιο πολύ απ΄τις ιδέες μας.
Κάθεσαι και αναπνέεις αυτή την ειρωνεία.
Σκέφτεσαι κι οι σκέψεις σου διασπώνται
πιό γρήγορα απ΄το χαρτί στις χωματερές.

Τα λάθη αντέχουν πιό πολύ.

Τα μασάς, τα καταπίνεις
κι αυτά συνεχίζουν
σχεδόν ανέγγιχτα να αιωρούνται μέσα σου.
Μαζεύονται στους αδένες, κολλάνε στις αρτηρίες.
Δεν τα βλέπεις αλλά ξέρεις πως υπάρχουν,
σαν εφιάλτης που επανέρχεται στις πιό ανύποπτες στιγμές.
Μια μυρωδιά, κάποιος που μοιάζει με κάποιον,
μια λέξη που άκουσες τυχαία στο δρόμο
κι όλα επανέρχονται πιό ζωντανά

Έχεις φτιαχτεί με τέτοιο τρόπο,
που ό,τι έχεις, το χάνεις.
Ό,τι είσαι, σε αναιρεί.
Τα χαρίσματα σου είναι κατάρες
κι ό,τι επιβιώνει είναι αυτό που θες να σκοτώσεις.

Προικίστηκες με την ικανότητα να επιβιώνεις,
άραγε για να έχεις πιό πολλές ευκαιρίες
να αυτοκαταστραφείς;

Μισός Θεός, μισός ζώο.
Πολεμοχαρής ήρωας
με την αχίλλειο πτέρνα στην ψυχή.
Πουλάς κομμάτι-κομμάτι τον εαυτό σου.
Παραδίδεις τα δάση της καρδιάς σου στη φωτιά.
Ύστερα κλαις πάνω απ΄τις στάχτες
και κλείνεις τις πληγές σου με τσιμέντο.

Θες να κρυφτείς, να θαφτείς
κάτω από σίδερα, πίσσα και χαλίκια.
Η ψυχή σου κείτεται κάτω από βρώμικες πλατείες
και άσχημες πολυκατοικίες,
σαν τις αρχαίες πόλεις τις δοξασμένες που παρήκμασαν
και μένουν ερείπια κρυμμένα και σιωπηλά.

Πλατεία Ναυαρίνου, Αύγουστος 2007

Μια αισιόδοξη σκέψη μέσα σε όλο αυτό το χαμό

(φώτος αλεπούδα)

Μια αισιόδοξη σκέψη είναι να βλέπεις μιά ελαφίνα με το μικρο της ελαφάκι στην Πάρνηθα. Υπάρχουν ελάφια που ζουν και κυκλοφορούν στις πλαγιές. Τη νύχτα, τέτοια εποχή, τα αρσενικά δε σε αφήνουν να κοιμηθείς με τα ερωτευμένα μουγκανίσματα τους. Έτσι, χθες το βράδυ έμαθα πως οι ερωτικές σχέσεις είναι δύσκολες ακόμα και για τα ελάφια, καθώς βρισκόμουν στο ξύλινο δεντρόσπιτο που βρίσκεται σκαρφαλωμένο στα 1300μ στη θέση Σκίπιζα.

Ο Σπύρος, ο Νίκος, ο Βαγγέλης, η Στέλλα, ο Κώστας και εγώ, φτάσαμε λίγο πριν βραδιάσει. Το πυροφυλάκιο έχει μια εκπληκτική θέα που απλώνεται σε ακτίνα 180 μοιρών από την περιοχή της Ελευσίνας μέχρι την Εύβοια. Είναι απίστευτο πόση ομορφιά μπορεί να σου προσφέρει η Φύση και αντίστοιχα πόσα πολλά κριτσίνια, ο υπεύθυνος της ομάδας, Σπύρος (για να μη μιλήσω για τα σταφύλια). Οι συζητήσεις που ακολούθησαν ήταν υψηλού επιπέδου, κυρίως λόγω υψομέτρου. Σκοπός μας ήταν σε περίπτωση πυρκαγιάς να εντοπιστεί έγκαιρα το σημείο και να ειδοποιήσουμε το πυροσβεστικό κέντρο.

Η βραδιά, αν εξαιρέσουμε τα μουγκανίσματα, ήταν εξαιρετικά ήσυχη. Κανείς μας δεν εντόπισε ίχνος φωτιάς στον ορίζοντα κατά τη διάρκεια της βάρδιας του. Είδαμε το ξημέρωμα, πανέμορφο και πανοραμικό. Ήταν ένα δώρο της φύσης όπως απλωνόταν η θέα για χιλιόμετρα μπροστά στα μάτια μας. Για όσους κοιμήθηκαν κάτω στην πόλη ήταν απλά άλλο ένα πρωινό. Η ώρα που σηκώνονται για τη δουλειά.

Όταν κοιτάς από ψηλά και μακριά τη ζωή σου, βλέπεις τα πράγματα αλλιώς. Κλεινόμαστε σε τέσσερις τοίχους, σε στενά και συνοικίες και η ζωή μας δε φωτίζει ούτε όσο ένα φωτάκι. Σε μας βέβαια, φαίνεται τόσο σημαντική, έτσι ξεχνάμε άλλα πράγματα. Ξεχνάμε, αδιαφορούμε και επιτρέπουμε τις καταστροφές να συμβούν. Έπειτα έρχονται οι μέρες με τη γεύση της στάχτης στο στόμα. Οργή και λύπη. Λόγια, λόγια, λόγια. Συζητήσεις επί συζητήσεων. Εικόνες φρίκης. Ανησυχία για το μέλλον. Κατεστραμμένες ζωές και εκκλήσεις. Βλέπεις τους άλλους αβοήθητους και αισθάνεσαι υποσυνείδητα αβοήθητος κι εσύ.

Τα λεφτά και τα τρόφιμα βοηθάνε και πρέπει να συνεισφέρουμε όσο μπορούμε. Το να βοηθάς εσύ ο ίδιος όμως, σου δίνει μία μεγάλη προσωπική ανταμοιβή. Για αυτά που μας ρίξανε σε κατάθλιψη δεν υπάρχει καλύτερη ψυχοθεραπεία από το να βοηθήσουμε εμείς οι ίδιοι.

Η Πάρνηθα κάηκε, αλλά ένα μεγάλο κομμάτι της παραμένει όμορφο και γεμάτο ερωτοχτυπημένα ελάφια που θέλουν να συνεχίσουν τη ζωή τους. Ελάφια που τριγυρνάνε πάνω στο βουνό σαν την ελπίδα, σαν τη ζωή που επιμένει.

Αν αισθάνεστε ότι θέλετε να κάνετε κάτι επιπλέον από το να προσφέρετε υλική και χρηματική βοήθεια, υπάρχουν ανάγκες σε πολλά σημεία στην Πελοπόννησο, την Εύβοια και την Αττική.






Info:
Εγώ συμμετείχα και απόλαυσα την εμπειρία της πυροφύλαξης μαζί με την ομάδα εθελοντών του Ε.ΔΑΣ.Α. (Εθελοντές Δασοπυροπροστασίας Αττικής). Η Δράση του σωματείου δεν περιορίζεται στην πυροφύλαξη, αλλά περιλαμβάνει δασοπυροφύλαξη, δασοπυρόσβεση και αναδάσωση των βουνών της Αττικής.

Περισσότερες πληροφορίες στο site
http://www.edasa.gr

επικοινωνία
edasa@otenet.gr

Αγ. Κωνσταντίνου 12,
Ομόνοια, Τ.Κ. 104 31
τηλ.: 210-5200680,
fax: 210-5200681

Τα Νέα που δε μας λένε.. γιατι τους καίνε

Super-puma σηκώθηκαν κάτω από ακραία κρατικά φαινόμενα για να απεγκλωβίσουν υπουργούς που απειλήθηκαν από φλεγόμενο πλήθος.

Σύμφωνα με ανακοινώσεις που έκαναν μέλη της κυβερνήσεως η Αρχαία Ολυμπία δεν έπαθε τίποτα. Έτσι δε χρειάστηκε να μπει σε δράση το εναλλακτικό κυβερνητικό σχέδιο με τα γύψινα σουβενίρ από τα γειτονικά τουριστικά καταστήματα.

Ανεπιβεβαίωτες παραμένουν οι πληροφορίες σε σχέση με αλλαγές στην τέλεση των εκλογών. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη φημολογία οι κάλπες θα αντικατασταθούν με τζάκια για να υποδεχτούν τα αναμμένα κούτσουρα με τα οποία θα θελήσουν να δηλώσουν την προτίμηση τους οι έλληνες ψηφοφόροι.

Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να ανακαλύψει τους εγκέφαλους που κρύβονται πίσω από το οργανωμένο σχέδιο των πυρκαγιών για να τους ζητήσει να γίνουν επίσημοι ομιλητές σε σεμινάριο management για κυβερνητικά στελέχη.

Θαύμα ισχυρίζονται ότι έγινε, οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής της Ζαχάρως. Σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, αρκετοί ντόπιοι είδαν να εμφανίζεται σε φλεγόμενο πεύκο το πρόσωπο του υπουργού Δημόσιας Απραξίας.

Η κυβέρνηση αρνείται κατηγορηματικά οτι υπάρχει διαμάχη και ασυνεννοησία μεταξύ Φούρλα και Κόη. Αυτό είναι φύση αδύνατο, καθώς οι δύο τους δε μιλιούνται καθόλου, δήλωσε κυβερνητική πηγή.

Ποιος είναι ο Κόης; αναρωτιέται ο κόσμος. Ποιος είναι ο Κόης αναρωτιέται ο Κόης.

Η Αμερική έστειλε άμεσα βοήθεια στην ελληνική κυβέρνηση για την μεγάλη αυτή κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Συγκεκριμένα, έστειλε αντίγραφο του διαγγέλματος που έβγαλε ο Μπους, μετά την επίθεση στους δίδυμους πύργους, με θέμα την εθνική απειλή από τρομοκράτες.

Η κυβέρνηση είναι συντετριμμένη από την αχαριστία των κατοίκων της Πελοποννήσου. Όπως δηλώνουν στελέχη της κυβερνήσεως, χάρις την μελετημένη πρόβλεψη του συντονιστικού οργάνου, εκατοντάδες κάτοικοι ορεινών περιοχών είδαν για πρώτη φορά τη θάλασσα και όχι μόνο. Υπερπολυτελείς κρουαζιέρες διοργανώθηκαν από το Λιμενικό για περιήγηση των ακτών.
Αχάριστοι έλληνες ντόπιοι τουρίστες!

Η κυβέρνηση προσπαθεί να αποποιηθεί των ευθυνών της, ρίχνοντας το φταίξιμο στα συντονιστικά κέντρα της κρίσης. Το Mega, ο Alpha και ο ΑΝΤ1 αρνούνται να δεχθούν τις κατηγορίες που τους ρίχνει η κυβέρνηση.

Μόδα έχει γίνει το νέο κούρεμα που λάνσαραν πολλά μέλη της κυβέρνησης. Τα κομμωτήρια δεν προλαβαίνουν να κουρεύουν τον κόσμο αλά «ασύμμετρη απειλή».

Οι υποψήφιοι βουλευτές αποφεύγουν να εμφανιστούν μπροστά στις κάμερες γιατί φοβούνται πως θα εντυπωθούν τα πρόσωπα τους στη μνήμη του κόσμου.

Επιτέλους η χώρα μας βγήκε από την παγκόσμια αφάνεια. Πρώτο θέμα στις ειδήσεις από την Ταϊλανδή μέχρι τη Νέα Ζηλανδία έχουν γίνει οι φυσικές ομορφιές της Ελλάδας.

Το Πασόκ απέσυρε τις αιτήσεις που είχε υποβάλλει για λήψη δανείων που θα χρηματοδοτούσαν τον προεκλογικό του αγώνα. Ο πρόεδρος του Πασόκ έστειλε προσωπική ευχαριστήρια επιστολή στον πρωθυπουργό για αυτόν ακριβώς το λόγο.

Το κράτος διαρρέει έντεχνα πληροφορίες για ξένο δάχτυλο που φέρεται να υποκινεί τους εμπρησμούς. Οι φήμες μιλούν για τους εχθρούς των ελλήνων τους Πέρσες και πιο συγκεκριμένα για τον Βασιλιά Δαρείο.

Οι σύμβουλοι επικοινωνίας της προεκλογικής καμπάνιας της κυβερνήσεως ετοιμάζονται να κινήσουν μηνυτήριες διαδικασίες. Συγκεκριμένα, κατηγορούν πολλούς κατοίκους της Πελοποννήσου και της Εύβοιας για λογοκλοπή του πιο πρόσφατου κεντρικού σλόγκαν του κόμματος: «Καιγόμαστε, είμαστε μόνοι, είμαστε αβοήθητοι»

...και τώρα μιά πιο ευχάριστη είδηση. Το χρηματιστήριο φαίνεται να τα καταφέρνει πολύ καλά παρ’όλη την κρίση των πυρκαγιών. Έγκριτοι οικονομολόγοι, ναι μεν προβλέπουν μείωση των εξαγωγών σε ελιές και ελαιόλαδο αλλά ποντάρουν στην αύξηση των εθνικών μας εξαγωγών σε κάρβουνο.

Ο πρωθυπουργός κήρυξε όλη τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η επιτροπή του συντονισμού αντιδρώντας άμεσα στο διάγγελμα, αναρωτήθηκε «τι στο διάολο ακριβώς μπορεί να σημαίνει αυτό». Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών η επιτροπή εξέδωσε μιά ανακοίνωση που προτρέπει τους πληγέντες να φορούν πάντα το αντηλιακό τους.

Η κυβέρνηση συνεχίζει να διαρρέει φήμες και τώρα ισχυρίζεται ότι οι φωτιές μπήκαν από εγκάθετους που δεν επιθυμούν την επανεκλογή της. Η λίστα των υπόπτων έχει φτάσει στα 10.000.000 άτομα και συνεχίζει να αυξάνεται.

Γραμμή φαίνεται να έχει βγάλει το κυβερνών κώμα προς υπουργούς και βουλευτές που επισκέπτονται ή κάνουν δηλώσεις σε σχέση με τους πληγέντες πληθυσμούς. Έχει ζητηθεί να είναι ντυμένοι casual και χωρίς γραβάτα, γιατί έχει κριθεί επικίνδυνο να βρίσκονται ανάμεσα στο πλήθος με μιά θηλιά να κρέμεται τόσο δελεαστικά απ’ το λαιμό.

(Νέο)
Η αντιτρομοκρατική υπηρεσία ερευνά το θέμα των πυρκαγιών. Έχουν αρχίσει μεθοδικά να σχηματίζουν την πρώτη εικόνα και να δημιουργούν εικασίες σαν αποτέλεσμα της συστηματικής επιστημονικής μελέτης των εφευρημάτων. Οι πρώτες - ανεπιβεβαίωτες - πληροφορίες που έχουμε μιλούν για "Οργανωμένο σχέδιο εμπρησμού που οργάνωσαν και εκτέλεσαν τα ζώα του δάσους με σκοπό την προβοκάτσια και την αποδυνάμωση του πολιτικού συστήματος της οργανωμένης νόμιμα εκλεγμένης διαφθοράς". Η υπηρεσία εικάζει πιθανή συμμετοχή μικρών ζώων από δάση του εξωτερικού.
-Οι εμπρηστές, κυρίως θηλαστικά, δρούσαν ανενόχλητα καθώς δεν κινούσαν υποψίες οτι κρύβονται πίσω απο αυτό το σχέδιο, είπε αξιωματικός που θέλει να κρατήσει την επωνυμία του ανώνυμη.

(Νεο)
Συνελλήφθει λαγός με στουπί

(Νέο)
Συνελλήφθει λαγός στιφάδο, αλλά αφέθηκε ελεύθερος μετά από την ταυτοποίηση στοιχείων του με το βιβλίο του Τσελεμεντέ.

(Νέο)
Ο λαγός που συνελλήφθει προ δύο ημερών "έσπασε" και μίλησε στον ανακριτή. Αυριο θα δώσει τα στοιχεία ο ανακριτής

(Νέο)
Ο λαγός που συνελλήφθει προ τριων ημερών, ομολόγησε οτι ήταν μέλος της εξτρεμιστικής οικολογικής οργάνωσης πτηνών και μικρών θηλαστικών που έβαλε τις φωτιές στα δάση. Το σχέδιο της οργάνωσης, σύμφωνα με τον κρατούμενο λαγό, ήταν να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος πριν είναι αργά.
-Οι φωτιές μας, είχαν σαν στόχο να "φωτίσουν" την ανοργανωσιά, την ανικανότητα και τη διαφθορά των ανθρώπων πριν είναι πολύ αργά για αυτούς αλλά και για μας.
Στην ερώτηση αν αισθάνεται ενοχές για τα ανθρώπινα θύματα απάντησε:
-Φυσικά, λυπάμαι για κάθε ζώο που χάνεται. Εμείς ακόμα θρηνούμε τα εκατοντάδες θύματα της Πάρνηθας. Αλλά τα δίποδα κάνουν εξαιρετικά κακή διαχείριση του φυσικού μας πλούτου και κάποιος πρέπει να το αλλάξει αυτό. Κάναμε λάθος επιλογή...
-Τι εννοείτε, λάθος επιλογή;
-Μιλάω για αυτό που οι άνθρωποι θεωρούν σα μύθο. Πίσω στους αρχέγονους καιρούς γίναν εκλογές και τα ζώα ψηφίσαν για διαχείριση του πλανήτη, τον άνθρωπο. Εκ πρώτης όψεως φαινόταν εξαιρετικά ικανός, υπήρξαν και πολλά ζώα που τον θέλαν για να κάνει τα ρουσφέτια τους, κυρίως γάτες και σκύλοι... κάναμε λάθος... σύγνώμη δε μπορώ να μιλήσω άλλο...
-Κι αν το θέμα δεν είναι εθνικό, γιατί ξεκινήσατε την κινητοποίηση σας από την Ελλάδα;
-Πλάκα μου κάνεις;

(Νέο)
Ο λαγός μεταφέρθηκε προσωρινά στον Κορυδαλλό για προφυλάκιση μέχρι να δημιουργηθεί ειδική φυλακή για ζώα. Το υπουργείο δημόσιας τάξης συμφώνησε αμέσως στο κονδύλιο για τη δημιουργία αυτής της φυλακής. Κατα τη διάρκεια της μεταφοράς του ο λαγός προπυλακίστηκε από εξαγριωμένους ανθρώπους αλλά κατάφερε να διαφύγει.

(Νέο)
Ο κόσμος είναι ασφαλής. Μπορείτε να κοιμηθείτε ήσυχοι.

Τέλος των ειδήσεων...






Αυτές ήταν οι ειδήσεις όπως μεταδόθηκαν από το κεντρικό δελτίο της Αλεπούδας.

Ότι είδα τις τελευταίες μέρες με εβγάλε από τη γούνα μου και με έβαλε απότομα σε μιά πραγματικότητα που υποψιαζόμουν αλλά δεν περίμενα να αποκαλυφθεί σαν εφιάλτης σε πραγματικό χρόνο. Ο κόσμος βρίσκει φριχτό θάνατο από τη φωτιά, χάνει τα σπίτια του και τις ζωές τους όπως τις ξέρει. Οι πολιτευτές πάνω που ετοιμαζόταν για ένα γρήγορο κατοστάρι μέχρι τις εκλογές τώρα ιδρώνουν αφήνοντας άσχημους λεκέδες στις μασχάλες κάτω από γαλάζια καλοσιδερωμένα πουκάμισα. Απο την άλλη κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους με αυτή την κατάσταση γιατί θα επωφεληθούν εκούσια ή ακούσια. Πριν ακόμα τα ανθρώπινα και τα δασικά αποκαΐδια σταματήσουν να καπνίζουν θα ξαμοληθούν όλοι τους σε μια βέβηλη κοκορομαχία πάνω στην πλάτη μας. Τα δάχτυλα θα υψωθούν για να καταδείξουν ενόχους και υπεύθυνους ενώ το μόνο που χρειάζεται ο καθένας από αυτούς είναι ένας καθρέφτης. Αυτό που ελάχιστα μου δίνει μιά ελπίδα είναι το ιστορικά γνωστό, πως μόνο μια μεγάλη καταστροφή μπορεί να αλλάξει κάπως τον κόσμο. Κι όταν λέω κόσμο εννοώ και τους ανθρώπους αλλά και ότι μας περιβάλει υλικά αλλά και συναισθηματικά. Μια που έρχονται λοιπόν οι εκλογές θα σας πω πως γίνονται οι εκλογές στον πλανήτη από τον οποίο προέρχομαι, εκεί σε ένα αστεράκι δεξιά από την Ανδρομέδα.
Μαζεύονται λοιπόν όλοι οι υποψήφιοι, όλων των κομμάτων σε μιά σειρά και περιμένουν. Ύστερα περνάνε όλοι οι ψηφοφόροι και αντί για ψήφο, ρίχνουν σε όλους μιά κλωτσιά στα αρχίδια.

Ώρες ώρες μου λείπουν οι συνήθειες του μικρού μου πλανήτη.

Δέκα Προτάσεις που πρέπει να σκεφτεί η επόμενη κυβέρνηση για το πρόβλημα των δασών

Α) Να κηρυχθούν τα δάση παράνομα και καταχρηστικά. Να συλληφθούν και να μεταφερθούν πάραυτα στον Κορυδαλλό.

Β) Να ιδιωτικοποιηθούν τα δάση και να πουληθούν σε ξένες πολυεθνικές. Έτσι το κράτος θα εξασφαλίσει έσοδα και θα αποδεσμευθεί απο τον βραχνά της προστασίας τους

Γ) Να θεσμοθετηθεί χρέωση για κάθε κλήση στο 199 έτσι ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα που θα χρησιμοποιηθούν στην αγορά νέου εξοπλισμού για την Πυροσβεστική. Επίσης σαν υποστήριξη του πρώτου μέτρου θα μπορούσαν να μπουν διόδια μέσα στα δάση. Με αυτόν τον τρόπο θα πληρώνουν την μετακίνηση τους οι λαγοί, οι χελώνες, τα ελάφια και τα άλλα ζώα που κυκλοφορούν ελεύθερα μέσα σε αυτά

Δ) Να κάψει το κράτος τα εναπομείναντα δάση σύμφωνα με το δικό του πρόγραμμα έτσι ώστε να μην καίγονται ανεξέλεγκτα και δημιουργούν άγχος και ταραχή στον κρατικό μηχανισμό.

Ε) Να κοπούν όλα τα δάση με μέριμνα της τοπικής αυτοδιοίκησης, πριν προλάβουν να καούν. Στη συνέχεια με την ξυλεία που θα συγκεντρωθεί μπορούν να αναλάβουν οι νομαρχίες το χτίσιμο ενός πύργου σαν του Άιφελ, στην πρωτεύουσα κάθε νομού. Έτσι θα αξιοποιηθεί ο δασικός πλούτος της Ελλάδας αλλά ταυτόχρονα θα αυξηθεί και ο τουρισμός στην επαρχία.

Ζ) Να κοπούν και να εξαχθούν τα δαση ως ανταλλαγή για την εισαγωγή αέρα κοπανιστού (σε φιαλίδια των 0,75 λίτρων)

Η) Να απαγορευτεί αυστηρά στα σουπερμάρκετ η πώληση στουπιών και εμπρηστικών μηχανισμών (γκαζάκια, σπίρτα, αναπτήρες κτλ)

Θ) Να γίνει αντικατάσταση των δέντρων με μεταλλικά αντίγραφα τους σχεδιασμένα από τον Καλατράβα.

Ι) Να μεταφερθούν τα δάση στο εξωτερικό για έμμισθη φύλαξη τους μέχρι να γίνουμε άνθρωποι.

Κ) Να κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος που να απαγορεύει τη συγκέντρωση από τρία δέντρα και πάνω.

Καλές Διακοπές!

Καλοκαιρινή ανάμικτη κασέτα

Είσαι στην ακρογιαλιά και ατενίζεις το απέραντο γαλάζιο / το απέραντο αμμουδογήπεδο με τους μαυρισμένους γυμνασμένους ρακετίστες / την πασαρέλα για μικροσκοπικά μπικίνι και τεράστιες βρεγμένες βράκες. Κοιτάζεις με ενδιαφέρον τα τατουάζ στα απόκρυφα σημεία των διπλανών σου. Θα έκανες και εσύ αλλά δεν έχεις αποφασίσει τι θες. Παίζεις με τα δαχτυλάκια των ποδιών σου στην καυτή άμμο. Ο φραπές δίπλα σου έχει βράσει ήδη. Θες να πάρεις άλλον, αλλά βαριέσαι να σηκωθείς και περιμένεις κάποιον άλλο να κάνει την κίνηση.
Ένα κινητό πιο πέρα χτυπάει με το ringtone που έχει κάποιος στη δουλειά. Παίρνεις αποφάσεις. Θα αλλάξεις δουλειά. «Από Σεπτέμβριο» λες και βυθίζεις περισσότερο τα πόδια σου στην άμμο. Κάποιος σηκώνεται και σου λέει πως θα βουτήξει. Εντάξει, βούτα. Είσαι με την καλοκαιρινή σου αγάπη ή σκέφτεσαι την περσινή σου καλοκαιρινή αγάπη? Πάλι σκέφτεσαι πως πάλι σκέφτεσαι. Ύστερα παίρνεις κι άλλη απόφαση. Θα γυρίσω από την άλλη. Λίγο ακόμα φύτεμα στην άμμο και θα γίνω αρμυρίκι. Δε θα ήταν κι άσχημα, σκέφτεσαι. Εντάξει, από Σεπτέμβριο θα κοιτάξω αλλού. Κάποιος επιστρέφει στη διπλανή ξαπλώστρα και σου πετάει κρύες σταγονίτσες θάλασσας καθώς σκουπίζεται. Εκνευριστικό. Δε θα εκνευριστώ. Ήταν τυχαίο. Κανείς δεν πάει για καφέδες στο μπαρ από τη δικιά σου παρέα. Όλοι τριγύρω κυκλοφορούν χαρούμενοι με δροσερά ποτά λες και παίζουν σε διαφήμιση.
Χαλαρώνεις και κοιμάσαι προτού βάλεις αντηλιακό. Μια ώρα αργότερα ξυπνάς στο χρώμα του αστακού και όλη η παρέα σου έχει πάρει φρέσκους παγωμένους καφέδες.
-Εμένα γιατί δε μου πήρατε?
-Δε θέλαμε να σε ξυπνήσουμε
Όταν γυρνάτε στο δωμάτιο βλέπεις ότι η πλάτη σου είναι κόκκινη, έχει ένα δεκάρι και το όνομα του Ριβάλντο γραμμένο με αντηλιακό.
-Όποιος μου το έκανε αυτό θα πεθάνει!

Η αλεπούδα συνιστά…
Ας τα πάρουμε από την αρχή. Πρώτα κατεβάζεις τα τραγούδια του Summer Mixtape για να έχεις να ακούς και μετά αφήνεις γκρίνια, σκέψεις και βλακείες και περνάς υπέροχες-υπέροχες διακοπές. Εντάξει?

Υ.Γ: κάνετε δεξι κλικ σε κάθε κομμάτι της λίστας για να το αποκτήσετε.

Ερωτηματολόγιο

ρωτησανε λεει αυτες τις ερωτησεις καποτε στον Πρ(ουστ)
αυτος τι απαντησε δε ξερω οι δικες μου παντως ειναι οι κατωθεν

1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
ξεκιναμε απο τα δυσκολα ε? Η απολυτη ευτυχια ειναι ο απολυτος στοχος

2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;

Τίποτα, γιαυτο αργω τοσο πολυ στη δουλεια που ολοι νομιζουν πια πως εχω παρει βραδινη βαρδια

3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;

με την Τριάδα, μια συνάδελφο μου που κόντεψε να γκρεμοτσακιστεί μέσα στην τουαλέτα (αλλά το έσωσε ρε γαμώτο)

4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;

ειμαι το prozac

5. Το βασικό ελάττωμά σας;

ειμαι μεγάλο ψώνιο, αλλα ειμαι το prozac και με συγχωρουν

6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;

Στα πιο δημιουργικα, αλλα γενικα ειμαι επιεικης με τα λαθη, το σωστο ειναι που δεν αντεχω

7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;

με καμια, αλλα κανω παρεα με κοσμο που ταυτιζεται με τον Ηρώδη και τον Φραγκισκο της Ασιζης

8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;

εσείς αγαπητοί μου αναγνώσται

9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;

το επόμενο

10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

o Antoine St Exupery, Oscar Wilde, Douglas Adams, Ξανθουλης, εγω, o Mαρκές, ο Pablo Neruda και πολλοι αλλοι

11. Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;

οτι εχει κανεις, καλο ειναι

12. … και σε μια γυναίκα;

ααα... τα ελλατωματα εχουν μεγαλυτερη πλακα

13. Ο αγαπημένος σας συνθέτης;

ουουου... πολυς κοσμος

14. Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;

δε σφυριζω στο ντουζ, φοβαμαι την περιπτωση πνιγμου (σπανιο αλλα συμβαινει)

15. Το βιβλίο που σας σημάδεψε;

ηταν πολλά αυτα που πεσαν στο κεφαλι μου μια μερα, ανοιγοντας την ντουλαπα (μου αρεσει ομως πολυ ο "Μικρος πριγκιπας, ειναι και καπως ελαφρυ)

16. Η ταινία που σας σημάδεψε;

αρχιζω να πιστευω πως δε σημαδευομαι ευκολα

17. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;

ο βινσεντ

18. Το αγαπημένο σας χρώμα;

το κοκκινο

19. Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;

το οτι παρ΄ολα αυτα υπάρχει κόσμος που με αγαπαει (και εκτος από τη μαμα μου)

20. Το αγαπημένο σας ποτό;

μαργκαριτα (the perfect margarita)

21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;

Σκεφτηκα κανα δυο αλλα τελικα λεω να τα κρατησω σαν πολυτιμες εμπειριες

22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;

το ξεπούλημα του εαυτού μας

23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;

Η μουσικη

24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;

οτι θα πνιγω σφυριζοντας στο ντους και η γατα δε θα ερθει να βοηθησει γιατι αντιπαθει το νερο. Επίσης με φοβίζουν οι άνθρωποι που δεν έχουν χιούμορ. Συνεπώς το χειρότερο θα ήταν να πνιγώ στο ντουζ, ενώ με κοιτάει ένας άνθρωπος χωρίς καθόλου χιούμορ

25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;

Αν μπορει να βοηθήσει περισσοτερο απο την αληθεια? Δε ξερω να απαντησω πραγματικα σε αυτο. Προτιμω την αληθεια γιατι όπως φαίνεται αντεχω τις συνεπειες

26. Ποιο είναι το μότο σας;

open to everything happy and sad

27. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;

ευτυχισμενη

28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;

Που χαθηκες βρε παιδι? ουτε ενα τηλέφωνο, τιποτα! ειμαι και εγω, αλλα εισαι και εσυ...

29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;

open to everything happy and sad (και πιανει!)

Ταξίδι - Αναμονή

φωτογραφία και μπλα-μπλα,
αλεπούδα-λαλαλα

Μαθαίνεις...

(φωτο Αλεπούδα)

Μαθαίνεις
(του Χόρχε Λούις Μπόρχες)

Μετά από λίγο μαθαίνεις
την ανεπαίσθητη διαφορά
ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι
και να αλυσοδένεις μια ψυχή.

Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι
Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια

Και αρχίζεις να μαθαίνεις
πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια
Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις

Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου
με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα
Με τη χάρη μιας γυναίκας
και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού

Και μαθαίνεις να φτιάχνεις
όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα,
γιατί το έδαφος του Αύριο
είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια
…και τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο
να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.

Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις…
Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου
μπορεί να σου κάνει κακό.

Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ
Αντί να περιμένεις κάποιον
να σου φέρει λουλούδια

Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις

Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη

Και ότι, αλήθεια, αξίζεις

Και μαθαίνεις… μαθαίνεις

…με κάθε αντίο μαθαίνεις





You Learn
(Jorge Luis Borges)

After a while you learn the subtle difference
Between holding a hand and chaining a soul,

And you learn that love doesn't mean leaning
And company doesn't mean security.

And you begin to learn that kisses aren't contracts
And presents aren't promises,

And you begin to accept your defeats
With your head up and your eyes open
With the grace of a woman, not the grief of a child,

And you learn to build all your roads on today
Because tomorrow's ground is too uncertain for plans
And futures have a way of falling down in mid-flight.


After a while you learn...

That even sunshine burns if you get too much.
So you plant your garden and decorate your own soul,
Instead of waiting for someone to bring you flowers.
And you learn that you really can endure...

That you really are strong

And you really do have worth...

And you learn and learn...

With every good-bye you learn.





Y UNO APRENDE...
(De Jorge Luis Borges)

Después de un tiempo,
Uno aprende la sutil diferencia
Entre sostener una mano
Y encadenar un alma,


Y uno aprende
Que el amor no significa acostarse
Y una compañía no significa seguridad
Y uno empieza a aprender
...Que los besos no son contratos
Y los regalos no son promesas
Y uno empieza a aceptar sus derrotas
Con la cabeza alta y los ojos abiertos


Y uno aprende a construir
Todos sus caminos en el hoy,
Porque el terreno de mañana
Es demasiado inseguro para planes
...Y los futuros tienen una forma de
Caerse en la mitad.


Y después de un tiempo
Uno aprende que si es demasiado
Hasta el calorcito del sol quema.


Así que uno planta su propio jardín
Y decora su propia alma,
En lugar de esperar a que alguien
Le traiga flores.
Y uno aprende que
Realmente puede aguantar,

Que uno realmente es fuerte,

Que uno realmente vale,

Y uno aprende y aprende,

...Y con cada día uno aprende.

Σημείωση Αλεπούδας:

Δεν έβρισκα το ποιήμα στα ελληνικά

και έτσι αμάρτησα κάνοντας εγώ τη μετάφραση

Αλεξάνδρα Καρνέζη, πέτα!

Αγαπητή Αλεξάνδρα Καρνέζη,
ξέρεις πως είναι να είσαι ένα χρόνο και βάλε σε κρύο-ζεστό ντουζ?

Να θέλεις να καπνίσεις μέσα στα μεσάνυχτα και να μην έχεις καπνό?
Να βρίσκεις ένα ξεχασμένο καπνό με ελάχιστα τρίμματα μόνο και μόνο για να ανακαλύψεις μετά ότι δεν έχεις χαρτάκια?
Να κάνεις άνω κάτω το σπίτι και να βρίσκεις ένα τελευταίο χαρτάκι?
Να στρίβεις το τσιγάρο και να μην κολλάει η κόλλα από το χαρτάκι.
Να σου χύνεται το μισό τσιγάρο κάτω.
Να έχεις τσιγάρο, μισό αλλά τσιγάρο, και να μην έχεις φωτιά.
Να βρίσκεις ένα κουτί σπίρτα με ένα σπίρτο μόνο.
…και μόλις το ανάψεις αυτό να σβήσει από μόνο του?

Αν ξέρεις, Αλεξάνδρα Καρνέζη, πέτα και σώσε μας, πέτα Αλεξάνδρα, πέτα.

Το τρελό φορτηγό

(φωτος αλεπούδα)


Χθές το βράδυ πήγα στο street party που έγινε έξω από το καφενείο "Θέμις" στην πλατεία Κοτζιά. Ένα κίτρινο φορτηγό πάρκαρε μπροστά στο μαγαζί και το πάρτυ ξεκίνησε. Οι Think of One, από το Βέλγιο, κουβαλάνε όλον το κόσμο μέσα τους και κυκλοφορούν στην Ευρώπη με το φορτηγό τους σε ένα μουσικό road trip. Παρκάρουν τη μουσική τους όπου τους καλέσουν.


Η μουσική
Η ένωση του Manu Chao με τον Bregovic. Ένα επιθετικό fusion πνευστών-κρουστών και μιάς ηλεκτρικής κιθάρας που δε σε άφηνε να μείνεις αμέτοχος. Και οταν μιλάμε για fusion, μιλάμε για fusion. Φανταστείτε ένα funk-hip hop κομμάτι με μουσική βάση τον επιβλητικό ήχο μιάς τούμπας (και ο κόσμος να γουστάρει!)
Αν πάρετε το cd τους που λέγεται "Trafico" να έχετε υπ΄όψιν οτι ο ήχος του είναι πιό μαλακός. Σε ύφος bossa , mambo με άρωμα Βραζιλιάς και με πιό ήπια πνευστά.


Το παράπονο
Ε, όχι ρε παιδιά πάνω που ζεσταθήκαμε, καήκαμε, αρχίσαν και τα μπουγέλα να τελειώσει η παράσταση. Παράπονο έχω, παράπονο.



P.S.1: θενκς στον Άγγελο που μου το σφύριξε
P.S.2: Το πάρτυ το διοργάνωσε ο Κορμοράνος
P.S.3: Ο σαξοφωνίστας και ο τρομπετίστας ήταν τόσο ψηλά που φορούσαν καπέλο την τέντα του μαγαζιού.
P.S.4: Στο Road trip ακολουθεί τους Think of One και ο μπαμπάς του ενός περκασιονίστα.

Μελιτζάνες Αλεπουδίσιους (2007 Edition)

(φώτος: αλεπούδα)

Μελιτζάνες Αλεπουδίσιους (2007 Edition)

Αυτό το πολύ ωραίο καλοκαιρινό φαγητό το μαγειρεύω από το 2004. Το κακό είναι ότι συνέχεια ξεχνάω να γράψω τη συνταγή, έτσι κάθε καλοκαίρι που το κάνω η συνταγή διαφέρει ανάλογα με την έμπνευση μου. Αυτή λοιπόν είναι η έκδοση 2007 και ελπίζω τώρα που τη γράφω να μη ξαναχρειαστεί να την επαναυτοσχεδιάσω.

Υλικά (για δυο άτομα)

2 μελιτζάνες (από τις καλοθρεμμένες)

1,1/2 κρεμμύδι

2 σκελίδες σκόρδο

Φέτα (όσο ένα πακέτο τσιγάρα Silk Cut Λευκό)

Λίγο ελαιόλαδο

Λίγο λευκό κρασί

1 χούφτα σταφίδες

Δυόσμος φρέσκος (πολύ βασικό αυτό)

Γιαούρτι στραγγιστό


Οδηγίες

Κόβουμε τις μελιτζάνες στη μέση (κατά μήκος). Έτσι έχουμε τέσσερις «βαρκούλες». Παίρνουμε ένα μαχαίρι (μικρό, όχι μπαλντά) και σκαλίζουμε την μελιτζάνα με σκοπό να περάσουμε ωραία και συνάμα να αφαιρέσουμε την ψίχα. Φροντίζουμε έτσι ώστε να αφήσουμε 0,7εκ. τοίχωμα και ταυτοχρόνως να μην κόψουμε τα χεράκια μας. Το υλικό που αφαιρούμε το βάζουμε σε ένα μπωλ για να ασχοληθούμε μαζί του μετά. Μόλις ολοκληρώσουμε το ξεκοίλιασμα, κόβουμε λίγο από κάτω στην καμπύλη πλευρά έτσι ώστε να μην τραμπαλίζεται η μελιτζάνα σε 12 μποφώρ. Στη συνέχεια θα τις αλείψουμε με ελαιόλαδο, μέσα-έξω και θα τις βάλουμε σε προθερμανσμένο φούρνο για 15 λεπτά.
Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το ίδιο κάνουμε με το σκόρδο. Παίρνουμε την ψίχα της μελιτζάνας και την μετριοκόβουμε.
Σε μία μεσαίου μεγέθους κατσαρόλα βάζουμε ελαιόλαδο για να τσιγαρίσουμε τα κρεμμυδοσκόρδα. Ρίχνουμε πρώτα τα κρεμμύδια, μετά τα σκόρδα και μετά καπάκι τη μελιτζανόψιχα. Ανακατεύουμε και σε λίγο ρίχνουμε και το ολίγο κρασί. Εν συνεχεία πετούμε και τις σταφίδες εντός της κατσαρόλας. Οι σταφίδες να είναι ξανθές (σαντρέ της Loreal)
Αρχίζει να μαγειρεύεται η γέμιση. Ψιλοκόψτε τον φρέσκο δυόσμο. Σε λιγο θα τον βάλετε και αυτόν. Μετά τον δυόσμο βάζουμε στην κατσαρόλα τη μισή φέτα κομμένη σε κύβους. Προς το τέλος να το κάνετε αυτό για να μην παραλιώσει.
Δε χρειάζεται η γέμιση να μαγειρευτεί εντελώς γιατί θα παίξει και φούρνος στη συνέχεια. Όταν το μείγμα της γέμισης λοιπόν είναι έτοιμο το βάζουμε ισόποσα στις μελιτζάνες. Από πάνω ρίχνουμε την υπόλοιπη φέτα κομμένη σε κύβους (μέγεθος ζαριού) και βάζουμε το ταψί στον φούρνο.
Το πόση ώρα θα χρειαστεί να περάσει εξαρτάται από το πόσο μαγειρέψατε το μείγμα και πόσο θα αντισταθεί η μελιτζάνα. Υπάρχουν κάποιες αναρχο-αντιδραστικές που αργούν να ψηθούν.
Όταν είναι έτοιμες τις βγάζετε από το φούρνο, περιμένετε λίγο για να κρυώσουν και βάζετε το στραγγιστό γιαούρτι από πάνω. Αυτό το φαγητό τρώγεται και εντελώς κρύο την επόμενη μέρα. Ανάλογα μάλιστα με την ποιότητα της μελιτζάνας μπορεί να είναι και πιο νόστιμο όταν είναι κρύο.

Μπον απετίτ


Υ.γ. δεν είναι τρομερά βαρύ φαγητό, αλλά καλύτερα να μην το φάτε μετά τις δώδεκα τα μεσάνυχτα, εκτός αν δουλεύετε σαν νυχτοφύλακας. Σε αυτή την περίπτωση θα ήθελα να επικοινωνήσετε μαζί μου για να μου πείτε πως βρήκατε αυτή τη δουλειά. Έχω αϋπνίες και θέλω να τις αξιοποιήσω,
Σας ευχαριστώ