Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

H γεωμετρία του Έρωτα


Περίεργος αυτός ο χειμώνας. Κάπως σαν να έχει κατακαθίσει στον πάτο του φλιτζανιού, μα πάλι δεν μου κάθεται με τίποτα. Προλαβαίνει να πετρώσει το κατακάθι πριν βάλω το δάχτυλο να πάρω για να δοκιμάσω.
-Τι κάνεις εκεί? Τρως το κατακάθι?
-Ναι
-Δεν κάνει
-Γιατί?
-Γιατί… δεν κάνει!
Με ρωτάς τι κάνω. Ζυγίζω ποιος είσαι και τι θέλεις να ακούσεις και κάθε φορά το λέω με διαφορετικό τρόπο. Πρέπει να καταλήξω σε έναν. Από δω και πέρα θα σας λέω: Δεν έχω παράπονο, δεν μου κάθεται τίποτα.
Στ’ αλήθεια όμως δεν έχω παράπονο κανένα. Τώρα μάλιστα βρήκα κι ένα νέο έρωτα, έναν καινούργιο, μια που τον άλλον τον χάρισα
- Γιατρέ μου, μήπως τελικά το κάνω συχνά αυτό?
Έχω τώρα ένα έρωτα στα μέτρα μου για να τον φτιάξω όπως θέλω και να βολτάρουμε μαζί. Εγώ να κάθομαι και μαζί να τρέχουμε. Κάθομαι στον καναπέ και τον κοιτάω.
-Τώρα που είπα κοιτάω… γιατρέ μου τόση ώρα κοιτάω το ταβάνι σας και εκεί ψηλά, στη γωνία είναι δυο αραχνούλες που έχουνε στήσει αφτί. Να μην ανησυχώ, λέτε?

Καθόμαστε μαζί στο σαλόνι, εγώ στον καναπέ, αυτός απέναντι και του λέω τις ιδέες που έχω: Δεν θα σου αλλάξω χρώμα. Τιμόνι θα βάλεις άλλο. Θα μου φτάσουν οι τρεις ταχύτητες ή θα με παιδεύεις άτιμε? Φρένα χρειάζεσαι και μανέτες. Άσπρα λάστιχα και κόκκινες ακτίνες σαν κλωστές.

Μισοκλείνω τα βλέφαρα και μελετώ την γεωμετρία του Έρωτα που θα ξυπνήσει την Άνοιξη…


Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Ο επίμονος επισκέπτης


Χθες το βράδυ, καθώς έμπαινα στην πολυκατοικία μαζί με το ποδήλατο, τρύπωσε και ενας σκύλος. Ήταν ίδιος ο Λόλεκ ο μακαρίτης, μεγάλος, μαυρος μπουνταλάς με λίγο άσπρο στο λαιμό. Απο αυτους τους σκύλους που τρομάζουν τον κόσμο μόνο απο το χρώμα τους, λες και το μαύρο αποτελεί αυτούσιο κίνδυνο.

Με είδε καθώς πήγε να στρίψει από τη γωνία, εκανε αναστροφή, ήρθε κοντά μου, μύρισε το σακίδιο μου (ειχα δυο καλαμακια χοιρινά μέσα) και τσουπ! μπηκε στον προθάλαμο. Βρε, ξου-ξου, του έλεγα καθώς προσπαθούσα να βάλω το ποδήλατο μέσα, με την πόρτα να πέφτει κατά πάνω μου. Τίποτα αυτός. Ανέβηκε τα πρώτα σκαλιά και στρογγυλοκάθησε κοντά στο ασανσέρ. Καλά, κάτσε να ανεβάσω το ποδηλατο και θα σου πω εγω, σκέφτηκα.

Πήρα το ποδήλατο στα χέρια για να το ανεβάσω στον 1ο όροφο. Παράλληλα είχα το νου μου μην και με ακολουθήσει ο σκύλος και έρθει μούρη με μούρη με τη γάτα μου και έχουμε την μάχη των Γαυγαμήλων.

Δεν με ακολούθησε ευτυχώς και μπήκα μέσα. Η γάτα έκανε τα μιου-μιου του καλωσορίσματος της, την αγνοώ, αφήνω το ποδήλατο, ανοίγω την τσάντα, βγάζω έξω ένα καλαμάκι και κατεβαίνω με λιγο κρεας για να βγαλω το σκύλο εξω. Άνοιξα την πόρτα της πολυκατοικίας, βγηκα έξω και εκανα διάφορες γελοιες χειρονομίες και ψιτ-ψιτ-ψιτ (η δυναμη της συνήθειας βλέπετε). Αυτος καθόταν και με κοιταζε με ένα βλεμμα ότι δήθεν δεν καταλαβαίνει.

Δεν σας καταλαβαίνω καλή κυρία… Θελετε κατι να μου πειτε?

(μεταφραση: Σιγά μην το κουνήσω τωρα που βρηκα ζεστη καβάτζα. Κανε παντομίμα εσυ, θα ψυχαγωγούμαι κι ολας.)

Κόβω ένα κομματάκι κρέας και του το δίνω για να του ανοίξει η όρεξη. Το τρώει. Άρχοντας. Επιστρέφω στην εξώπορτα. Χειρονομίες, πόδια-χέρια. Ψιτ-ψιτ. Μουτς-μουτς.

-Παιζουμε τελικά παντομίμα, καλη κυρία? Τρεις λέξεις... ειναι ταινία? Μηπως ειναι ο Ανδαλουσιανός σκυλος? αναρωτήθηκε αραχτός

Όταν ο σκυλος αρνειται να φαει καλαμάκι, ξερεις ότι δεν του αλλάζεις γνώμη, εχει κερδίσει την μάχη. Εμπαινε κρυο από την εξώπορτα. Τον κοίταξα. Ηταν μια αληθινά χειμωνιάτικη βραδιά. Χθες ηταν η πρωτη φορά που σκέφτηκα σοβαρά ότι πρέπει να πάρω χειμωνιάτικα γαντια για το ποδήλατο. Αυτά τα κομμένα δεν κάνουν τιποτα αμα πιάσει κρύο. Λίγο λοιπον που έμοιαζε του Λολεκ, λίγο το κρύο, τον λυπήθηκα...

-Μεινε εδώ, να δουμε τι θα καταλαβεις! Του ειπα και τον τάισα το υπόλοιπο κρέας

Μνιάμ... κέρδισα, τον βρήκα τον τίτλο, σκεφτηκε αυτος

Ανέβηκα πάνω και έλπιζα να μην γινει κανενα σκηνικο και παθει καμια γρια έμφραγμα εξαιτίας του.

Δεν ακούστηκε κιχ ολη νυχτα. Όταν έφυγα δεν ηταν κάτω και ετσι δεν εμαθα τι απέγινε...



Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

Τι σκεφτόσουν άνθρωπε, όταν ρώταγες της google το ψαχτήρι? Νο 10


Και φτάσαμε στο 10ο google LOL και τελευταίο για φέτος. Σας ευχαριστώ για τις αναζητήσεις και για τα απίθανα keywords που ειδαν τα ματάκια μου. Για μερικά δεν σας ευχαριστώ, για μερικά σας λέω ντροπή σας, να πάτε να το κοιτάξετε ειναι σοβαρό.
Μπον απετιτ!



Δεν μπορω να αποφασίσω αν πρόκειται για αγγελία συνοικεσίου ή συνουσίας


To ετος 2024, ο άνθρωπος εχει χάσει τον πόλεμο με τις μηχανές. Μετά από μια δεκαετία σκληρών μαχών στον πλανήτη υπάρχουν μόνο μηχανές που κάνουν γιαούρτι και αγελάδες, ασπρες και μαυρες.





Στo οικογενειακό κέντρο διασκεδάσεως «η Μοναξιά»
(καπου προς Νέα Μακρη ειναι νομίζω)



O τέλειος συνδυασμός pet και εντομοκτόνου.




Για τον συγχρονο αντρα που θελει να εντυπωσιάσει


Όχι απαραίτητα, αλλα το ότι περιμένεις το google να σου απαντήσει σε αυτό το ερώτημα υποδεικνύει κατι... ψαξε προς τα εκεί


Γιατι πονάει η πουτάνα και δεν μας πιάνουν ουτε τα αναβράζοντα


Αν πρόκειται για αναζήτηση αποκριάτικης στολής, μιλάμε για έναν χρήστη χωρίς ίχνος φαντασίας μα ούτε και λογικής



Περιμένω να βρέξει και μετά κυλιέμαι στα άχυρα


Ντρημ ον χόρνυ κάγκουρα


Αν δεν εχεις μαθει μέχρι τώρα, δύσκολα τα πράγματα…


Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe.


Εμένα με τρομάζει η ηλιθιότητα πιο πολύ.


Ολα τα πόστ της σειράς GoogleLOL θα τα βρειτε εδω:
13, 12, 11, 10, 09, 08, 07, 06, 05, 04, 03, 02, 01

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Αν οι νεράιδες ήταν ροκ...




Αν οι νεράιδες ήταν ροκ, θα είχαν για ιέρεια την Shara Worden.
Την Παρασκευη, είχαμε την τιμή να την απολαύσουμε απο πολύ κοντά, ως My Brightest Diamond, στο καλύτερο live - κατα τη γνωμη μου - για φέτος. Περίμενα πολλά και πήρα ακόμα περισσότερα. Η μικροσκοπική Shara με τη μεγάλη φωνή της, την κιθαρα της, την αστείρευτη ενέργεια και την ροκ αυρα της μας μάγεψε. Μαζί της ενας μπασίστας που δεν σταμάτησε να χοροπηδά και ένας πολύ δυναμικός ντράμερ.
Θέλαμε να την κρατήσουμε ολη την νυχτα εκεί, αλλα τελικά μας την εκανε χωρις να πει τρια πολυ αγαπημένα κομματια. Ηταν καταπληκτική σε ό,τι τραγουδησε, ακόμα και στις δυο διασκευες, στο Tainted Love και το I'm feelin' good.

Αν ημουν τραγούδι, θα ήθελα να με τραγουδήσει η Shara Worden

Y.γ: Η συναυλία με απορρόφησε τόσο πολύ που δεν με ενδιέφερε να βγάλω φωτογραφίες ή βίντεο.



Bonus track: η Shara Worden τραγουδάει για την πλάκα της Whitney Houston σε ενα καραόκε μπαρ στη Βραζιλία



Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

International human rights day and Portishead new song

Portishead - Chase The Tear from Mintonfilm on Vimeo.

International human rights day (10 December) marks the anniversary of the United Nation’s historic ”Universal Declaration Of Human Rights” on 10 December 1948. The UDHR set out for the first time in a single document the fundamental rights to which everyone, everywhere is entitled - including the right to life, liberty, security, the freedoms of opinion, association and expression, and the right not to be subjected to torture or cruel, inhumane and degrading treatment.
More information: amnesty.org.uk/udhr

BUY TRACK HERE
7digital.com/portisheadamnesty
(not available for Greece though...)

portishead.co.uk


Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Μύρισαν δακρυγόνα, μυρισαν χριστούγεννα

Κατάρα στην ελληνίδα νοικοκυρά

Για όλα φταίει η ελληνίδα νοικοκυρά. Που είναι οι εποχές που δεν έμενε νεράντζι πάνω στα δέντρα γιατί τα κάνανε όλα γλυκό του κουταλιού? Τώρα βλέπεις τα δέντρα γεμάτα και βρίσκει την ευκαιρία η γενιά του playstation να κυνηγάει τους μπάτσους. (>>>)

Παράλληλα η ελληνίδα νοικοκυρά περνάει ανάμεσα από τις συμπλοκές χωρίς να δώσει σημασία στα ΜΑΤ και στους matchbox ήρωες με τα εσπεριδοειδή και τους ευνουχίζει όλους μαζί με αυτο το πέρασμα της (1:06)


Ανακύκλωση – γαμω-το-φελέκι-μου!

Προσοχή! Κάνατε πάρτυ και ξεχάσατε να γυρίσετε τα καφάσια πίσω? Η κατοχή άδειων μπουκαλιών είναι ποινικό αδίκημα. Τι άλλο να κάνει και η ελληνική αστυνομία για να προωθήσει την ανακύκλωση, να σας σκοτώνει επι τόπου? Φερ’το πίσω (σε παρακαλώ)



Το ελικόπτερο

Εδώ και μέρες, στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων κυκλοφορεί ένας γιγάντιος αρσενικός αίλουρος σε οίστρο. Η αστυνομία προσπαθώντας να προστατέψει τους κατοίκους, από τις λάγνες ορέξεις του κτήνους, έχει εξαπολύσει μεγάλο κυνηγητό. Μπορεί να μην κοιμάστε τα βράδια από το ελικόπτερο, αλλα δείτε τι εχει να αντιμετωπίσει για χάρη σας (>>>)



Ηρωισμοί

1) Ηρωικοί ΜΑΤατζήδες και ασφαλίτες, χτυπάνε πεσμένο άνθρωπο (>>>)
και άλλοι ηρωικοι ΜΑΤατζήδες χτυπάνε πεσμένο άνθρωπο στο κεφάλι, αφου τον εχουνε συλλάβει(>>>)

2) Ηρωικοί κουκουλοφόροι, ρίχνουνε κάτω ένα ζητά και τον βαράνε (>>>)


3) Ηρωικός ‘ροδα-τσάντα και κοπάνα τους’ ζητάς, πατάει κόσμο με τη μηχανή του (>>>)

Στην περίπτωση της Αγγελικής Κουτσούμπου μαλιστα δεν μπορει να πει κανεις ότι ηταν hit-and-run γιατι ο αστυνομικός επέστρεψε για να ξανα-hit again. Μπράβο, αυτό θα πει να μην εγκαταλείπεις το θύμα σου (>>>)

4) Ηρωικοί αστυνομικοι κανουν οικονομία στις σφαιρες και πετάνε πέτρες (>>>)



Αθηνα, ταραχές και οικολογία

Ολοι αυτοι οι αδειοι κεντρικοί δρόμοι αυτές τις 2 μέρες αποδεικνύουν ότι ο Αθηναίος δεν χρειαζεται να κατεβαίνει στο κέντρο με το αυτοκίνητο.



AM THE LAW HERE!
RESPECT ME OR I WILL DISAPPEAR YOU !


Είσαι γαμάτος? Θες να γίνεις ο δικαστής-ντρεντ? Θες όλοι να σε θαυμάζουνε καθως κανεις βρουμ-βρουμ-βρουμ? Δες αυτό το βίντεο προμόσιον την ομάδας Ζητα κ.α

Δειτε το προφιλ του χρήστη στο youtube. Επίσης, διαβάστε τι γράφουν στο προφίλ τους αριστερα και δειτε τους φίλους και τα σχόλια.


Οι απόγονοι της σοσιαλιστικής επανάστασης

Εγω δεν εχω καταλάβει γιατί εχει γινει ιστορία με τα παιδιά του Νιώτη. Το ότι τα συνέλαβαν, περισσότερο του φτιάχνει το όνομα παρά του το χαλάει. Δεν είναι του βουλευτής του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ?


Ο Καρατζαφέρης γραφει τη δική του ιστορία.

Αθηνα. Ταραχές. Ενας κατατρεγμένος ζητάς τρέχει να ξεφύγει (από τα φαντάσματα των ενοχών του ίσως γιατί κανεις άλλος δεν τον κυνηγα). Ενας άτιμος διαδηλωτής, αντι να κάνει ένα βημα πίσω, στέκεται ακίνητος, και η βαριά μηχανή τον χτυπάει με καμια 50χλμ και τον εκσφενδονίζει. Η δολιότητα του δήθεν θύματος, είναι ολοφάνερη! Γιατι δεν εκανε ένα βημα πίσω? Ηθελε μηπως να αμαυρώσει το όνομα της αστυνομίας? (>>>)



Η φωτογραφία της ημέρας ( κερδίζει το 1ο βραβείο φωτο-σεν νικολα)

Δυστυχώς δεν ξερουμε τον καλλιτέχνη ετσι ώστε να αποδώσουμε τα credits.

Βλεπουμε σε αυτό το μοναδικής σύνθεσης σύμπλεγμα, σε πρώτο πλάνο, τον κρανοφόρο αστυνομικό να δείχνει την πυγμή του με το επιμηκές όργανο δαρσίματος, φαλλικού συμβολισμου, που πραγματώνει συμβολικά το ωμ του κάθε μπάτσου, γνωστό στην καθομιλουμένη ως: «θα σας γαμήσω».

Το θύμα της συμβολικής πράξης του μπάτσου, τεντωμένο ως τόξο προσπαθεί να ξεφύγει. Λεπτομέρεια η «ζώνη αγνότητας» του οπαδού του Παναθηναϊκου.

Λιγο δεξιότερα του πρώτου μπάτσου, σε μια ακόμα πιο δυναμική στάση, παρατηρούμε την αγωνία ενός δευτερου κρανοφορεμένου δελτά, που του χει πέσει η νεφραμιά του γιατι προσπαθει να στηριξει το παπί του.

Στο κέντρο της εικόνας, αλλα στο βάθος διαδραματίζεται ένα άλλο δράμα. Ενας εξωγήινος, δίνει οδηγίες σε έναν ζητά για το πώς θα κάνει power yoga. Δίπλα του βρίσκονται ξαπλωμένες δυο ογκώδεις μηχανές. Ενας ζητάς κρατά την δική του από το τιμόνι, αλλα πού να τα σηκώσει τέτοια κιλά. Παράλληλα με όλες αυτές τις δυναμικές σκηνές βλέπουμε ένα πλήθος να κινείται στο χώρο, πανηγυρίζοντας, κουνώντας τις σημαίες τους.


Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Τι σκεφτόσουν άνθρωπε, όταν ρώταγες της google το ψαχτήρι? Νο 9

Τα δικά σας ερωτήματα πλανάρουνε στο google και καταλήγουν στο μπλογκ. Εχουμε φτάσει αισίως στο 9. Αρχιζει να θυμίζει κάτι τσόντες της σειράς, τύπου: "καυτές σκανδαλιναβές 43"...
Να τι μάζεψα τις τελευταίες μέρες...







Playlist για πάρτυ, γάμους, βαφτίσια



Ένα παιδί μαθαίνει την σκληρή αλήθεια για τον πελαργό



Δεν σας έστειλε φέτος κάρτα?



Όλα τα καταστήματα των Αδελφών Χυτίρογλου



Θα σε τραβηξω κάμερα
Θα σε τραβήξω ήχο
Κι αν κουνηθει το βιντεο
θα είναι γιατι βήχω






...και θελω να γινω χοντρος γάμος



Για τον ίδιο λόγο που τους μισούν και στις άλλες συνοικίες



Youtube βιντεάκι από μηχανή τρένου, φυση υπέροχη, λουλουδάκια, πεταλουδίτσες, εσυ θυμάμαι μου κράταγες το χέρι, κι εγω σου κραταγα το




Βεβαίως! Η καφέ αρκούδα είναι συνήθως καφέ και διαφέρει χρωματικά από τις μαυρες. Οι καφέ αρκούδες χωρίζονται σε μακρυτριχες και κοντότριχες και σε πλυμένες και άπλυτες. Η μαμα καφε αρκουδα γεννάει πάντα δυο καφέ αρκουδάκια που είναι πάντα δίδυμα και εχουν πάντα το ίδιο ζωδιο. Όλες οι αρκούδες έχουν το ίδιο ζώδιο. Ποιο είναι αυτό το ζώδιο δεν ξέρω.



Σωστή η διευκρίνιση, γιατι το google βγαζει και ένα rabbit heart με τον Ζαφείρη Μελά και ένα με τη Δόμνα Σαμίου.



Ποστ-σεξουαλ ρηκουεστ




Αυτές που δεν μπορούν να τρέξουν γρήγορα






Ολα τα πόστ της σειράς GoogleLOL θα τα βρειτε εδω:
13, 12, 11, 10, 09, 08, 07, 06, 05, 04, 03, 02, 01

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Ούτε άμμο αγόρασα, ούτε πρόλαβα να σώσω τον κόσμο απόψε


Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ το FlashForward, το οποίο ειναι αμερικανιά. Tο ήξερα απο την αρχή αλλα έχει και τις καλές στιγμές του, κυρίως σκηνοθετικά. Χθες όμως "αγανάκτησα" με το επεισόδιο του Halloween.
Ο ήρωας μας, πράκτορας του FBI εχει χωθει σε μια υπόθεση που επηρέασε όλον τον πλανήτη, σκότωσε 20 εκατομμυρια παγκοσμίως, ειναι απόλυτο μυστήριο και...
το πρωϊ
ηταν στο νοσοκομείο για να δει μια συναδελφό του που παραλίγο να την σκοτώσουν τρεις δολοφόνοι,
το μεσημέρι
συναντηθηκε με τη γυναίκα του,
το απόγευμα
πήγε σε συγκεντρωση των ΑΑ,
το βράδυ
ντύθηκε αποκριάτικα και έβγαλε την κόρη του για να κανει trick or treat στο Halloween,
αμέσως μετά
κυνήγησε κατι ύποπτους,
πιο μετά γύρισε στο σπίτι βρηκε ένα ξένο παιδί με αυτισμό να εχει κατσικωθει στον καναπέ του
και μετά το βραδάκι
πρόλαβε και να μαλώσει με την γυναίκα του πολύ άσχημα!

Όλα αυτά στον ίδιο χρόνο που εγώ απλώς προλαβαίνω να πάω στην δουλειά και να γυρίσω, αλλά δεν καταφέρνω να αγοράσω άμμο για τη γάτα μου...

Αντίθετα με το FlashForward, το Supernatural καταφέρνει να στηρίξει σεναριακά τα πάντα. Παρόλο που το βασικό κόνσεπτ του Supernatural είναι το υπερφυσικό (φαντάσματα, βαμπίρ, κτλ), όλα τα υπόλοιπα είναι απολύτως ισορροπημένα στην πραγματικότητα. Σαν συνέπεια δεν φαίνεται στον θεατή υπερβολικό ακόμα και το γεγονός οτι αυτή την περίοδο οι ηρωες κυνηγάνε να σκοτώσουν τον διάβολο τον ίδιο.

ιτς ελεμένταρυ ντίαρ Γουώτσον...


Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Η ασυγχώρητη ανηθικότητα της ηθικής

Πριν καμια 13-14 χρόνια, λίγο μετά το λύκειο, γνώρισα την Α. που ήταν γειτόνισσα μιας φίλης μου. Η Α. είχε πολύ γλυκιά φωνή, είχε το στυλ ντυσίματος γραμματέα μεγαλοστελέχους. Κατω από βαρύ μεηκάπ έκρυβε το γκρι που φαίνεται στα ξυρισμένα πρόσωπα. Μου πήρε πολύ λίγο να καταλάβω ότι είχα απέναντι μου ένα αγόρι που ντύνονταν γυναίκα. Οι κάπως έντονες γωνίες στο πρόσωπο και το μήλο του αδάμ – η μεγαλύτερη απόδειξη – την πρόδιδαν. Όχι βέβαια ότι είχε κανένα σκοπό να μου κρυφτεί. Κάναμε παρέα για κανένα εξάμηνο, ύστερα χάθηκε έτσι ξαφνικά, από μια χαζοπαρεξήγηση μέσα στην παρέα. Ούτε που θυμάμαι γιατί, ούτε που έχει σημασία. Την έβλεπα κυρίως τα απογεύματα, 3-4 φορές την εβδομάδα, όταν πήγαινα για καφέ στο σπίτι αυτής της φίλης. Εκείνη την περίοδο έμαθα πολλά για τους ανθρώπους και για μένα την ίδια.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά το πώς ένιωσα όταν μου είπε ότι κάνει πεζοδρόμιο. Πάντα νομίζουμε ότι είμαστε πολύ πιο ανοιχτόμυαλοι από αυτό που είμαστε στην πραγματικότητα. Πιστεύουμε ότι δεν έχουμε κόμπλεξ και προκαταλήψεις και ότι είμαστε δίκαιοι απέναντι στους ανθρώπους. Ειδικά όταν είσαι μικρός νομίζεις δεν είσαι πουριτανός, αλλα ενας πολύ κουλ και προχωρημένος επαναστάτης. Μαλακίες. Η κοινωνία, οι γονείς σου, οι φίλοι, σου έχουν αφήσει στρώσεις ολόκληρες από τον σοβά της ηθικής, των αρχών και αξιών τους. Σε ορίζει ένας κώδικας σωστού-λάθους, δίκαιου-άδικου, ηθικού-ανήθικου που δεν είναι δικός σου.

Όταν η Α. μου είπε ότι κάνει πιάτσα, ένιωσα σαν να είχα κάτι βρόμικο κοντά μου. Κάτι που δεν σε λερώνει αλλά το σκέφτεσαι συνέχεια. Σαν να σε έχουν καλέσει σε τραπέζι και να ανακαλύπτεις ότι πάνω από την τραπεζαρία υπάρχει ένας πίνακας με σκατά, που δεν μυρίζει αλλά τον έχεις συνέχεια στο πίσω μέρος του μυαλού σου και σε χαλάει. Ταυτόχρονα κατάλαβα ότι αυτό που ένιωθα ήταν ανόητο και εντελώς ανάξιο του ανοιχτόμυαλου εαυτού μου (νόμιζα τότε). Θέλησα να μάθω περισσότερα, να καταλάβω και να καταλήξω στη δική μου άποψη για την Α. και όχι σε ένα γρήγορο καταδικαστικό συμπέρασμα.

Η Α. είχε ένα πολύ αλέγκρο χαρακτήρα, ήταν πολύ καλή στις διηγήσεις και συχνά την βάζαμε να κάνει τηλεφωνικές φάρσες. Μπορούσε να κάνει τέλεια την μίμηση της Βουγιουκλάκη από την ταινία στην οποία παίρνει τηλέφωνο στον μπακάλη και του ζητάει «Ζαμπόν, πολύ ζαμπόν, κυρ-Θόδωρε, βαλε και δυο πλάκες σοκολάτα, κάντες πέντε τις πλάκες κυρ-Θόδωρε». Ήταν τόσο καλή και μπορούσε να αυτοσχεδιάσει τόσο καλά, που το «θύμα» της φάρσας έμπαινε κι αυτός στο παιχνίδι και γελάγαμε όλοι μαζί. Πολλοί νομίζανε ότι κάποιος τους έβαλε να ακούσουν την ταινία από το τηλέφωνο. Αν κάποια μέρα σας πήρε τηλέφωνο η Βουγιουκλάκη, μάλλον ήμασταν εμείς.

Παράλληλα με το διασκεδαστικό κομμάτι του χαρακτήρα της, υπήρχε και το πιο σοβαρό. Ήταν τύπος με τον οποίον θα μπορούσες να κάνεις άνετα μια σοβαρή συζήτηση για βιβλία, για τους ανθρώπους, για τα πάντα. Στα αρνητικά μπορώ να θυμηθώ τον ευμετάβλητο ψυχισμό της, κυρίως συναισθηματικά. Αυτό όμως είχε μάλλον την πιο απλή εξήγηση και δεν είχε σχέση με τον αληθινό της χαρακτήρα. Οι ορμόνες που έπαιρνε, είναι τόσο ισχυρές που μπορούν να κάνουν έναν άντρα να βγάλει στήθος και να αποκτήσει την αψυχολόγητη συμπεριφορά μιας εγκύου. Απότομα νεύρα, ξαφνικά κλάματα και διάφορα άλλα που σε κρατούσαν σε εγρήγορση. Την ένεση των Αντροκιουρ την έκανε σε ένα φαρμακείο που εξυπηρετούσε κι άλλες τρανς, κάτω στο κέντρο. Είχα βρεθεί κι εγώ κάποια φορά εκεί. Μια άλλη τρανς που περίμενε την σειρά της με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω και μού είπε: «Καλέ εσύ είσαι πολύ πετυχημένη». Δεν ήξερα αν έπρεπε να προσβληθώ και έτσι γέλασα και της εξήγησα ότι εγώ είμαι έτσι εκ γενετής. Γενικά εκεί γύρω στα 20 μου η ζωή μου είχε μια κινηματογραφική συγγένεια με τις ταινίες του Αλμοδοβαρ. Πράγμα που μπορώ να πω ότι το απολάμβανα.

Φυσικά η πρώτη ερώτηση που έκανα στην Α. όταν έμαθα για το επάγγελμα της, ήταν γιατί δεν κάνει κάτι άλλο για να ζήσει. Αυτή η απορία παρόλο που είναι εύλογη είναι και κάπως αφελής, αυτό το καταλαβαίνεις στην συνέχεια. Σε αυτό το σημείο θα κάνω μια παρένθεση για να εξηγήσω, στους λιγότερο εξοικειωμένους με το θέμα – κάποτε ήμουν έτσι κι εγώ – την διαφορά της ομοφυλοφιλίας με τον τρανσεξουαλισμό. Υπάρχει η άποψη ότι τρανς είναι ο υπερθετικός της κραγμένης αδελφής. Στην πραγματικότητα ενα γκεη αγορι και μια τρανς ανήκουν σε διαφορετικές κατηγορίες. Οι τρανς μέχρι να κάνουν την εξωτερική τους μεταμόρφωση συνήθως περνάνε την γκέη φάση τους, αλλα σύντομα ανακαλύπτουν ότι έχουν πρόβλημα με τον ίδιο τους τον εαυτό, ως άντρες. Ο γκεη είναι αγόρι που πάει με αγόρια, ενώ η τρανς αισθάνεται σαν γυναίκα εγκλωβισμένη στο σωμα ενός αγοριού (μια γυναίκα που της αρέσουν οι άντρες). Αισθάνεται ο εαυτός της μόνο όταν κυκλοφορεί με γυναικεία ρούχα και καταπιέζεται στην αντρική της μορφή όπως θα καταπιεζόταν ενας στρεητ υδραυλικός που θα τον υποχρέωνε η κοινωνία να φοράει γόβες. Το ιδανικό για τις περισσότερες είναι να κάνουν την πλήρη μεταμόρφωση με εγχείρηση διόρθωσης φύλου, αλλά αυτό είναι κάτι που σπανια το κάνουν για λόγους που θα εξηγήσω στη συνέχεια.

Όταν ο μόνος τρόπος για να αισθανθείς ελεύθερος είναι να κυκλοφορείς σαν γυναίκα έχεις ένα πρόβλημα στο θέμα εργασίας, όπως μου εξήγησε η Α. Δεν υπάρχουν στ’ αλήθεια πολλές δουλειές στις οποίες δεν θα σου ζητήσουν ταυτότητα έτσι ώστε να μην αποκαλυφθεί το μυστικό σου. Από την άλλη δεν υπάρχουν πολλοί εργοδότες «τίμιων» δουλειών που θα δέχονταν μια τρανς στο γραφείο, μαγαζί κτλ. γιατί… «τι θα πουν οι πελάτες… τι θα πουν οι άλλοι εργαζόμενοι…». Ακόμα και σε κομμωτήριο να ζητήσεις να πας για να σκουπίζεις τρίχες, το πιθανότερο είναι να φας πόρτα. Μια από τις δουλειές που έκανε – και δεν χρειαζόταν ταυτότητα – ήταν λουλουδού. Έτρεχε στα σκυλάδικα της εθνικής, έδινε τα λουλούδια στους μεθυσμένους μεγαλέμπορους αλλά δεν άντεξε πάνω από χρόνο. Δεν είναι εξάλλου και επάγγελμα για να κάνεις καριέρα. Νομίζω δοκίμασε και κανα δυο-τρεις ακόμα διεξόδους ώσπου κατέληξε όπως η συντριπτική πλειοψηφία των τρανς στο πεζοδρόμιο.

Στην αρχή όλες ξεκινάνε με την προοπτική να κάτσουν μέχρι να μαζέψουν τα λεφτά για την εγχείρηση και ύστερα να αλλάξουν όνομα, πόλη και να βρουν έναν άντρα να της αγαπήσει και να παντρευτούν. Κλασικά γυναικεία όνειρα, μικροαστικά θα έλεγε κανείς.

Κάθε βράδυ μετα τον απογευματινό καφε και την κουβεντούλα, έφευγε να πάει στο σπίτι της, να ετοιμαστεί και να βγει το βράδυ, πίσω από τα δικαστήρια, στο δρόμο για το Μυλο. Κάθε φορά που έφευγε, παρ’όλες τις πλακίτσες και τις ανάλαφρες κουβέντες, εμένα με έπιανε ένα σφίξιμο να την σκέφτομαι να κάθεται στον δρόμο και να περιμένει πελάτες. Το επάγγελμα ήταν αρκετά επικίνδυνο. Κυκλοφορούσαν πολλοί μαλάκες. Εκείνο το χρόνο, λίγο παρακάτω από το στέκι της Α. είχαν μαχαιρώσει ένα γκέη αγόρι, λίγο μικρότερο μου. Ήθελε να μαζέψει λεφτά για να φύγει από το σπίτι του και να πάει στην Αθήνα, να ζήσει μόνος του και το είχε ρίξει περιστασιακά στην πορνεία. Δυο τύποι του την πέσανε έτσι για πλάκα. Του ρίξανε τρεις μαχαιριές. Πάμε να σφάξουμε την αδελφή. Σε τέτοια φάση. Χωρίς αφορμή. Κυνήγι μαγισσών κανονικά. Εννοείται ότι δεν τους πιάσανε ποτέ. Μπήκε στην εντατική το αγόρι για πολλές μέρες. Σώθηκε τελικά. Τον χαιρέτησα όταν τον ξαναείδα. Δεν τον ήξερα καλά. Ήταν από αυτούς γνωστούς που πετυχαίνεις συνέχεια και τους χαιρετάς αλλά δεν θυμάσαι ποτέ το όνομα τους. Θυμάμαι ακόμα το πρόσωπο του όμορφο και χλωμό, με ήρεμο απόμακρο βλέμμα. Πρόσωπο που λες πως έχουν οι ποιητές κι όχι οι πόρνες. Και τι σημασία έχει θα μου πεις… ποια είμαι εγω να κρίνω τι πρόσωπο και τι ψυχή έχει μια πόρνη ή ένας ποιητής? Είχα αρχίζει να βγάζω αυτό τον ξένο ηθικοπλαστικό σοβά από πάνω μου και να αμφισβητώ τα πάντα και να χτίζω την δικιά μου γνώμη για τη ζωή και τους ανθρώπους. Είχα πολύ δρόμο μπροστά μου κι εχω ακόμα άλλο τόσο να κάνω.

Η Α. και οι άλλες σύντομα καταλάβαιναν ότι δεν υπάρχει κάτι μονιμότερο του προσωρινού και τα δυο χρόνια στο δρόμο γινόταν πέντε και σιγά-σιγά το όνειρο μιας κανονικής ζωής εξανεμίζονταν. Ενας από τους κυριότερους λόγους ήταν ότι καλομάθαιναν στο χρήμα που κέρδιζαν από το πεζοδρόμιο. Με πέντε ώρες κάθε βράδυ έβγαζαν όσα δεν θα βγάζανε μέσα σε μια εβδομάδα με μια από τις κανονικές – κακοπληρωμένες - δουλειές. Από την άλλη η συντήρηση του γυναικείου σώματος ήταν ένα ακριβό άθλημα. Τα ρούχα, οι τόνοι των καλλυντικών για να κρύψουν τις ατέλειες και τα ραντεβού για ριζικές αποτριχώσεις σε όλο το σώμα κόστιζαν πολύ ακριβά. Με μια απλή δουλειά γραφείου θα ήταν πολύ δύσκολο να μπορέσουν να διατηρήσουν την εμφάνιση τους σε καλά επίπεδα. Και σας μιλάω τώρα για τις περιπτώσεις των τρανς που ήταν τυχερές και δεν είχαν τρομερά αντρικό σωματότυπο και χαρακτηριστικά.

Ένας ακόμα λόγος που δεν επιθυμούν να το κόψουν (το πουλι τους) είναι γιατί αυτό είναι που τους φέρνει τα λεφτά. Ένα από τα πιο αποκαλυπτικά πράγματα που έμαθα πάνω στις σεξουαλικές συναλλαγές των τρανς με τους πελάτες είναι το εξής: To 90% αντρών που πάνε με τρανς, δεν είναι ενεργητικοί. Δηλαδή – για να το πω πιο επιστημονικά – τον παίρνουν. Αν έχετε κανένα φίλο που σας λέει συνέχεια για τραβελότσαρκες και άλλες τέτοιες αηδιαστικές μάτσο μαλακίες, και όντως πηγαίνει με τρανς να ξέρετε ότι πιθανότατα στήνεται για να τον πάρει μια ψηλή «γραμματέας» με έντονη τριχοφυΐα. Το μόνιμο παράπονο της Α. και των άλλων ήταν αυτό. «Είμαι στην τρίχα, έχω κάνει τα πάντα, έχω γίνει τέλεια γκομενάρα και έρχεται, ρε γαμώτο, ενας παίδαρος μέχρι εκει πάνω και μου ζητάει να τον πηδήξω!». Η πλήρης απογοήτευση, καθώς όπως σας είπα και πριν οι τρανς δεν έχουν ιδιαίτερα γκέη τάσεις. Χάνοντας το πουλί τους, οι τρανς, χάνουν τους περισσότερους πελάτες και εκτός αυτού πρέπει να σας πω πως αλλάζουν και ταρίφα. Οι γυναίκες πόρνες παίρνουν το ¼ της τιμής που χτυπάει μια τρανς στα ίδια κόλπα. Ακόμα και εδώ λοιπόν μια γυναίκα πληρώνεται λιγότερο από έναν άντρα για την ιδια δουλειά, θα παρατηρήσει κάποιος.

Πολλές τρανς βλέποντας τα χρόνια να περνούν προτιμούν να μαζέψουν λεφτά για την «σύνταξη» τους, παρά να ριψοκινδυνέψουν να τα χάσουν όλα, να ξεκινήσουν από την αρχή και στο τέλος να καταλήξουν απλές πόρνες και να παίρνουν ψίχουλα.
Η Α. δεν ξέρω τι έκανε τελικά στη ζωή της. Αν βρίσκεται κάπου και είναι καλά, αν η ταυτότητα της έχει γυναικείο ή αντρικό όνομα.
Δεν θα ξεχάσω όμως μια ιστορία που μου είχε πει με έναν πελάτη της. Ήταν λέει ενας 45αρής που ειχε για ψιλομόνιμο πελάτη. Μια βραδιά δεν ήρθε μόνος. Έσκυψε η Α, στο παράθυρο του αυτοκινήτου και τι να δει! Ένα αγορι γυρω στα 13-14.
-Τι είναι αυτό! Ρωτάει εκπληκτη η Α.
-Ο γιός μου
-και τι τον εφερες εδώ?
-Τον έφερα για να πάει μαζί σου
Η Α. γούρλωσε τα μάτια και του απάντησε σε έντονο ύφος.
-Πάρε αυτό το παιδί και πήγαινε το για ύπνο. Αν θέλεις ξαναέλα μόνος σου. Εγώ τέτοια δεν κάνω. Σήκω και φύγε, τι κάθεσαι και με κοιτας?
Μου έλεγε αυτή την ιστορία και έβλεπα πάλι στα μάτια της την αγανάκτηση. «Κοίτα πατέρας που έτυχε σε αυτό το παιδί. Να μου φέρει εκείνο το μωρό. Να κάνω τι? Να κάνω τι με το μωρό!?»
Εκείνη την μέρα κατάλαβα πολύ καλά ποιος είναι ηθικά μεμπτός σε αυτή τη ζωή. Όχι η πόρνη, αλλά ο πελάτης. Όχι όλοι αυτοί τους οποίους εύκολα κατακρίνουμε, αλλά εμείς. Εμείς οι καθωσπρέπει. Όλοι αυτοί με μια στρωμένη ζωή, με μια στρωμένη δουλειά που εύκολα κατηγορούν τους άλλους… τους άλλους που γνωρίζουν καλά τα βρόμικα μυστικά των «ηθικών» και «τίμιων» ανθρώπων.

συγγνωμη

το μπλογκερ σε αψογη συνεργασια με το κινητο μου, εφαγαν το μισο κειμενο που ανεβασα το βραδυ της πεμπτης. Ζητω συγγνωμη σε οσους διαβασαν και εφτασαν στο αδικαιολογητο και αποτομο κοψιμο της ιστοριας. Θα ανεβασω παλι το κειμενο, το απογευμα της παρασκευης

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

A girl with all the flavor

Sugahspank! barGuruBar 2 nov 08

Την Κυριακή, ο Πάνος Μιχαήλ φιλοξένησε την Sugahspank! στην ραδιομπάμπλ εκπομπή του. Δεν σας λέω κάτι παραπάνω. Ακούστε μόνοι σας. Μεγάλα παιδιά ειστε.
H Γεωργία - σας ομιλώ σαν εξωγήινος - είναι το πιο ανεπιτήδευτο, χύμα, ταλαντούχο (all around player) παιδί που έχω γνωρίσει. Ο,τι και να πω είναι σαν να της κάνω στεγνά διαφήμιση, so I don't give a damn για το τι θα νομίσει ο ένας και ο άλλος (αυτό το έχω γενικά, οπότε εδώ θα κωλώσω? Darn! πολλά ωμέγα έχει αυτή η λέξη)
Το ηχητικό ντοκουμέντο μπορείτε να το κατεβάσετε ή να το ακούσετε στρήμιγκλυ απο εδώ.
Κι αν ειστε στην Αθήνα ειστε τυχεροί γιατι μπορείτε να δειτε την Sugahspank! λάηβ, στο Σταυρό του Νότου club κάθε Τρίτη μαζί με τους Swing Shoes (μέχρι τα Χριστούγεννα αν δεν κάνω λάθος).

Και για όσους ειναι και οπτικοι τυποι και δεν τους αρκεί η ραδιοφωνική εκπομπή, εδώ ειναι και ενα μινι documentary με την Sugahspank με θέμα πώς χτιζεται ένα beatbox κομμάτι.


Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Tα νέα της κυρα-Κούλας (daily updated)

1ον
Mε αφορμή την πορεία για την επέτειο της λαικής-φοιτητικής αντίδρασης ενάντια στη δικτατορία ή ελληνική αστυνομία έκανε περιορισμένη χρήση χημικών απαγορευμένων δακρυγόνων. Πολυ περιορισμένη όπως μπορείτε να δειτε σε αυτη τη φωτογραφία.
Οι αρχές ρίψης πολιτοκτόνων χημικών δήλωσαν οτι εκτεταμένη χρήση λέγεται όταν φαίνεται απο δορυφόρο. Σε κάθε αλλη περίπτωση την ονομάζουν περιορισμένη.

2ον
Με αφορμή τη ραδιοφωνική εκπομπή του greekgaylolita, η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ζήτησε απο τον εισαγγελέα και ο εισαγγελέας απο την Δίωξη να επιτραπεί η κολονοσκόπηση σε όλους τους bloggers, twitters και γενικά σε όλους τους χρήστες του ίντερνετ. Απο τις γυναίκες θα ζητείται επιπρόσθετα και κολπικό επίχρισμά.

3ον
Εκτακτη είδηση
KAI o Κούγιας ήταν στο Πολυτεχνείο. Μα κανείς δεν ηταν στο σπίτι του εκεινη τη μέρα?

4ον
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δήλωσε πως καλωσορίζει όσους θέλουν να διαδηλώσουν για το Πολυτεχνείο και για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Θα τους φιλοξενήσουμε κιόλας, πρόσθεσε. Για να μην βγει λοιπόν ψεύτης ο υπουργός, η Αστυνομία χθες βράδυ προχώρησε σε 292 πιεστικές φιλοξενίες στην ΓΑΔΑ. Μετά την επιτυχημένη αυτη προσέγγιση μεταξύ αστυνομικών και πολιτών, ο υπουργός σκέφτεται να προχωρήσει σε ακόμα πιο προοδευτικά μέτρα φιλοξενίας. Μελετούν στο υπουργείο την εισήγηση του couch-surfing αστυνομικών σε σπίτια πολιτών, την προηγούμενη μαζικών διαδηλώσεων.

5ον
Γνήσιοι δημοκράτες, ανοιχτόμυαλοι, άνθρωποι του πνεύματος, μέλη του πολιτιστικού συλλόγου λογοτεχνικής ανάγνωσης η "Χρυσοποίκιλτη Αυγούλα, ω! πατρίς μου, ω!" εισέβαλαν σε παρουσίαση βιβλίου στην Στοά Βιβλίου, σταματήσανε την παρουσίαση και έσκισαν βιβλία, γιατί, λέει... διαφωνούσαν.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

ΣΙΝΕ-ΕΚΔΡΟΜΗ


Αυτή την εποχή η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη γυρίζει την νέα της ταινία. Για τους πιο σινεφίλ η Αθηνά ειναι η σκηνοθέτης του "Η διαρκής αναχώρηση της Πέτρα Γκόινγκ"(The slow business of Going), επίσης ηταν πίσω απο την παραγωγή της ταινίας "Κινέττα" και του "Κυνόδοντα" του Λάνθιμου. Αν ολα αυτα δεν σας λένε τίποτα τότε σίγουρα θα ξέρετε τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, στους οποιούς έκανε σκηνοθεσία και παραγωγή στην τελετη έναρξης, για το dvd, καθώς και στο 2 και στο Πουθενά του Παπαϊωάννου.
H νέα της ταινία που είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους που σκηνοθετεί, γυρίζεται στην φυσική της τοποθεσία, στα Άσπρα Σπίτια, την κωμόπολη που έχτισε ο Δοξιάδης στην Βοιωτία το 1960.
Την Κυριακή 29 Νοεμβρίου θα γίνουν τα γυρίσματα στα οποία συμμετέχουν και οι Berlin Brides σε μια σκηνή συναυλίας σε ενα παλιό σινεμά. Όσοι θέλουν να πάρουν μέρος σαν κοινό της συναυλίας, μπορούν να στείλουν μέηλ στο info@berlinbrides.com (στείλτε ονοματεπώνυμο και τηλέφωνο)
To πούλμαν της παραγωγής θα πάρει τον κόσμο από το κέντρο της Αθήνας, νωρίς το πρωί της Κυριακής και θα επιστρέψει αργά το βράδυ. Η κινηματογραφική... εκδρομή εκτός από την μουσική του rejection junkie περιλαμβάνει σάντουιτς, ένα πλήρες γεύμα, την ευκαιρία να εμφανιστείτε στην μεγάλη οθόνη και βέβαια να γνωρίσετε τις νύφες.
;)


Μπριτις μπρεκφαστ στο Πρέμισιζ στούντιο στο Λονδίνο

Το πρώτο και πολυαναμενόμενο cd των Berlin Brides θα βγει το 2010 σε παραγωγή του Coti K

Berlin Brides


Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Είναι ακριβό πράγμα να πετάς στα σύννεφα



Μάλλον θα με έχει πιάσει μια χειμωνιάτικη cocooning φάση, γιατι μόλις είδα αυτο το αιωρούμενο σύννεφο, το ερωτεύθηκα.
Να το αγοράσεις δεν μπορείς γιατί είναι concept design, μια ιδέα σκέτη, που αιωρείται στο κενό χάρη στις μαγνητικές δυνάμεις ανάμεσα στη βάση και στο αναπαυτικό σύννεφο. Αν θελήσουμε να αναλύσουμε το σχέδιο απο πρακτικής απόψεως, θα δούμε ότι έχει πολλά προβλήματα τεχνικής φύσεως για να ξεπεράσει. Καταρχάς με το που θα έβαζες μπρος τους σούπερ-μαγνήτες θα απομαγνητιζόταν και η τελευταία πιστωτική κάρτα της πολυκατοικίας (και όχι μόνο οι κάρτες). Τα μαχαιροπήρουνα της απο κάτω σου θα κολλούσαν στο ταβάνι και της απο πάνω σου στο πάτωμα της. Ο,τι αλλο σιδερένιο στο σπίτι σου θα πετούσε με φόρα κατά πάνω σου. Αν παρ'ολα αυτα την γλίτωνες θα μπορούσες να τηγανίσεις τον εγκέφαλο σου σιγα-σιγά στα μαγνητικά-κύματα μέχρι να γίνει κεφτεδάκι σουηδικό. Μπορει βέβαια και να την γλίτωνες γιατι θα σου είχαν κόψει το ρευμα. Που να πληρώσεις ο άμοιρος τους 5ψήφιους λογαριασμούς στη ΔΕΗ που θα προκαλούσε το ηλεκτροβόρο σύννεφο.
Στην πραγματικότητα όμως, αυτη η τεχνολογία αιώρησης μέσω μαγνήτη υπάρχει. Τα προβλήματα που σας παρουσίασα παραπάνω, έχουν ξεπεραστεί, τα περισσότερα τουλάχιστον. Υπάρχει λοιπόν, ένα πρωτότυπο μοντέλο αιωρούμενου κρεβατιου που ειναι σε θέση να σηκώσει 900 κιλά (είναι βαρύ και το ίδιο). Παρουσιάστηκε στο Millionaire Fair 2006. Αυτή είναι μία έκθεση που προτείνει στους εκατομμυριούχους τους πιο ματαιόδοξους τρόπους να πετάξουν τα λεφτά τους. Θυμήθηκα τώρα ένα κόμικ που είχε στη Βαβούρα με μια οικογένεια εκατομμυριούχων που ήθελαν να γίνουν φτωχοί και όλο αποτύγχαναν. Το Magnetic Floating Bed είναι το αποτέλεσμα της 6ετούς προσπάθειας ενός Ολλανδού εφευρέτη-σχεδιαστή. Είναι εξοπλισμένο και κατι σουπερ-ντουπερ μαγνήτες και είναι θωρακισμένο για να μην βγάζει τα σφραγίσματα του περιπτερά κάθε φορά που το βάζετε σε λειτουργία. Επίσης το έχουν δεμένο με ατσάλινα καλώδια στο πάτωμα, για να μην σαλπάρει σε περίπτωση βλάβης (photo). Η τιμή του - μικρής κλίμακας - μοντέλου ειναι 115.000 ευρώ. Αν θέλετε να πάρετε το κανονικό κρεβάτι που δεν θα χωράει μόνο τη γάτα σας, θα πρέπει να πληρώσετε κάτι παραπάνω. Εκει γυρω στα 1.200.000 ευρώ (δεν ξέρω αν ειναι με φ.π.α)

Για κάτι λιγότερο προκλητικό προτείνω να δείτε αυτόν τον συννεφέ καναπέ. Βέβαια τώρα που τον βλέπω ειναι σαν να μίκρυναν τον γιαπωνέζο και τον έβαλαν να κάθεται πάνω σε κουκούλια μεταξοσκώληκα. Αληθινό κουκούλινγκ δηλαδή στην τελική...




Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Σημεια και κέρατα (daily updated)

my point of view
φωτο: alepouda


H απογοήτευση της εβδομάδας
Nόμιζα οτι η ΝΔ θα βγαλει πρόεδρο με τηλεψηφοφορία, οπως γίνεται σε όλα τα μεγάλα σώου.
Αμα δεν υιοθετούν τέτοιες τακτικές σε θεματα ψηφοφορίας γιατί με ταραξε προεκλογικά στα σπαμ sms ραντεβου ο Αρης?

Πρόταση της εβδομάδας
Να αγοράσει η Αλεκα το λιμάνι και να πληρώσει το δίκιο του εργάτη

Site της εβδομάδας
GOVMETER Πώς μια ιδέα που ξεκίνησε έτσι απλά, παρακολουθεί τις υποσχέσεις και τις πραξεις στις πρωτες 100 μερες διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Δειτε τα σταδια εξέλιξης/προοδου των προεκλογικών δεσμεύσεων

Η αναπάντητη κλήση της εβδομάδας
Βρήκα αναπάντητη στο κινητό μου απο άγνωστο νούμερο εκτός Αθήνας. Το εψαξα στο google και είδα ότι ανήκει σε βουλευτή στα Γιάννενα. Σας το εχω πει χίλιες φορές! Δεν κάνω ρουσφέτια. Σταματήστε να με ενοχλείτε!

H στατιστική της εβδομάδας
Δευτερη η Ελλάδα μας, πανευρωπαικά, στο άθλημα της ομοφυλοφιλοφοβίας. Την 1η θέση κατέλαβε η Κύπρος.
Τζαμπα τέτοια παράδοση στη eurovision ρε παιδιά?

Ντανσσόγκ της εβδομάδας
Το Unisibore των Just a Band. Προκειται για ενα σαμπλάρισμα του Revolution 909 των Daft Punk. Τωρα έγινε αληθινό τραγούδι.
Don't tell me what I can and what I can't do
I can change the world

To τραγούδι της χρονιάς
Η Χαρις Αλεξίου επιστρέφει και κοιτάει στον καθρέφτη τον εαυτό της και όλους εμάς. Ενα τραγούδι, ολόκληρη ζωή. "Μεγαλώνω"

Ο τηλεφωνικός διάλογος της εβδομάδας
-Θα ρθεις?
-Οχι, δεν εχω όρεξη. Θα προτιμούσα τώρα να διακτινιστώ στο σπίτι και να μου φτιάξω κρέπες.
-Κρεπες? Εχεις τα υλικά?
-Δεν εχω αυγα και που να βρισκω τετοια ώρα...
-Ε, τοτε βγες έξω μαζι μας
-Μα, να βγω έξω επειδή δεν εχω αυγά??

Απίστευτο κι όμως αληθινό της εβδομάδας
Η Σχολή Καλών Τεχνών οταν ιδρύθηκε ονομαζόταν "Σχολή Καλών και Βάναυσων Τεχνών"

Κουλαμάρα της εβδομάδας
Φίλη που ήταν σήμερα στα δικαστήρια για μια διεκδίκηση ενσήμων απο πρωην εργοδότη της, ακουσε τα παρακάτω σε εκδίκαση πριν την δική της δίκη.
-Όχι, δεν δουλευε σαν γραφίστρια σε εμας, για αυτο επαιρνε ενσημα χειριστή υπολογιστή. Τον υπολογιστή χειριζόταν και εμείς της λέγαμε να κανει το κόκκινο πράσινο.


Αγαπητοί γραφίσται...
Αν κάποιος έρθει και σας ζητήσει να κάνετε κάποια αλλαγή στη μακέτα, εσείς να αρνηθείτε. Θα του πειτε: Τι λες ρε! Ξέρεις τι ενσημα παίρνω εγω? Ενσημα γραφίστα! Δεν κανω αλλαγες και διορθωσεις εγω!
Αν παίρνετε αλλα ενσημα τότε οπωσδήποτε να περάσετε τις αλλαγές

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Τι σκεφτόσουν άνθρωπε, όταν ρώταγες της google το ψαχτήρι? Νο 8


Αλλο ένα κυνήγι θησαυρών-keyword στο καλάθι του αλεπουδομπλογκ. Εσεις ψάχνετε, εγώ βρίσκω...


Γυναίκα ψάχνει ανδρική φωνή, μόνο σοβαρές προτάσεις... Δεκτές και οι ανταλλαγές



Τα παιδιά λαμπατέρ



Αημ γκλαντ γιου ασκντ. Η Suez μπορει και θέλει να αγοράσει το νερό της Θεσσαλονίκης καθως και το λιγοστό νερό της Αργολίδας. Δυστυχώς δεν ειναι αστείο αυτο.



Αι παλαιοί άντρες όταν ήθελαν ποτάνα, μαγέρισσα και πλύστρα τζάμπα, παντρεύοντουστανε και γινόντουσαν πασάδες. Τώρα όμως αλλάξανε τα πράγματα. Αχ! βάϊ-βάϊ-βάϊ δύσκολοι καιροί για τον τσίπη τσιγγούνη άντρα. Που να βρεις τέτοια γυναίκα κορόιδο? Κατάρα την ώρα και την στιγμή που τις στείλαμε και μάθαν γράμματα. Χχχτού!



Ολα τα πόστ της σειράς GoogleLOL θα τα βρειτε εδω:
13, 12, 11, 10, 09, 08, 07, 06, 05, 04, 03, 02, 01