Ανοιξιάτικη κοπάνα

Οι φωνές μες στο γραφείο θαμπώνουν,
και τα τηλέφωνα σιωπούν.
Βρίσκομαι να πετάω ανάμεσα σε χαμογελαστά σύννεφα,
ρίχνοντας περίεργες σκιές στο γρασίδι

Ανεβαίνω ψηλά, στριφογυρίζοντας
σε λέξεις σπασμένες στη μέση
και σε σιωπές που φουσκώνουν
σα μικροί αναστεναγμοί

Η Άνοιξη εφορμά με ταχύτητα
και γελώντας προσγειώνεται
με υγρό παφλασμό
στο πληκτρολόγιο μου