Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2008

Άσκηση Δεύτερη – Συνέντευξη με ένα πρότυπο

-Σκέφτεστε το Θάνατο?
-Όχι! Αυτός? (με ανήσυχο ύφος)
-Δηλαδή σας φοβίζει…
-Όχι, δε μπορώ να πω ακριβώς πως με φοβίζει…
-Αλήθεια?
-Ναι. Δε ξέρω γιατί, αλλά έχω την αίσθηση πως είναι το τελευταίο πράγμα που θα μου συμβεί...
-Τι σας φοβίζει στ’ αλήθεια?
-…η διάρκεια αυτής της συνέντευξης…
-Ω, είστε πολύ πνευματώδης, είναι γνωστό, αλλά το κοινό θέλει να μάθει...
-Τις φοβίες μου?
-Είστε διάσημος, είστε πρότυπο!
-Να, κάτι τέτοια είναι που με φοβίζουν.
-Α! μα είστε εξαίρετος, εξαίρετος (γελώντας τεχνητά)
-Αλήθεια?
-Μα βέβαια! Είναι προφανές.
-…και καραφλός είμαι, αλλά δε λέτε «Είστε καραφλός, είστε καραφλός», που είναι και προφανέστερο!
-Σταματήστε! Δεν αντέχω άλλο.
-Ομολογώ πως είναι αμοιβαίο…

3 σχόλια:

xasodikis είπε...

Καλόοοοοοοοο
:))

alepouda είπε...

Τι ειναι αυτο και γιατί το ονομάζω "άσκηση":
Το κείμενο αυτό ξετυλίχθηκε γύρω από μια φράση/σκεψη που τριγύριζε στο μυαλό μου χθες το βραδυ, κάνοντας ντουζ (ok, this is too much information, but... it's my party and I'll cry if I want to...)
Τι λέγαμε? Α, ναι! Η σκέψη..
"έχω την αίσθηση οτι ο Θάνατος είναι το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσε να μου συμβει"
Πολλες βαθιές και περίεργες σκεψεις συλλαμβάνονται μέσα στον "Ναο της Σκέψης" (στην τουαλέτα δηλαδη)

Ανώνυμος είπε...

Gamato!!