Καμιά φορά, τα τραγούδια μπορούν να μιλήσουν καλύτερα από όλους μας. Τις προάλλες άκουσα για ακόμα μια φορά ένα από τα τραγούδια της Tracey Chapman. Ο τίτλος του “The rape of the world”. Άρχισα λοιπόν, να το μεταφράζω στο μυαλό μου λέξη προς λέξη, στα ελληνικά σαν κείμενο και μου φάνηκε τόσο συγκλονιστικό αυτό που έλεγε. Τόσο σκληρό, τόσο αυτονόητο και τόσο προφανές που τελικά δεν το βλέπουμε.
Μητέρα όλων, τόπος της γέννησης μας… Πως μπορούμε να στέκουμε αμέτοχοι και να παρακολουθούμε το βιασμό του Κόσμου? Αυτή είναι η αρχή του Τέλους, το ειδεχθέστερο των εγκλημάτων, η πιο θανάσιμη αμαρτία, η μεγαλύτερη βιαιοπραγία όλων των εποχών. Είμαστε όλοι μάρτυρες του βιασμού του Κόσμου.
Την είδες απογυμνωμένη, άκουσες τις βόμβες να σκάνε κάτω από το χώμα. Ξέρεις πως ο ήλιος καίει όπως ποτέ άλλοτε. Κάποιοι υποστηρίζουν πως την ανέδειξαν σε βασίλισσα, με πόλεις από τσιμέντο και ατσάλι. Μα δεν υπάρχει δόξα, ούτε τιμή σε ό,τι απορρέει από ένα βιασμό. Το βιασμό του Κόσμου.
Την έχουν πετσοκόψει, την πέταξαν στα σκουπίδια, τη δηλητηρίασαν και τη χτύπησαν. Τη μητέρα όλων μας, το μέρος που γεννηθήκαμε… Πως μπορούμε να στέκουμε αμέτοχοι και να παρακολουθούμε το βιασμό του Κόσμου?
Αν κοιτάξεις, θα το δεις με τα μάτια σου. Αν σταθείς να ακούσεις, θα ακούσεις τους λυγμούς της. Αν νοιάζεσαι, θα σηκωθείς να καταθέσεις και να σταματήσεις το βιασμό του Κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου