Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

ειμαι, λεμε, τρελη, ειμαι!

Ήταν η πρώτη εβδομάδα που κυκλοφορούσα το ποδήλατο. Ακόμα μάλιστα δεν είχα προλάβει να αγοράσω κράνος. Επέστρεφα στο σπίτι μου από το σουπερμάρκετ και παίδευα την ανηφορούλα αλλα κυρίως με παίδευε αυτή. Ξαφνικά, 15 μετρα πριν από το σπίτι μου, ακουω κορνάρισμα από πίσω. H κόρνα, ξέρετε, είναι το μαγικό κουμπί που έχουν τα αυτοκίνητα και με αυτό εξαφανίζουν το μπροστινό όχημα. Δυστυχώς η τεχνολογία αυτή δεν έχει προχωρήσει και το μόνο που κάνει το κουμπί είναι Μπιιιιιιπ – μπιιιιιπ!!!
Κοιτάζω αριστερά-δεξιά δεν έχει χώρο να σταματήσω το ποδήλατο. Τα αμάξια παρκαρισμένα σαν σαρδέλες, δεν χωρούσε να περάσει ούτε ο Τιραμόλα. Και στην άκρη να έκανα πάλι δεν θα χωραγε να περάσει το αυτοκίνητο. Κεντράρομαι λοιπόν στο δρομο για να του δείξω οτι δεν γίνεται αλλιώς.
Τα είχα πάρει βέβαια γιατί με εκνευρίζουν οι κόρνες.
Κοιτάζω από τον καθρέφτη και βλέπω ότι πλησιάζει και μαντέψτε… κάνει κι αλλα μπιιιιιιιμπ-μπιιιιιιιμπ. Τα παίρνω στο κρανίο, χάνω την ψυχραιμία μου και φρενάρω, με σκοπό να του πω: Τι θες ρε φίλε, να εξαφανιστώ? Δεν γίνεται! Να κάνω στην άκρη δεν γίνεται! Που θες να πάω?
Με το που φρενάρω λοιπόν – πλάτη γυρισμένη στο καλάθι - ακούω τα δικά του φρένα, τα λάστιχα του να τσιρίζουν, ένα μεγάλο μπαμ κι εγώ προσγειώνομαι 1μιση μέτρο πιο μπροστά στις 2 ρόδες και στα δυο πόδια μου. Ακόμα δεν έχω γυρίσει πίσω, αλλά τώρα έχω θυμώσει πραγματικά γιατί φαντάζομαι ότι η πίσω ρόδα μου θα μοιάζει με το σύμβολο του απειρου (λίγες μέρες πριν είχα ακουμπήσει 150 ευρω για τη νεκρανάσταση του ποδηλάτου και τωρα ποιος ξερει τι θα ειχε πάθει). Γυρίζω πίσω να κοιτάξω. Κοιτάζω πρώτα την ρόδα – έδειχνε στρογγυλή – και σηκώνω το βλέμμα μου στον οδηγό. Είχε κοκκαλώσει. Εγω τον κοίταξα – μάλλον με το φονικό ύφος που έχω σε ειδικές περιπτώσεις – και αυτός μόλις βρήκε τη μιλιά του μου ειπε: ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΗ???
Τον κοιτάω 2-3 δευτερόλεπτα (τοσο χρειάζεται για να βράσω αυγό με το συγκεκριμένο βλέμμα) και δεν απαντώ. Έπειτα γυρναω μπροστά, κάνω πεταλιά μέχρι τη γλίστρα παρακείμενου παρκινγκ και ανεβαίνω. Την ώρα που περνούσε από μπροστά μου, συνέχισε σοκαρισμένος να μονολογεί: ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΗ! ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΗ!
Ναι, σκέφτηκα, είμαι τρελή! Για να οδηγώ ποδήλατο ανάμεσα σε τόσους μαλάκες πρέπει και χρειάζεται να είμαι τρελή.

Από αυτό το περιστατικό εμαθα 2-3 βασικά πραγματα. Το κυριότερο είναι ότι δεν πρεπει να χανεις την ψυχραιμία σου, γιατι μπορει να χρειαστείς κατι περισσότερο από ακτινολόγηση.
Πάντως επειδή ειμαι πράγματι τρελή και δεν επαθα και τιποτα μπορώ να πω πως χάρηκα που συνέβαλα στο να εννοήσει αυτος ο ‘λογικός’ ότι πρεπει να κρατάει αποστάσεις ασφαλείας. Πάω στοιχημα ότι τώρα θα βλέπει ποδήλατο και δεν θα πλησιάζει στα 10 μέτρα.

Το αστείον της υπόθεσης ήταν οτι το μόνο που κατάφερε όταν με προσπέρασε ήταν να μπει στο δρομο που γινόταν η λαϊκή.

Κι υστερα ελεγε εμενα τρελή…



Την ιστορια θυμήθηκα με αφορμή ένα θέμα που διαβαζα στους ποδηλάτες

22 σχόλια:

snipous είπε...

alepouda, μην εισαι τοσο σιγουρη οτι θα αρχισει να κραταει αποστασεις τωρα...η καφριλα ορισμενων δεν εχει ορια...

alepouda είπε...

Αν κρινω απο το πόσο κιτρινισε, νομιζω οτι θα εχει το νου περισσοτερο τωρα...

Εξαλλου ειμαι και αισιοδοξη...
νομιζω οτι πολλα ειδη καφριλας ειναι αναστρεψιμα

χιπι είπε...

ρε συ, αν υπήρχε ελπίδα να καταλάβει ότι έκανε ο ίδιος μαλακία, θα σου έλεγε τουλάχιστον ένα "συγγνώμη", αντί να σε φωνάζει τρελή (πολλάκις), ενώ σε κτύπησε από πίσω.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι δύσκολο να ξεκαφρέψουν. Έχουν πολύ διαστρεβλωμένη, δική τους λογική. Κι έχουν πάντα δίκιο, ακόμα κι αν προκαλέσουν ατύχημα.

Είναι άλλο το να κάνεις ένα λάθος, μια αφηρημάδα και άλλο το να έχεις αυτή τη νοοτροπία.
Με το λάθος, παθαίνεις ένα σοκ και μετά φροντίζεις να είσαι πιο προσεκτικός.
Η νοοτροπία δυστυχώς αλλάζει πολύ δύσκολα και πολύ φοβάμαι ότι ΑΝ είναι να αλλάξει αυτό απαιτεί κάτι πολύ πιο σοβαρό από αυτό το φρεναρισματάκι.
:/

alepouda είπε...

Δηλαδη η συνεχεια της φρασης ηταν:
ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΗ που αντι να κανεις 'πλοπ' και να εξαφανιστεις, φρεναρεις για να πεσω πανω σου, κακουργα, εγκληματία, αλητες με τα ποδηλατα, θα εβγαινα για να δω αν γρατζουνιστηκε ο προφυλακτηρας αλλα εχω σκιαχτει. ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΗ! ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΗ! τι θελουνε ολοι αυτοι εδω με τις ντοματες και τις πατατες? Εδω ειναι δρομος, δεν ειναι για να πουλατε κολοκυθια. ΕΙΣΤΕ ΤΡΕΛΟΙ ΟΛΟΙ.

alepouda είπε...

Κοιτα, δεν ελπιζω να διορθωθει η απανταχου οδηγικη καφρίλα και μαλιστα με πειραματόζωο το κορμί μου, αλλα νομίζω οτι στο δικο του μυαλό τωρα θα σκεφτεται:
Ωχ, ποδηλάτης, μακριάαα, μακριααα... γιατι ειναι τρελοι αυτοι οι ποδηλάτες, μπορει να πατησει φρενο σαν την αλλη την τρελή και μετά να τρεχω χωρις να φταιω.

alepouda είπε...

"...με πειραματόζωο το κορμί μου"
διοτι το κορμι μου ειναι ενα ζωο απο μονο του...

φταιει η εξωγήινη φυσιολογια μου

χιπι είπε...

"το κορμι μου ειναι ενα ζωο απο μονο του"

είδες που αυτός τελικά είχε δίκιο να σε φωνάζει έτσι (αλλά για λόγους που αγνοούσε)?!
Εννοείται ότι σωστή κουβέντα είπε ο κάφρος!

Πώς κυκλοφορείς έτσι ζωώδης στο δρόμο παιδάκι μου?!
Ρίξε κάτι επάνω σου!

:))

υγ: σκέφτεται ότι μετά θα τρέχει χωρίς να φταίει. Μακάρι να σκεφτόταν ότι τώρα φταίει που τρέχει...

the filer είπε...

Δεν πιστεύω να του έκανες όντως ζημιά στον προφυλακτήρα; Βάνδαλη! :)

Ανώνυμος είπε...

Agapiti fili
eprepe na ton ksexeseis
Ta aytokinita prepei na katalavoun oti eirthe i ora tou podilatou.
Ego otan podilato stous dromous tou asfiktika gematou me aytokinita Hrakleiou pigaino me tin anesi mou kai opoio aytokinito prospathisis esto na mplokari tin poreia mou to exo (STHN KIRIOLEKSIA) anatinaksei!!

SEVASMOS STA PODHLATA!

Antonis
Hrakleio Kriti

alepouda είπε...

τι εννοεις οτι το εχεις ανατινάξει στην κυριολεξία? Κυκλοφορείς με δυναμίτη μέσα στο μπουκαλάκι του νερού?

Ειμαι υπέρ του ποδηλατου αλλα δεν ειμαι υπέρ του εμφυλιου της ασφάλτου.

Coco είπε...

σήμερα χαιρέτησα έναν 100 ετών
που έστριψε δεξιά
με την κόρνα πατημένη
ο στόκος
αλλά δεν τον εμπόδιζα
κι ήταν και ίσιωμα κατηφόρα
περνάω ενάμισι χρόνο από κείνο το σημείο
πρώτη φορά τέτοιος ηλίθιος

αντίθετα ένας ταξιτζής
περίμενε στη διασταύρωση
να περάσω μια κάθετη ανηφόρα
ενώ συνήθως βγαίνουν
παρά το στοπ


καλύτερα τρελός
παρά στόκος

alepouda είπε...

coco
Αν με το 'χαιρετησα' εννοεις 'μουτζωσα' τοτε πρεπει να πω οτι εγω χαιρετησα μια φορά ενα τροχονόμο, ως πεζή.
Ηθελα να περάσω το φαναρι, αναψε 3-4 φορες πρασινο, αλλα αυτος εκανε νοημα στα αυτοκίνητα μονάχα. Εκανε και κρυο, ψιλόβρεχε κι ολας. Βλεπω καποια στιγμη ενα κενο και παω να περάσω. Σηκώνει το χέρι αυτος, σηκώνω το χέρι κι εγώ (ειμαι ευγενική) αλλα με ανοιχτα τα δάχτυλα και την εκανα με ελαφρά...
Ε, μα με ειχε 10 λεπτά και τον καμάρωνα να αερίζει τις μασχαλες του, μες στο ξεροβόρι και την παγωνιά...

alepouda είπε...

Στο ιδιο φανάρι μια αλλη φορά μου ήρθε να σηκώσω το 16 κιλων σιδερενιο ποδήλατο μου και να το πετάξω στο παρμπίζ ενος #Υ^#@&@#^#

Τσουλούσα το ποδήλατο στα χερια περνώντας πεζή τη διάβαση στο φανάρι. Μισο μετρο πριν ακουμπησει η ροδα το πεζοδρόμιο, το φανάρι για τους πεζούς γινεται κόκκινο και την ιδια στιγμη πετάγεται ενα αμάξι κατα πάνω μου. Ο οδηγος κοιτούσε το φανάρι και με το που άλλαξε χρωμα πάτησε το γκάζι, αλλα δεν θεωρησε απαραίτητο να κοιτάξει μπροστά. Ευτυχώς τελευταία στιγμή γύρισε μπροστα, με ειδε και πάτησε φρένο. Το αμάξι σταμάτησε 20 εκατοστα απο τα πόδια μου. Εγω ειχα κοκκαλώσει στη θεση μου απο τη τρομάρα που πήρα. Τον κοιτάζω σαν ζωάκι με ορθάνοιχτα ματια με κοιταζει κι αυτος - ενα γερος ηταν - και μετά βγαζει το χέρι του απειλητικά απο το παράθυρο και μου λεει: ΤΙ-ΚΟΙΤΆ-ΡΕ, ΤΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ?
(με υφος χοντρόβλαχου σαν προφερε: ου!ρε, σιχτιρια-βρωμόσκυλα-να χαθεις-να χανεσαι, βρρρ-οουστ)

Λαμπακια-λαμπακια εγώ
αστραπές-κεραυνοι
κρατάω και το ποδήλατο στα χέρια
θα του το πετάξω στα μουτρα
δεν με νοιάζει το ποδήλατο
σίδερο και λάστιχο
αυτος θα κλαιει το παρμπριζ
Ηθελα να του το πετάξω και να σηκωθω να φύγω, χαρισμα του και το ποδήλατο, να το κρεμάσει σαν κολιέ απο το λαιμό του, το ειδα 2-3 φορες ρηπλεη στο κεφάλι μου αλλα δεν το έκανα. Μια μερα μου πηρε να ξεθυμώσω, μετα ειπα δεν γαμιέται...

μετα απο αυτο αρχισα να γινομαι πιο επικοινωνιακή λεκτικα στην ασφαλτο με τους μαλακες

god_saved_the_bike είπε...

Με στύλ και φαντασία κούκλα μου όταν οδηγείς το ποδηλατάκι σου!Εγώ απο χτές που βρέχει,δεν κάνω στο πλάι για ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ!Όποιος θέλει,περιμένει,όποιος όχι,ας με πατήσει ή ας προσπεράσει απο το πεζοδρόμιο:P
Έχουμε όμως κάαατι δρόμους...σήμερα ανακάλυψα ότι οι Πρέσπες εδράζουν στο φανάρι της Κηφισσίας που μπαίνει για Μαβίλη..τσκ τσκ..Ούτε ο Αι-Βασίλης δεν τις περνάει στεγνός:D
Όπως και να χει,καλημέρες,είναι τέλεια η βροχή -αν και κατσαρώνουν τα μαλλιά γκρρ-και ο ήλιος δεν λάμπει αλλά χέστηκα:)
To κείμενο πολύ γέλιο,ελπίζω να είσαι καλά:)
σσ.βάλε κανα ματσούκι να προεξέχει πίσω σου να δείς που δεν θα πλησιάζουν,καμιά σιδερόβεργα,καμιά τσάπα,τπτ τέτοιο:P

alepouda είπε...

@God saved the seahorse
και τι φοράς τώρα που ανοίξανε οι ουρανοι?

Ενδιαφερομαι για φθινοπωρινο αουτφιτ, καταλαβαίνεις

Ανώνυμος είπε...

"τι εννοεις οτι το εχεις ανατινάξει στην κυριολεξία? Κυκλοφορείς με δυναμίτη μέσα στο μπουκαλάκι του νερού?"

Κοίτα να δεις, προτιμότερο να κουβαλάς δυναμίτη ή κοντόκανη όπως ο Αντώνης, παρά να κουβαλάς τσαμπουκά τον οποίο δεν μπορείς να υπερασπίσεις. Κάτι τέτοιο δεν έκανες σ' αυτήν την περίπτωση?

Άλλος ανώνυμος.

alepouda είπε...

Να υπερασπίσω τον τσαμπουκά μου?
Αρ γιου τωκιν του μη? αρ γιου τωκινγκ του μη?

Στο να παρεκτραπεις δεν χρειαζεται καμία απολύτως προσπάθεια. Το να παραμείνεις ψύχραιμος ειναι εξαιρετικά δύσκολο.

νιψον ανωνύμιτυ μη μοναν οψιν

Ανώνυμος είπε...

Αυτό το περιστατικό αποδεικνύει πόσο χρήσιμος είναι ένας ηλεκτρικός κινητήρας για το ποδήλατο.

Παρεμπιπτόντως μήπως έχεις καμμιά άκρη ή πληροφορία για μετατροπή?

Πάντως να προσέχετε παιδιά, ποτέ δεν ξέρετε ποιος είναι αυτός που συναντάτε στον δρόμο και τι τρέλα κουβαλάει....

Για καλό το λέω.

Νίφτηκα...

χιπι είπε...

συγγνώμη, αλλά ο ηλεκτρικός κινητήρας θα ήταν χρήσιμος, όπως αποδεικνύεται, μόνο για να του τον φέρει στο κεφάλι!!

Σιγά μην έχουμε και νέφτι (στο παγουράκι) για να το χρησιμοποιούμε αναλόγως!

Ο άλλος μπορεί -και πρέπει- να κάνει υπομονή για μερικά μέτρα, αν μπροστά του είναι ένα αργό όχημα.
Δεν του ανήκει ο δρόμος. Μετά από λίγο, σίγουρα θα υπήρχε κάποιο κενό και θα μπορούσε να περάσει. Δεν χρειαζόταν η υστερία.

Οδηγώ και αυτοκίνητο και ποδήλατο, αλλά δεν θα κάνω μετατροπές σ' αυτά επειδή υπάρχουν και μερικοί νευρασθενείς και κάφροι!

Τρελοί είμαστε κι εμείς.

υγ: οκ, όχι και να του τον φέρει στο κεφάλι.
Θα μπορούσε να τον κρατάει ψηλά και να τον κουνάει απειλητικά στον αέρα, καθώς ποδηλατεί στην ανηφόρα!
:))
(φουλ γυμναστική)

god_saved_the_bike είπε...

Μπουμπού,το καλοκαίρι καπέλο αν χρειαστεί με τον ήλιο,το χειμώνα με τη βροχή κουκούλα.
Ένα καλό αδιάβροχο τσέπης με όσο το δυνατόν λιγότερες οπές[περνάει νερό απο κάτι δα τρυπούλες και γίνεσαι μουσκεμα:P] είναι μία καλή λύση.
Σετάκι,u know,παντελονάκι και φουτεράκι,σαν τους παπάκηδες.Για τα παπούτσια,προσωπικά αφήνω ενα 2ο ζευγάρι στη δουλειά,ρούχα κουβαλάω μέσα σε σακούλα σε τσάντες σχάρας μήπως και με κάνει μούσκεμα παρά το αδίάβροχο κανας παπάρας..
Πόσες μέρες το χρόνο πιά να βρέξει?Στην Ελλάδα μένουμε:P

Kράνος με κουκούλα δεν ξέρω αν μπαίνει,προσωπικά δεν φοράω κράνος για να μη με πλησιάζουν,οπότε και ελλατώνω τις πιθανότητες σύγκρουσης.Google the paradox και θα καταλάβεις...
Απο μακρυά και αγαπημένοι:)
Αλλά αν είναι μεγάλη η κουκούλα,μπορεί και να μπαίνει..Try it on..
Σε lidl,carrefour κτλ κτλ.Δεν χρειάζεται μία περιουσία..

σσ.Το καλό που σου θέλω,μην γίνεις ποδηλατοnerd...Απλά στη μέση της λωρίδας ή ανάμεσα όταν μποτιλιάρουν όλα
και με τσαμπουκά..

Τα περι πανοπλίας είναι απο ψάρια,οι μισοί δεν ξέρουν ούτε τον κ.ο.κ.


Mmmmouats!

god_save_the_bike είπε...

Κινητήρας?Ούγκ?

Είχαν και στα χωριά τους κινητήρες,όταν καβαλούσαν τα γαιδούρια δεν βιάζονταν..!
Τώρα τους έπιασε το κόψιμο κι ο δρόμος τους ανήκει.

ΡΕ ΟΥΣΤ!

alepouda είπε...

Σοφία, κακώς που δεν φοράς κράνος, γιατι θα έρθω να σε κοπανήσω και θα το χρειαστεις

Βαλε κράνος
θα προστατευσεις πολύτιμο περιεχόμενο

αϊντε!