Είμαι μεγάλη φαν της αεροφωτογραφίας. Πριν 3 χρόνια βρήκα αυτη τη φωτογραφία που ειναι απο της αγαπημένες μου. (κανε κλικ για μεγέθυνση)Δείτε πώς αλλάζει η μέρα σε βράδυ. Αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ειναι οτι αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως απόγευμα δεν τίποτα άλλο παρά το ξεθώριασμα μιας σκιάς.
Γυρνάμε ανάποδα απο τον ήλιο και η σκιά στην πλάτη μας κυνηγά.
Την επόμενη φορά που θα είναι απόγευμα σκέψου όπου κι αν είσαι θα βρίσκεσαι απλά στην άκρη μιας μεγάλης σκιάς που ταξιδεύει.
3 σχόλια:
υπέροχο post για τέτοια φωτογραφία
Σε κοσμικό επίπεδο ή μη, έχει μια γοητεία το να μπαίνεις στη σκιά αλλά και το να βγαίνεις απ’ τη σκιά. Οι στιγμές εκείνες, της αλλαγής…
(μ’ έχει πιάσει ένας ανοιξιάτικος λυρισμός – που να μπει κι η άνοιξη... :Ρ)
@salepi ευχαριστώ!
@χιπι
οχι, μην γινεσαι λυρική ειναι επικίνδυνο, στο'χω ξαναπεί
Δημοσίευση σχολίου