Μπατονέτες

Χωρίς μπατονέτες για τα αυτιά δεν ζω. Κι όμως τα κατάφερα και επέζησα για μια ολόκληρη εβδομάδα. Σημερα όμως πηγα στο σουπερμάρκετ και ετσι αυτη η εβδομάδα της δοκιμασίας θα έληγε. Καθώς λοιπόν καθόμουν με ηδονή και προσπαθούσα να επιλέξω μπατονέτες (ποιος ο λόγος για τοσο μεγαλη ποικιλία πάντα αναρωτιόμουν) ακουσα αυτο το πασίγνωστο τραγούδι του Πασχάλη και για πρώτη φορά στη ζωή μου πρόσεξα τους στιχους.

Σε ζηλεύω την ώρα που στο πλάι σου γέρνω

Σε ζηλευω την ώρα που τα χείλη σου παίρνω

Σ'αγαπώ με έναν τροπο που με φέρνει στην τρέλα

γυρω απο σένα η ζωή μου γυρνά

Σε ζηλεύω την ωρα που αγάπη μου δινεις

φοβάμαι τις ώρες που μόνο μ'αφήνεις

το αίμα στο κορμί μου για σενα κυλά

αν καποτε φύγεις δεν θα'χω καρδιά

αν μια μέρα σε χάσω

αν μια μέρα σε χάσω

Μα, την ζηλεύει την ωρα που την φιλάει και την παιρνει και την γέρνει? Και συνέχιζε μέσα στους διαδρόμους του σουπερμάρκετ ο κόσμος να ψωνίζει και να αντιλαλεί το

αν μια μέρα σε χάσω

αν μια μέρα σε χάσω

αν μια μέρα σε χάσω

αν μια μέρα σε χάσω

θα πάψω να υπάαρχω, θα πάψω να ζω.

Αμην! ΝΑ ΠΑΨΕΙΣ, να πάψεις για να γλιτώσεις εσύ, να γλιτώσουμε εμεις, να γλιτώσει κι αυτή, σκεφτηκα. Προσπέρασα τα κωλόχαρτα, τις σερβιέτες και μετα γυρισα πίσω γιατι μεσα στην σύγχυση, ξεχασα να πάρω τις μπατονέτες... και χωρις μπατονέτες για τα αυτια μου δεν ζω.

Πτήση προς την Ανοιξη

Έλεγα στον Νένε - τι τον ταλαιπωρώ κι αυτον? - οτι αποφάσισα να αλλάξω επάγγελμα και να γίνω αεροσυνοδός, για να έχω τα προνόμια των free πτήσεων. Αυτός μου απάντησε οτι θα έλεγα τη? κόφη? τη? κόφη? τη? κόφη? τη? κόφη? εις το infinity.

Μέσα σε ένα πλαστικό πουλμαν με φτερά, να κάνω την παντομίμα της καταστροφής. Ladies and gentlemen, may I have your attention πληηηηζ. We are going to demonstrate the safety instructions in case of emergency landing, παναγιά μου.

Εγώ με ταγιέρ, γοβα και μαντήλι στο λαιμό να κουνάω τα χέρια μου, πέρα δώθε και να μπατσίζω την business class. Ταυτόχρονα να σκεφτομαι απο μέσα μου, πόσο γελοίο ήταν εκεινο το τραγούδι που χορεύαμε μικροι, τα παπάκια στο νερό κανουν μπάνιο δροσερό, και να αρπάζω τη μάσκα οξυγόνου, να τεντώνω το λάστιχο, μπόοοοιιινγκ, μπόιιιινγκ! Υστερα με απλωτές κινήσεις να δείχνω προς τα πού είναι οι νεροτσουλήθρες του αεροπλάνου.

Και τώρα, κυρίες και κύριοι, μαντάμζ ε μενσιεεζ, δέστε τις ζώνες σας και κατεβάστε αυτα τα τρια τραγουδάκια που θα σας πετάξουν με προορισμό την άνοιξη...

Τη? κόφη? Τη? κόφη? Τη? κόφη? Τη? κόφη? Τη? κόφη?

Μόλις φτάνουμε, θα στέκομαι στην πόρτα και θα κάνω με αγριώδες ύφος, θενκ γιου, ευχαριστουμε, φιλ ντανκε, αριβερντέρτσι, μπάη-μπάη, τα-ντάα! αστα λουέγο μίστερ όμορφε κι ωρεβουάρ. Μετά θα τρέχω στις τουαλέτες του αεροδρομίου, θα ντύνομαι Ζορρό και θα εξαφανίζομαι στο ηλιοβασίλεμα με την αγάπη μου...

Η άκρη της νυχτας και της μέρας

Είμαι μεγάλη φαν της αεροφωτογραφίας. Πριν 3 χρόνια βρήκα αυτη τη φωτογραφία που ειναι απο της αγαπημένες μου. (κανε κλικ για μεγέθυνση)

Δείτε πώς αλλάζει η μέρα σε βράδυ. Αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ειναι οτι αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως απόγευμα δεν τίποτα άλλο παρά το ξεθώριασμα μιας σκιάς.

Γυρνάμε ανάποδα απο τον ήλιο και η σκιά στην πλάτη μας κυνηγά.

Την επόμενη φορά που θα είναι απόγευμα σκέψου όπου κι αν είσαι θα βρίσκεσαι απλά στην άκρη μιας μεγάλης σκιάς που ταξιδεύει.

Δωμάτιο με θέα

Καθώς εμείς κοιμόμαστε, ξυπνάμε, ερωτευόμαστε, χωρίζουμε, πλένουμε τα δόντια μας, μυρίζουμε τις κάλτσες μας και τις ξαναφοράμε, ο Soichi Noguchi κάνει γύρους 400χλμ πάνω απο τα κεφάλια μας μέσα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

Όταν δεν ασχολείται με πειράματα, με τη συναρμολόγηση του ISS, με την παρατήρηση του διαστήματος, ο Soichi ονειρεύεται την γη και στέλνει tweets μαζί με φωτογραφίες απο ψηλά.

Στη φωτογραφία αυτο που φαίνεται ειναι το Παρίσι την νύχτα.

και να τι θα έβαζα να ακούσω αν ήμουν εκεί πάνω

Every time I look down on this timeless town
whether blue or gray be her skies.
Whether loud be her cheers or soft be her tears,
more and more do I realize:

I love Paris in the springtime.
I love Paris in the fall.
I love Paris in the winter when it drizzles,
I love Paris in the summer when it sizzles.

I love Paris every moment,
every moment of the year.
I love Paris, why, oh why do I love Paris?
Because my love is near.

Με ελεύθερο συνειρμό

Έχουν τα ζώα συναισθήματα και σε τι εύρος και βάθος? Ποιο είναι το πιο συναισθηματικό ζώο? Γιατί οι γάτες έχουν φτιαχτεί από τη φύση να αποζητούν την τρυφερότητα έτσι ώστε να τρίβονται από μόνες τους στους τοίχους? Μπορεί μια χελώνα να αγαπήσει? Η Αγάπη είναι ένα leap of faith. Οι χελώνες δεν μπορούν να κάνουν άλματα. Μήπως τελικά αγαπάνε μόνο όσα ζώα μπορούν να πηδήξουν? Οι γάτες έχουν 2 μέτρα επιτόπιο άλμα. Όσο και να έχω τρομάξει τη δικιά μου, δεν εχει πηδήσει πάνω από μισό μέτρο. Έχει κρεμάσει τόσο η κοιλιά της που καθιστή θα μπορούσε να κλωσήσει αυγό πιγκουίνου ανάμεσα στη μπάκα και τα πόδια της. Μήπως είμαι ένας αρσενικός αυτοκρατορικός πιγκουίνος?

Η γάτα μου με βρίζει όταν φτερνίζομαι και με κοιτάει με αποδοκιμασία κάθε φορά που ανάβω τσιγάρο. Δεν θέλει να ζεσταίνω τα πόδια μου πάνω της και μου άσκησε ψυχολογική πίεση για να σταματήσω τα μαθήματα κιθάρας. Χαρη σε αυτό ομως βγηκα πρώτη σε εκεινο το διαγωνισμό ατάκας που εκανε ο Jim Avignon για τη Berlinale στο Ζάππειο το 2008 και τώρα έχω μια δίμετρη ζωγραφιά του που σε κανέναν δεν αρέσει αλλά δεν τολμάνε να μου το πούνε.

Είναι όμως όπως και να'χει ενα πολύ γλυκό γατί. Όταν λείπω ταξίδι κοιμάται στον καναπέ και μόνο όταν είμαι στο σπίτι κοιμάται στο κρεβάτι. Δηλαδή απάνω μου. Όταν κοιμάμαι στον καναπέ πάλι πάνω μου κοιμάται. Μήπως γι’αυτό προσπαθεί να μπει στα μπαγκάζια μου κάθε φορά που ετοιμάζομαι για ταξίδι? Νομίζω ότι μ’αγαπάει, αλλα δεν ξέρω γιατί. Μπορεί να είναι απλά αυτό που έλεγε ο Nat King Cole… I love you for sentimental reasons.

Βρετιπάθαμε!

Έχω μπερδέψει τις εποχές. Έξω έχει χειμωνιάσει, μέσα ήρθε η Άνοιξη και το μόνο που βλέπω ειναι το καλοκαίρι. Έχω δικτυωθεί όσο ποτέ μου, με το κινητό μου μπορώ να ανοίξω το μίξερ του γείτονα και να του τραβήξω και το καζανάκι, κι όμως οι φίλοι μου δεν γκρινιάζουν άλλο πια. Δεν με λένε τεχνοφρίκ, μόνο με κοιτάζουν με χαμόγελο και κατανόηση.

Η γάτα μου έχει σαστίσει κι αυτή εντελώς, γητεύτηκε και περνάει υπαρξιακό, ψάχνει να βρει που πήγε ο άγριος αίλουρος μέσα της. Βιώνει, το άμοιρο γατί, ένα συναισθηματικό τζετ-λαγκ.

Εγώ πάλι, θέλω να βάλω πλυντήριο αλλα δεν εχω διάθεση. Δεν εχω διαθεση, γιατρε μου, να βαλω πλυντηριο, λες και δεν ειναι τα λευκά ή τα έγχρωμα αλλά κονσέρτο πιάνου. Να παίζει ένα πιάνο και έξω να βρέχει... να βρέξει να πλαντάξει, να γίνει ο κηφισός πάλι ποτάμι, να κατέβουν οι Βίκινγκς να πάρουνε την πόλη, που θα με πει εμένα διάφανη. Τόσα χρόνια να έχω φτιάξει ένα όνομα, ένα φιμέ εργοστασιακό, μια απομακρότητα και στα καλά καθούμενα να σου έρθει ειδοποίηση απο το κτηνιατρικό: Περάστε να πάρετε το αυτοκολλητάκι για το βιβλιάριο σας. Εξημερωθήκατε.

Βρετιπάθαμε Ella μου, collection

Τι σκεφτόσουν άνθρωπε, όταν ρώταγες της google το ψαχτήρι? Νο 11

Το ομολογώ... άργησα. Λίγο κάτι εμπύρετα κρυώματα, λιγο κάτι εμπύρετες γαστρεντερίτιδες, ε, και κάτι εμπύρετοι έρωτες, δεν πρόκαμα να μαζέψω τα keywords. Ετσι μαζεύτηκε μπόλικο πράγμα που σπαρταράει. Αντε για να μπει ο μήνας με χαμογελο.

cheers!

Hey there, re! I hope it will live

Καποιος σας έψαχνε τον Οκτώβρη >>

Aspra ships ta dreams mou, aspra ships ta dreams mou

(New wave tragoudi)

Μαγειρική συμβουλή: Ποτέ μην πηδάτε πιπεριές όταν είναι καυτερές

Μην αργήσεις, εχει βαρύ χέρι και ορμονικά σκαμπανεβάσματα

Κι εγώ, κι εγω αναρωτιέμαι πώς έρχονται σε μένα αυτές οι αναζητήσεις

αν ειχε τρίχες το google στα αρχίδια του, πίστεψε με, θα τα έβγαζε με το τσιμπιδάκι…!!!

η άλλη εχει μικρο μουνί, ο άλλος θελει να ξυρίσει τ’αρχίδια του! εχουμε πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθούμε

Ε, τοτε καλα εκανες και το εγραψες στο google, το google εχει κατανόηση

Είναι και ένα ακομα με το λαγό και το λιοντάρι…

Βαγγέλη, δεν μπορώ να κάθομαι ολη μέρα μέσα και εσυ να έχεις μουτρα σαν την Μεγάλη Παρασκευή. Θελω να βγω, να ξεσκάσω, να διασκεδάσω, ειμαι αλέγκρα γυναίκα εγω. Τι κάνεις πάλι? Μπηκες στο ιντερνετ? Τι ψάχνεις? Τι ψάχνεις στο γκουγκλ πάλι?

Προεμμηνορροϊκό σύνδρομο ή είστε αναίσθητος και δεν εχετε πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει

Η νεα σειρά που θα σας καθηλώσει

Πραγματική εξειδίκευση, όχι σαν εκεινα τα φωτιστικά ηχεια για το ψυγείο που μου φέραν στη γιορτη μου

Κι αυτος, σκεφτείτε, κυκλοφορεί ανάμεσα μας…

Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Ζιμπεν – Ζίμπεν άη λουλού

Κι εσείς τι του είπατε? Δεν ξέρω, θα δω, θα ψαξω και στο ίντερνετ και μετά θα σου απαντησω?

Πόσα πήρε? Τελειωσε ο γενάρης και δεν προλαβε να πάρει γατοσειρά?

Κρύφτηκαν οι άντρες

πίσω από τις μάντρες

για να κάνουν μάτι

σε διπλό κρεβάτι

Η σπουδάζουσα αστυνομική νεολαία ψάχνει να βρει τα sos

Πες πως έγινες και κράτα το μυστικό από όλους

Guilty

Το θύμα βρέθηκε νεκρό μέσα στο διαμέρισμα του στον Κολωνό. Η αστυνομία εξετάζει την περίπτωση ξεκαθαρίσματος του λαιμού. Οι γειτονες λένε ότι ήταν πολύ ήσυχος αν και τελευταία άκουγαν συχνά άγνωστους βήχες.

Η μπουργκα, με τρυπες στα κατάλληλα σημεία, αναλογα με τα “επαγγελματικά” προσόντα. Γαμώ την ισότητα μας

Κοιτα σύμπτωση, πόσο δένει το 362 με το 363

Σας κάνει κάτι με γριες με ακράτεια?

Δειτε προηγούμενο keyword

Το χέσιμο είναι ένα και είναι ελληνικό. Κανενα δεν είναι σαν το δικό μας, το τιμημένο. Είναι το μόνο που μπορει να σχηματίσει τον Παρθενώνα και την Αφροδίτη της Μήλου, κανενός αλλου λαού δεν είναι σαν το δικο μας!

Αποδημητικό

Ολα τα πόστ της σειράς GoogleLOL θα τα βρειτε εδω:

13, 12, 11, 10, 09, 08, 07, 06, 05, 04, 03, 02, 01