Δέντρο δίχως όνομα

Κάτω από ένα δέντρο δίχως όνομα
που βρήκαμε τυχαία,
κρυμμένο μέσα σ’ ένα όνειρο,
ξαπλώναμε χαμογελώντας
ώσπου να δούμε το φεγγάρι

Πολύχρωμα περιτυλίγματα από καραμέλες
κρεμάσαμε στα κλαδιά, κομμάτια από γυαλί,
χαρτάκια με στίχους αγαπημένους,
παλιά ξύλινα παιχνίδια και μια κόκκινη καρδιά
βαμμένη με μαρκαδόρους

Περνούσε ο αέρας και έπαιζε με τα στολίδια
Γλιστρούσε ο Ήλιος και γεμίζαμε χρώματα
Ανέβαινε στον ουρανό ένα τεράστιο φεγγάρι
και ασήμιζαν όλα εκτός από την καρδιά
που γινόταν αληθινή και μάτωνε κάθε βράδυ

Ξυπνάω και γράφω,
σου φτιάχνω εικόνες και χάρτες
μα δε θυμάσαι το δέντρο δίχως όνομα,
με τα στολίδια και την κόκκινη καρδιά
που περιμένει κρυμμένο
μέσα σε ένα όνειρο δικό μου