H Βροχή και η Πόλη

(φώτο: αλεπουδα)

Η βροχή έπεφτε ράθυμα στο πεζοδρόμιο. Μικρά ρυάκια από βρώμικο νερό κυλούσαν κάπως απρόθυμα στους αρμούς από τα πλακάκια. Το καταλάβαινες πως ήταν μια βροχή χωρίς πάθος, χωρίς όρεξη που έπεφτε σχεδόν διαδικαστικά πάνω στη γκρι πόλη. Καμία διάθεση για ξέπλυμα ψυχών, για εξαγνισμό αμαρτιών. Οι σταγόνες φλυαρούσαν μεταξύ τους πριν πέσουν πάνω σε σκονισμένα καπό για να κάνουν ένα λεπτό στρώμα λάσπης.
Είναι γνωστό στο χώρο του νερού που ταξιδεύει, πως η βροχή προτιμάει την εξοχή από την πόλη. Προτιμά να πέφτει και να δροσίζει τα λιβάδια, από το να ξεπλένει βρώμικους δρόμους και μετά να ταξιδεύει μέσα από τους υπονόμους για να βρει τον υδροφόρο ορίζοντα ή τη θάλασσα.
Μα και η πόλη δε συμπαθεί τη βροχή. Δε ξέρει τι να την κάνει. Η πόλη δε χτίστηκε με ανάγκες ποτίσματος. Η πόλη δε ξέρει ακριβώς γιατί χτίστηκε. Θα είχαν τους λόγους τους, σκέφτεται… μα αμέσως σταματά, γιατί την πιάνει πονοκέφαλος από τη σκέψη και τη φασαρία.
Τα αμάξια κινούνται με ταχύτητα πομπής, αποτίοντας φόρο τιμής στη γλίστρα των δρόμων. Τα κόκκινα φώτα αντανακλούν στην άσφαλτο και οι ρόδες τραβάνε μια γραμμή Jackson Pollock στα πλησιέστερα μπατζάκια.
Η βροχή προσφέρει στους Θεούς σαν ανάθημα τη μυρωδιά της πόλης, ένα μείγμα σκόνης, μια νότα καυσαέριο μαζί με ένα μπουκέτο σκουπιδιών.
-Ω! Αθηναίοι, τον Κακλαμάνη σας! Ανάθεμα στα αναθήματα σας, ήταν η τελευταία φράση ενός ημίθεου πριν πετάξει προς Ευριπίδου μεριά, για να ρουφήξει λίγο μπαχάρι.
-Δεν είναι να αναρωτιέται κανείς πού πήγαν όλοι αυτοί οι Θεοί, είπε ένα θεόχοντρο περιστέρι της Φωκίωνος Νέγρη. Έλα μωρό μου να κάνουμε πιτσουνάκια, συνέχισε και έκλεισε το μάτι του σε μια περιστέρα.
-Α, να χαθείς! Δεν κάθομαι καλύτερα ανάσκελα να με φάει καμιά γάτα? Είπε η θηλυκή και πέταξε μακριά.
-Λεσβία! Φώναξε θιγμένος, ο περίστερος
Από κάτω, μετανάστες, έμποροι του ποδαριού, ως δια μαγείας έχουν εξαφανίσει τα γυαλιά ηλίου και τώρα πουλάνε ομπρέλες στους περαστικούς. Τσαντισμένοι γιάπηδες περπατάνε γρήγορα, γριές με την ομπρέλα-καπέλο παλαντζάρουν σαν βάρκα στη φουσκοθαλασσιά, κάποιοι που δε βιάζονται περιμένουν με τα χέρια στις τσέπες, κάτω από τέντες μαγαζιών και μπαλκόνια.
Η τελευταία σταγόνα πέφτει στις 21.37.08’’ σημειώνει η βροχή στα κατάστιχα της. Παραδόθηκαν 234.076.433.121 μονάδες. Τέλος καταχώρισης. Δε ξέρει γιατί πρέπει να τα σημειώνει αυτά, αλλά πρέπει. Το περιβάλλον έχει γίνει λίγο νευρικό τα τελευταία χρόνια και όλοι πρέπει να ακολουθούν το πρωτόκολλο.