"...Την Κυριακή καθώς γυρνούσα με το ποδήλατο στο κέντρο πετούσαν γυρω μου τεράστιες σακούλες, ο αέρας τις στροβίλιζε ψηλά, περνούσαν απο μπροστά μου κάνοντας περίτεχνα τολούπ, η σκόνη έμπαινε στα μάτια μου, στο αριστερό μου πόδι πιάστηκε ενα τούλι, τα μαλλιά μου γέμισαν μικρά ανθάκια. Λιγα δάκρυα στην ταβερνα αργότερα, καθάρισαν την σκόνη πολύ καλά..."
Ο ήχος του φρεναρίσματος με πλησίαζε, 3 δευτερόλεπτα κράτησε αυτο το ερωτηματικό, το αμάξι σταματησε λίγα μετρα πίσω μου. Αυτος θα μπορουσε να ειναι ο τελευταιος ήχος που θα ακουγα, σκεφτηκα. Κι υστερα σκεφτηκα τι υπήρχε πριν το φρενάρισμα, θυμηθηκα πως μου ειπαν να προσέχω και πιο πριν μου ειπαν σ'αγαπώ. Ο οδηγος ειχε τρομάξει και θυμώσει μαζί μου και φώναζε: Θες να αυτοκτονήσεις? ε? θες να αυτοκτονήσεις? Εγω τον κοιταζα χωρις να μιλάω, δεν ειχα κατι αλλο να πω
12 σχόλια:
όμορφο...και συγκινητικό...
ω :(
Εγώ πάντα σ'αυτές τις περιπτώσεις σκέφτομαι "τί τραγούδι παίζει" το mp3 ή το cd player, σκεπτόμενη πως ίσως είν'το τελευταίο μου.
!
(θα σε βρίσω από κοντά. Μπα, θα σε σπάσω στο ξύλο από κοντά!)
ΠΡΟΣΕΧΕ λέμε.
Σ' αγαπάμε.
δεν είμαστε τώρα για εγχειρήσεις χολής!
δεν μπορώ να σε δείρω
α. γιατί είμαι μακριά
β. γιατί make love not war
γ. γιατί θα πρόλαβε η Χίπι
:)
Κι εγώ σας αγαπώ και ειμαι ταγμένη στον έρωτα κι οχι στον πόλεμο, μα έλα που στην άσφαλτο και στον έρωτα κανείς δεν είναι άσφαλτος.
Μην ανησυχείτε τόσο πιά, μην κουρευεστε μόνοι σας και μη με απειλείτε με ξυλοδαρμό γιατί η γάτα μου εχει πέντε νταν κι εγώ ειμαι ο Χουλκ!
εγώ κουρεύομαι μόνη μου και πολύ το φχαριστιέμαι!
άκου τι θα κάνουμε: έχω ιδέα για ένα ατάτσμεντ όλο τρέλα (του ποδηλάτου σου δίπλα στη μηχανή μου)...
με αυτόν τον τρόπο αφενός θα σ' έχω "από κοντά" και θα σταματάς και σε κανένα ΣΤΟΠ φορ ε τσέιντζ, αφετέρου θα πάρουμε κάτι τούμπες ΘΕΪΚΕΣ και θα περάσουμε φίνα!
ε;
τι λες;
@χριστινα
δεν εννοουσα εσενα...
εξάλλου εσυ δεν κουρευεσαι μονη σου, αλλα ξυρίζεσαι, τετοιο κατσίκι που εισαι.
Θα περιμένεις αν θες να γινω το σαηντ-μπαηκ σου, αυτο το ποδήλατο δεν ταιριάζει με την βινταζ μηχανή σου. Μολις φτιάξω το ροουντσερ θα βγαινουμε παρέα. Αλλα μηπως να βγαλεις απο το υπόγειο τον έρωτα και να τον ξαμολήσεις στους δρομους?
Καλη κι η ενφιλντ αλλα σαν το ποδήλατο που έχεις δεν ειναι...
ρεεε, βάλε και φωτογραφία της!!
:))
Βρε μπας και ξέρει η Χριστίνα να μας πει πώς τα ξυρίζουνε?!
Υγ: άμα πετάνε τσουλούφια δεξιά-αριστερά, τσαντίζεται ο κόσμος και... τι να κάνει;! Πιάνει το ψαλιδάκι. :Ρ
Κακό είναι; Μαλλιά μας είναι, ότι θέλουμε τα κάνουμε!
Με τη μια χριστίνα πήγα μαζι στο κομμωτήριο και κουρευτηκαμε,
(μεχρι εδω καλά)
η αλλη χριστινα βοήθησε στην ξούρα την τριτη χριστινα
(αχουμ)
και μετά πήγε και ψαλίδισε το μαλλι της μονη της...
(αχουμμ-χμμμ)
κι υστερα τολμάτε
να ανησυχειτε για μενα
τρίχες κατσαρές!
;)
προσεχε ρε μλκ μη σε κλαιμε...
Χιλιες φορες κεφαλι πισω+ξανα κεφαλι.
Καγκουρες μας ανεβοκατεβαζετε αλλα οσα πιανει το ματι,ο καθρεφτης δεν τα πιανει.
Και μην ξεχνας τις νεκρες οπτικες γωνιες...
Δεν το βρισκω ομορφο.
Ολοι οι φιλοι μου εχουν παει νοσοκομειο φετος.Μαζι και γω.
Το νου σας αλανια...
Δημοσίευση σχολίου