Μιλιόπετρα

Αγαπημένε, φανατικέ, imaginary θαυμαστή αυτού του εξωγήινου μπλογκ, οχι μόνο με ανέχτηκες 3 χρόνια τώρα, αλλα πλησιάζουμε στο ανέλπιστο milestone των 100.000 κλικς! Τα 95.000 βέβαια τα έκανα εγώ για να δω μπας και μπήκε καποιος επισκέπτης κατα λάθος. Τα 4000 τα έκαναν αυτοι που ακόμα ψάχνουν πώς να ξυρίσουν τα αρχίδια τους και τα 1000 τα κάναν οι φίλοι μου, εντρομοι, ψαχνοντας τα ποστ, οταν τους απείλησα οτι εχω βγαλει τα απλυτα τους στη φόρα.

Αλλα ας αφήσουμε τις web προμόσιον τεκνίκς για ένα άλλο πόστ. Τώρα θα ήθελα να συμμετέχετε εσείς με τις ιδέες σας (κι εγώ με τα λεφτά μου, το ταλέντο μου και την ομορφάδα μου) για να γίνει κάτι εορταστικό, κολέκτιμπλ, επετειακό και αλεπουδαίν.

Μια ιδέα ήταν να φτιάξω 10 μπλουζάκια, ενα για κάθε 10.000 κλικς, το κάθε ένα διαφορετικό μα αλεπουδίσιο και να τα δώσω στο υπέροχο κοινό μου, που τόσο με στηρίζει σε κάθε συναυλία. Η άλλη ιδέα δεν μου ήρθε ακόμη...

... γιαυτό περιμένω τις δικές σου προτάσεις, μη διστάσεις, ασε τώρα το μήνυμά σου... η πιό τρελή σου φαντασίωση μπορεί να γίνει πραγματικότητα!

Ο έρωτας στον τοίχο

Λοιπόν, τον izolag του είχα πετύχει πριν κανα 2 χρόνια στο flickr και μου είχε πέσει το σαγόνι με τη δουλειά του. Θυμάμαι είχα κάνει βουτιά στα χρώματα των γκράφιτι του για ώρες μέχρι που ζαλίστηκα.

Ο Rodrigo Izolag γεννήθηκε το 1983 στο Rio de Janeiro, πήγε για 3 χρόνια στην Σχολη Καλων Τεχνών στο Salvador στην Bahia και τώρα (αν σας ενδιαφέρει) βρίσκεται στην πόλη Petrolina, στο Pernambuco, στην Βραζιλία.

Δουλεύει με στενσιλ αλλα χρησιμοποιεί τόσο πολλά χρώματα και ματιέρες, καταφέρνοντας να δώσει ενα μοναδικό και πολύ χαρακτηριστικό τελικό αποτέλεσμα. Ζωγραφίζει πάνω σε τοιχους, καμβάδες, ξύλο, δέρμα, χαρτόνια, τα πάντα όλα... και συνήθως το κάνει αυτό μαζί με την Ananda Nahu. Έχουμε και βιντεάκια. Εδώ ο izolag σε δράση (με ωραιο soundtrack μαλιστα) και εδώ μαζι με την Ananda να τα σπάνε (κυριολεκτώ, με μια βαριοπούλα).

Έργα του θα βρείτε στους τοιχους του Σαλβαδόρ, του Ριο και της ευρύτερης περιοχής του Περναμπούκο (εντάξει ρε Sugah, θα αγοράσω μια μηχανή, θα το κάνω για σένα). Άλλα πάλι θα τα βρειτε σε διάφορες γκαλερί, για κάποια δεν ειμαι σίγουρη αν μεταφέρθηκαν εκεί με την σύμφωνη γνώμη του καλλιτέχνη. Γενικά φαίνεται να υπάρχει η τάση της απαγωγής της τεχνης του δρόμου και απο την κοινή θέα, τα γκράφιτι, να βρισκονται στα σαλόνια μπροστά σε κόσμο με appletini στα χέρια, "κοίτα πόσο ζωντανά τα χρώματα, λαβ... Ω, ναι, στ'αλήθεια. Θα πάμε αύριο στης Δέβορας? Νομίζω πώς δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Ναι, ειναι μιά σκυλα, είναι ικανή να βάλει λόγια στον Μόρτιμερ και να μη μας καλέσουν φέτος στην φιλανθρωπική δεξίωση της Κίμπερλυ. Ω, θέε μου, όχι, όχι αυτο..."(κάπου εδώ το βαβελόψαρο που θα μεταφράζει αυτο το κείμενο στα πορτογαλικά για τον izolag βγάζει την τελευταία του μπουρμπουλήθρα και ψοφά).

Εγω όμως θα συνεχίσω και θα σας πώ πως μπορείτε να δείτε τα έργα του Rodrigo σε μεγάλη απολαυστική διάσταση στο multiply αλλα προσοχή στα χρώματα. Νομίζω πως αν τα δω απο κοντά θα πλησιάσω μέχρι να ακουμπήσω μέτωπο και θα κατσω για κανα δυο ωρίτσες εκει υπνωτισμένη να κάνω χρωματοθεραπεία και στο τέλος θα του ζητήσω (του τοίχου) να τα φτιάξουμε. Τι να μας πει κι ο Ρόθκο, με τα μπορντοροδοκόκκινα του. Sim

Απόψε

Είχα δει τα φώτα του στον καθρέφτη μου, αλλα δεν υπολόγισα καλά την ταχύτητα του. Πάντα υπάρχει αυτος ο κίνδυνος του λάθος υπολογισμού στους υπολογισμούς. Καθώς αλλαζα λωρίδα ακουσα τα φρένα, περίμενα να σταματήσουν, περίμενα να σταματήσουν ή να ακούσω το γδούπο και να αρχίσω να πετάω πάνω στην ασφαλτο.

"...Την Κυριακή καθώς γυρνούσα με το ποδήλατο στο κέντρο πετούσαν γυρω μου τεράστιες σακούλες, ο αέρας τις στροβίλιζε ψηλά, περνούσαν απο μπροστά μου κάνοντας περίτεχνα τολούπ, η σκόνη έμπαινε στα μάτια μου, στο αριστερό μου πόδι πιάστηκε ενα τούλι, τα μαλλιά μου γέμισαν μικρά ανθάκια. Λιγα δάκρυα στην ταβερνα αργότερα, καθάρισαν την σκόνη πολύ καλά..."

Ο ήχος του φρεναρίσματος με πλησίαζε, 3 δευτερόλεπτα κράτησε αυτο το ερωτηματικό, το αμάξι σταματησε λίγα μετρα πίσω μου. Αυτος θα μπορουσε να ειναι ο τελευταιος ήχος που θα ακουγα, σκεφτηκα. Κι υστερα σκεφτηκα τι υπήρχε πριν το φρενάρισμα, θυμηθηκα πως μου ειπαν να προσέχω και πιο πριν μου ειπαν σ'αγαπώ. Ο οδηγος ειχε τρομάξει και θυμώσει μαζί μου και φώναζε: Θες να αυτοκτονήσεις? ε? θες να αυτοκτονήσεις? Εγω τον κοιταζα χωρις να μιλάω, δεν ειχα κατι αλλο να πω

Απόψε - Αλκίνοος Ιωαννίδης

Η φωτογραφία

Άνοιξα τη φωτογραφία. Όταν την ανοίγεις σε πιάνει κάτι, δεν ξέρεις τι. Στην αρχή νομίζεις οτι είναι η στάση του πυροσβέστη που κοιτάει προς τα κάτω. Στάση θλιμμένη, δεν είναι αυτό ομως. Απλά κοιτάει κάτι. Μετά σκέφτεσαι πως ειναι η δραματική γωνία απο πάνω και κάπως διαγωνια. Το ματι μελετάει τις λεπτομέρειες, γλιστραει στον τοίχο που έχει μαυρίσει. Πολλή κάπνα σκέφτεσαι. Μαυρίλα που βγάζουν τα χαρτιά, τα πλαστικά, όλα τα ασήμαντα αντικείμενα που πλαισιώνουν τη ζωή ενος γραφείου. Κι όπως κοιτάς και ξεχνιέσαι, ξαφνικά το μάτι κολλάει στα εκρου γοβάκια που εξέχουν απο τα κάγκελα του διπλανού μπαλκονιού. Μοιαζουν να ειναι μόνα τους, μα τα φοράνε δυο πόδια μαυρισμένα απο την κάπνα. Υστερα προσέχεις το κόκκινο φορεμα να διακρίνεται αναμεσα απο τις σιδερένιες γοργόνες που διακοσμούν τα κάγκελα αυτου του θανάτου. Για μια στιγμη δεν μπορεις να πιστεψεις πως βλέπεις έναν άνθρωπο νεκρό. Ισως να ξαπλωσε για να ξαποστάσει, να βρει την ανάσα της, αλλα σύντομα παραδέχεσαι την αλήθεια, οτι αυτή η γυναίκα δεν θα πάρει άλλη ανάσα. Στέκει μαζεμένη σε εμβρυακή στάση, όπως οι τελευταίοι κάτοικοι της Πομπήιας, ανέπαφη και ακίνητη, τόσο νεκρή όσο ζωντανή. Κολλάω στα γοβάκια, την σκέφτομαι να τα φοράει το πρωϊ, ανέμελα, χωρίς να ξέρει τίποτα. Αναρωτιεμαι αν της αρέσανε ή αν τα αγόρασε έτσι γιατι τα βρήκε σε ευκαιρία, περπατώντας στα μαγαζιά με κάποια φίλη της. Αναρωτιέμαι αν κάποια στιγμή περπατώντας στην Αθήνα, διασταυρώθηκε με αυτόν που έβαλε φωτιά στην τράπεζα, αν της χαμογέλασε κι αν έκανε στην άκρη να περάσει.

Αναρωτιέμαι...

η φωτογραφία...

Τι σκεφτόσουν άνθρωπε, όταν ρώταγες της google το ψαχτήρι? Νο 13 - Τhe crisis edition

Κρίση-ξεκρίση οι περίεργες αναζητήσεις συνεχίζουν να έρχονται σε τούτο το εξωγήινο αλεπουδομπλογκ. Σερσέ λα ο,τι να'ναι

To top-12 των keyword όπως βλέπετε εικονογραφεί σε πλήρη αρμονία τη δίψα του ελληνα για την ποίηση και λογοτεχνία παράλληλα με την κολασμένη αγάπη του για την ελληνίδα μάνα

Ναι, πουλάω νάνους για τον κήπο σαν δεύτερη δουλειά

Ο Ζακ Υβ Κουστώ του έρωτα είπε αυτή τη φορά να προετοιμαστεί καλύτερα

Καμιά φορά δεν πιάνει!

Υπάρχει το τραγούδι Failure to wank των Berlin Brides, το οποίο περιγράφει πολύ χιουμοριστικά την αγωνία μιας κοπέλας που ούτε μόνη της δεν καταφέρνει να φτάσει στην κορύφωση. Με το τραγούδι αυτό συνήθως κλείνουν τις συναυλίες και συχνά ο κόσμος όταν φωνάζει για ανκορ ξεσπά σε γέλια, γιατι συνειδητοποιεί ότι ενώ το ρεφρεν λεει one finger or two? one finger or two? αυτοι απαντούν «κι άλλο - κι άλλο - κι άλλο!!»

Δε μπραουν μπέαρ καντ ραητ γκρηγκλις

Μαλλον νεαρος στη θεσσαλονικη αναζητει κυριες

μπράβο

Ελευθερώστε τα αιχμάλωτα βιδεο με μαμάδες να πηδιόσαντε, ολοι οι οιδιπόδειοι μαλάκες να μαζευτούμε έξω από τα κρατητήρια, σήμερα στις 7. (Μονο να μην κάτσουμε πολύ γιατί θα κρυώσει το φαϊ και θα με γαμήσ’η μανα μου)

και ξυπνάει γιατί το διασώζει η αστυνομία

Στειλτε αμεσα μεηλ στο info@primeminister.gr και πειτε ότι σας εστειλα εγω

Δεν σου φτάνει μια, θες και πολλές για να διαλέξεις ζεν-παπάρ...

Τις άλλες τις είδες πολλές φορές, ε? Δοκίμασε να αλλάξεις χέρι

Ο ανηρ ως το οπίσθιο τεταρτημόριο του πόθου

Σε σχέση με το τι αναζητήσεις βλέπουν τα ματάκια μου (και δεν σας τις δειχνω) αυτή είναι σχεδόν μπαναλ.

Ο κόσμος φοβάται ότι θα μπει ειδικος φόρος κατανάλωσης στις τρίχες που ως γνωστό το ΔΝΤ καταχώρησε στα είδη πολυτελείας και τα ξυρίζει με μανία (ατριχοι παλιοβόρειοι! Εδώ ρε, είναι Μεσογειος, η θαλασσα των μαλλιαρών!)

Μμμμ… ναι, ναι… δεν ξέρω γιατι, αλλα ξαφνικά φλάσαρε μια εικόνα από το μαπετ σωου μπροστα στα ματια μου.

Δεν αρκουν οι οδηγίες, χρειάζεται 2ετής φοιτηση στο ΙΕΚ Κάγκουρας

Νέα Lolita όχι τόσο σκατά ανθρωπος

Ητο ένας εξωγήινος

πράσινος και ζουμπουρλός

που του ξυρισαν τ’αρχίδια

σας μιλώ για γεγονός

Ψώνιο θέλει να πάει για ψώνια

Αυτή είναι παλια αναζήτηση, φανταζομαι ότι ο επισκέπτης μετά την ανακοινωση των νέων μέτρων θα έχει μαθει τσαμικο, τσα-τσα και ρούμπα

Ε! σκατά!!... …μας αφησε με την αγωνία, αυτό κανουν και στο σουπερνάτσουραλ

Γνωστό αλλιώς ως "σύνδρομο του Έλληνα ψηφοφόρου" ή "σύνδρομο του ανθρώπου που αυτομουτζώνεται και λεει ότι θα κοψει το χέρι του, αμα ξαναψηφίσει αυτά τα καθάρματα"

Όταν πληρώνετε απλά σας τα ξυρίζει κόντρα. Όταν δεν πληρώνετε σας τα κόβει και τα στέλνει συστημένα (σε μορφή τουρσί) σε πελάτες που αργούν τις δόσεις τους. Προσπαθήστε να μην χρεοκοπήσετε πριν απο αυτές

Το αλτσχάιμερ χτυπάει και τους ρατσιστές

Κυβιστικό search, μια αναζήτηση ετσι όπως μόνο ενας πικάσο της ελληνικής γλώσσας θα μπορουσε να δημιουργήσει

Το google εδωσε σαν απαντηση το 42 και το αλεπούδα

Ολα τα πόστ της σειράς GoogleLOL θα τα βρειτε εδω:

13, 12, 11, 10, 09, 08, 07, 06, 05, 04, 03, 02, 01