H ανθρώπινη φύση του κακού

-Προτιμώ να μην θυμάμαι, να ξεχνώ και να συγχωρώ. Τους άλλους τους συγχωρώ καμιά φορά, εμένα με συγχωρώ πάντα. Δεν είναι θέμα μεροληψίας, είναι θέμα επιβίωσης. Εμένα βλέπεις δεν μπορώ να με ξεφορτωθώ άρα πρέπει να με δικαιολογήσω και να με συγχωρέσω.

"Δεν το περίμενα", "Ηταν μια στιγμή απροσεξίας", "Δεν ήθελα να σε πληγώσω", "Συμβαίνουν αυτά", "Αν δεν το έκανα εγώ θα το έκανε κάποιος άλλος", "Δεν φταιω εγώ". Ξέρεις, δεν πιστεύω ότι είμαι κακός επειδή φροντίζω να είμαι καλός μαζί μου. Κανείς δεν πρόκειται να αφήσει το δικό του δίκιο για να υπερασπιστεί το δικό μου. Όλοι έτσι είμαστε φτιαγμένοι. Μην με κοιτάς με αυτό το ύφος. Πες μου ότι εσύ σκέφτεσαι διαφορετικά και θα μου πεις ψέματα. Όλοι είμαστε το ίδιο άπληστοι για ευτυχία. Όλοι. Με συγχωρώ πάντα και τίποτα δεν στέκεται ανάμεσα σε μένα και στην ευτυχία που μου αξίζει.

-Σε συγχωρείς πάντα και τίποτα δεν στέκεται ανάμεσα σε σένα και τα λάθη σου...