που τραβάν γραμμές
και σκίζουνε σελίδες
πάνω στο χαρτί
η μία την άλλη
σκέψη πολεμάνε
Λέξεις
απαλές και κοφτερές,
μεγάλες και μικρές
λέξεις σαν ψίθυροι
Λέξεις που φτιάχνουνε φτερά
και ταξιδεύουν
και άλλες που βάζουνε φωτιά
κι ύστερα μετανιώνουν
Λέξεις από το ίδιο μελάνι φτιαγμένες
από την ίδια επιθυμία
και την ίδια αδυναμία
τέτοιες λέξεις σου γράφω
τέτοιες λέξεις,
σου γράφω και σβήνω
γράφω και σβήνω
επίθετα, ουσιαστικά
γράφω και χορογραφώ
πάνω στα πιο όμορφα τραγούδια
που δε μπορώ να σου πω
επίθετα πολύχρωμα που ιριδίζουν
και πετάνε ψηλά
σαν τις σαπουνόφουσκες
γράφω και σβήνω
μικρές επαναστάσεις ξεκινώ
κι ύστερα περνάω από πάνω
και τις καταπνίγω
γράφω και σβήνω
οι λέξεις που επέζησαν
σαν αιχμάλωτοι πολέμου
συγκεντρώνονται σε γραμμές
και κουβαλάνε μέσα τους
περισσότερα από όσα μπορούν να αντέξουν
από όσα μπορούν να σου πουν
κι οι λέξεις που σβήσαν
αυτές,
αυτές οι λέξεις πάνε στον παράδεισο
3 σχόλια:
Μια λεξη μονο θελω να σου χαρισω, δανεικια σαν κι αυτες που σκορπας στα ποιηματα. μια λεξη χιλιοειπωμενη, λιτη και παντα σαν φτιαγμενη απο καιρο μονο για εναν. που αν τη σπασεις σαν πετρα γυαλιστερη που βρηκες κοντα στο κυμα, θα βρεις στα θρυψαλλα ενα κομματι ατοφιο, ασπαστο, και πολλα τριμματα απο κοσμους αλλους και συναμα του δικου μας, χρωματιστα, αλλαγμενα με τον καιρο και τα ταξιδια. Μια λεξη που σαν κι αυτη, διαβάζοντάς σε, γερασα. Ενα βιβλιο ζωργαφισμενο με νερομπογιες στα περιθωρια, σκονισμενο και αδιαβαστο για καιρο. Κυρτωμενο απ'το ιδιο του το βαρος...
Μπραβο.
ένα σε θέλω κι ένα σ' αγαπώ. καλό καλοκαίρι!
:))), kathara!!!
tha ta xanapoume suntoma
kai gia tis lexeis kai gia tous aixmalwtous.
Δημοσίευση σχολίου