Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2007

Beirut - μουσική για ένα μαγικό πάρτυ




Για μένα οι λέξεις είναι εικόνες και οι εικόνες κρύβουν λέξεις. Η μουσική όμως μπορεί να κρύβει τη μαγεία και τα χρώματα χιλιάδων εικόνων και χιλιάδων λέξεων. Τίποτα όμως δεν υπάρχει αν δε θες να το δεις.
Το καινούργιο άλμπουμ των Beirut είναι σα να βυθίζεσαι σιγά-σιγά σε ένα παραμύθι.
Δεν έχει νόημα να μιλήσω για τα τραγούδια. Το καλύτερο θα ήταν να μιλήσω για τις εικόνες που μου ξυπνάει αυτή η μουσική

Στη μέση του πουθενά το αυτοκίνητο σου σταμάτησε. Υπνωτισμένος το παρατάς και ακολουθείς του ήχους που σου φέρνει ο αέρας. Κατεβαίνεις προς το δάσος και ο ουρανός γίνεται σκούρος μπλε. Σα ν’ άλλαξε μόνο και μόνο για να φανούν τα αστέρια πιο καθαρά πάνω του. Κατηφορίζεις ανάμεσα σε ψηλά δέντρα και στην άκρη βλέπεις πολύχρωμα λαμπιόνια, το ποτάμι και τους μουσικούς. Άνθρωποι από παντού είναι μαζεμένοι εκεί. Σε χαιρετάνε σα να είσαι φίλος παιδικός, σα να τους ξέρεις από παλιά. Έτσι νιώθεις γιατί βρήκες ανθρώπους που σου χαμογελούν αληθινά. Μικρά παιδιά παίζουν και γλεντζέδες μουσικοί χορεύουν αγκαλιά με τα χάλκινα πνευστά τους. Μπαίνεις σε μια πολύχρωμη σκηνή και η μάντισσα σου λέει τι θα κάνεις στη ζωή σου. Πριν βγεις σου κλείνει το μάτι και τα ξεχνάς όλα. Πήγες εκεί γιατί θες να μαθαίνεις τα πάντα. Αν μάθεις όμως τα πάντα δεν έχει νόημα να ζεις. Δεν έχει νόημα να ζεις και μόνο να περιμένεις χωρίς να ελπίζεις.
Τα παιδιά σε πιάνουν από το χέρι και τρέχετε να παίξετε κρυφτό στο δάσος. Τα δέντρα είναι ζωντανά και ανασαίνουν. Στις φυλλωσιές κρύβονται δράκοι και τα φυλάνε πάντα αυτοί. Μέσα από την κρυψώνα σου σε βρίσκει και σ’ αρπάζει κάποιος. Πριν προλάβεις να φοβηθείς ερωτεύεσαι και χάνεσαι πάλι μες στο δάσος. Κατηφορίζετε πάλι για το ποτάμι. Λύνετε μια σχεδία και σας παίρνει η νύχτα μέσα στο ρεύμα της. Ο ουρανός με τα αστέρια γλυστράει ανάμεσα στα κλαδιά και η νύχτα κυλάει μες τα φιλιά.

Ο ήλιος θα ανέβει πάλι και θα’ναι μόνος του στον ουρανό. Το πάρτυ θα έχει τελειώσει και όλα θα έχουν εξαφανιστεί σα να μην υπήρξαν ποτέ.

Αν βάλεις πάλι να παίξει το ίδιο cd θα είναι σα να’ χεις την πρώτη νύχτα και το πρώτο φιλί?

5 σχόλια:

xasodikis είπε...

Πολύ δελεαστική η περιγραφή... θυμίζει και λίγο από ταινίες του Κουστοτρίτσα, "συνάντησα και ευτυχισμένους τσιγγάνους" και τέτοια :)

"Αν μάθεις όμως τα πάντα δεν έχει νόημα να ζεις", έτσι όπως το λες...

xasodikis είπε...

"Κουστουρίτσα", ανάθεμα το πληκτρολόγιο ;)

alepouda είπε...

ανω Κουστοτρίτσα
κατω Κουστοτρίτσα

δυο χωριά που πήραν το όνομα τους απο τον Ζακ Κουστοτρίτσα

:))))

na'sai kala!

Ανώνυμος είπε...

Αν παλι ελπιζεις μονο αξιζει να ζεις;

Καλυτερα να προσγειωνεσαι απλως σε μουσικους πλανητες. Τουλαχιστον εκει γνωριζεις....

round cloud είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.