Η υπόθεση Τσιπρόπουλου έχει γίνει αρκετά γνωστή αλλα θα κάνω πρώτα μια μικρή περίληψη για όσους ακόμα δεν την εχουν ακούσει.
Ο γνωστος σε όλους τηλεβιβλιοπώλης σηκωθείτε-απο-ντιβανια Λιακόπουλος ειχε φάει τον τοπο για να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω απο το σατυρικό μπλογκ funEL που ήταν εξαιρετικά αφιερωμένο σε αυτόν. Εκτος λοιπον που εφαγε τον τοπο, εφαγε και την πορτα του google στα μουτρα (εκει υπαγοταν το αμαρτωλο μπλογκ) που δεν δινει οπου κι οπου τα στοιχεια, παρα μονο σε σοβαρες υποθεσεις. Δηλαδη τα δίνουν οταν προκειται για εγκλημα και οχι επειδη καποιος τσαντιστηκε με καποιον αλλον (για να το θεσω απλως και αφελώς). Φυσαγε-ξεφυσαγε ο κακος ο λύκος αλλα το γκουγκλόσπιτο ειναι χτισμενο με τουβλα και ετσι δεν μπορουσε να μπει και να παρει τα στοιχεια που ήθελε.
Μια ωραία πρωϊα, μπορει και απομεσήμερο, θα σας γελάσω, ανακαλυψε εναν αγκρεγκέητορ, στον ωκεανο του ιντερνετ, που μεταξυ χιλιαδων αλλων λινκ εμφανιζε και το funEL. Για οσους δεν ειναι σχετικοί με την πανιδα του ιντερνετ, ο αγκρεγκεητορ ειναι ενα ακακο ζωακι που μαζευει αυτοματα ολους τους τιτλους απο τα ποστ που βγαζουν τα απανταχου μπλογκς και μπορεις να δεις με μια ματια τι εχει δημοσιευτει. Πατάς το λινκ και βγαινεις στο αντιστοιχο ποστ του μπλογκ. Ο ιδιοκτήτης του χορτοφάγου αγκρεγκέητορ είναι ο Αντώνης Τσιπρόπουλος. Το ονομα του «άνθους του κακου» ειναι το blogme.gr
Θα ήθελα να δώσετε σημασία στην κατάληξη του domain name. GR, δηλαδή Greece, δηλαδή Ελλας-Ελλήνων-(συμπληρώστε το κενο).
Όσοι εχετε μπει σε aggregator θα εχετε παρατηρησει οτι οι ελληνες μπλογκερς ειναι πολυγραφότατοι, καθε λιγα δευτερολεπτα εμφανιζεται ενα νεο ποστ. Το να ελεγξει ο aggregator τα γραφόμενα ειναι αδύνατο αλλα δεν ειναι και δουλεια του. Δεν μπορω δε να φανταστώ ποιανού δουλειά θα ήταν αυτη. Κανενός, ευχομαι.
Επιστρέφω στην αβάσταχτη ελαφρότητα του παραμυθιού και συνεχίζω την εξιστόρηση. Τα τζι-αρ σπιτάκια ειναι φτιαγμένα απο άχυρο. Για να εισαι κατω απο το gr πρεπει να δωσεις ονομα, τηλέφωνο, διευθυνση και αγαπημενο χρώμα (που λεει ο λόγος). Ταυτόχρονα, είσαι υπόλογος στην ελληνική νομοθεσία. Αυτο δεν ειναι απαραίτητα κακό. Το να εισαι ομως υπόλογος για ιντερνετικα θεματα, χωρις να υπάρχουν στην ουσια σχετικοι νομοι μπορει να γινει πολυ επικίνδυνο, αν την καρφωσει σε καποιον να σε κυνηγησει. Για να το θεσω απλα η Ελληνική Νομοθεσία ειναι τόσο σχετική με το ιντερνετ όσο και ο παππους μου (που πέθανε το 89, οπότε και δεν αξιώθηκε να το δει, αλλα και να ζουσε παραπάνω πάλι δεν θα το εβλεπε γιατι επασχε απο καταρράκτη).
Εκανε λοιπόν «φουου!» ο τηλεβιβλιοπώλης και έπεσε το αχυρένιο σπιτάκι. Μπουκαραν την νυχτα οι αστυνομικοι, περασαν χειροπέδες στον Τσιπρόπουλο, κατασχέσαν και το σκληρό του δίσκο και τον μπουντρουμιάσαν. Επ’αυτοφόρω που λένε... Η κατηγορία εναντίον του ειναι διάδοση δυσφημιστικών δυσφημίσεων (κατι τέτοιο).
Για να καταλάβετε το ανυπόστατο και αστείον της κατηγορίας είναι σαν να κανει κάποιος μηνυση στο Αθηνόραμα γιατι μεσα στη λίστα των θεατρικών παραστάσεων που εχει στο τευχος του μπορεί να παίζεται κάτι που να θίγει με καποιον τρόπο τον μηνυτη. Τα παιρνει ο μηνυτης με την παράσταση και επειδή δεν μπορει να βρει τους συντελεστές, καταγγέλει το Αθηνόραμα οτι διαδίδει δυσφημιστικά και προσβλητικά αποτέτοια εις βάρος του. Αποτέλεσμα: πηγαινουν το βραδυ οι αστυνομικοι με χειροπέδες και μπουντρουμιάζουν μεχρι και την καθαρίστρια.
Αν σου φαινεται λογικό αυτό μαλλον εισαι ο Λιακόπουλος – και καλως ορισες στην αλεπουδα (πατα το μικρο τετραγωνακι με το x που ειναι πανω δεξια και κλεισε και το φως να μην πληρωνουμε και ρευμα).
Αυτη η ιστορια εχει καιρο που εγινε και τις προαλλες ήταν να γινει η δική αλλα αναβλήθηκε γιατι δεν προλάβαιναν να στρωσουν τα τραπεζομάντηλα. Πηρε αναβολη λοιπον και θα γινει το 2010. Εντωμεταξυ γιναμε ρεζίλι και διεθνώς, πολυ καλα κάναμε, γιατι περι ρεζιλικιου πρόκειται, μεγαλου διαμετρήματος μαλιστα.
Για μενα... πειτε με εξωγήινη, πείτε με αφελή, δυσφήμηση ειναι οι πράξεις του Λιακόπουλου. Κανονικα θα πρεπει να μηνυσει τον εαυτο του.
Αυτη η υπόθεση μας αφορά άμεσα. Δεν ειναι μια ατυχη στιγμη, μια ανυπόστατη κατηγορία απο κάποιον που τα πήρε στο κρανίο με καποιον που δεν ξερεις και δεν σε νοιαζει. Αν εισαι μπλογκερ ή χρησιμοποιεις καποιο φορουμ ή myspace κτλ σίγουρα κάποια στιγμή θα έκανες copy-paste ενα λινκ που οδηγει κάπου. Εσυ μαλιστα το έκανες χειροκίνητα και οχι αυτοματοποιημενα οπως με την περιπτωση του Τσιπροπουλου. Αν αυτο το κάπου, ειναι στοχος καποιου αντιστοιχα εκδικητικού τυπου, τοτε μπορει να γινεις κι εσυ στόχος.
Τα λινκ και οι παραπομπές ειναι οι νευρώνες του ιντερνετ. Χωρις αυτα δεν υπάρχει το ιντερνετ οπως ακριβως δεν μπορεις να λειτουργησεις κι εσυ (εγραψε η αλεπουδα καθως ο εγκεφαλος εδινε εντολή να πατήσει το πλήκτρο που κλεινει ακομα μια παρένθεση)
Οσο το ιντερνετ και οι νεες τεχνολογιες παραμενουν terra incognita για αυτους που ειναι υπευθυνοι στο να ερμηνευουν τον Νομο, η υπόθεση 'ελευθερια της εκφρασης vs προστασια της προσωπικοτητας', μπορει να οδηγησει σε "κυνηγι μαγισσων". Το αισθημα Δικαιου για πολλους σημαινει: To δικό μου το δίκιο. Ο νομος σαν εκδικηση και οχι σαν διεκδίκηση των δικαιωματων του ανθρωπου. Αυτος ειναι και ο βασικότερος λογος της δικομανίας μας.
Εξελισσόμαστε ραγδαια αλλα με τροπο ανισοβαρή. Απο τη μια ειναι η τεχνολογια που τρεχει σαν αστραπη και πλεον οδηγεί και δημιουργει κοινωνικα φαινομενα και απο την αλλη ειναι οι θεσμοι (Δικαιοσυνη, Παιδεια, Δημοκρατια) που ασθμαίνουν και αποσυντίθενται. Ειναι σαν να εχουμε μια βαρκα με ενα κουπι αριστερα και μια κουταλα για σουπα στα δεξια. Οσο κι αν προσπαθουμε, με αυτον τον τροπο αντι να προχωράμε μπροστα, κανουμε κυκλους. Η λυση βεβαια δεν ειναι να πεταξουμε το κουπι και να παρουμε δευτερη κουτάλα, αλλα να αναδιοργανώσουμε τους θεσμους για να προχωρησουμε μπροστα.
Δικαιοσυνη, νομιζω, σημαινει ερμηνεια του Νομου (απο τον ανθρωπο). Αυτο σημερα ομως δεν αρκει. Χρειαζεται παιδεια και εξελιξη στο "νομικο νου" για να γινει μια ερμηνεια του συγχρονου κοσμου και οχι απλα του Νομου. Οι Νομοι γραφτηκαν καποτε και για κατι διαφορετικο σε ενα διαφορετικο κοσμο. Οι περισσοτεροι ήταν ήδη ελλειπεις απο τότε.
Όλοι αυτοι που τρομάζουν με την ταχυτητα και την ελευθερια με την οποια κινειται πλεον η πληροφορία δεν θα διστασουν να επιτεθούν στο καινούργιο και ανεξερευνητο που νομιζουν οτι απειλει το κατεστημένο τους.
Ο,τι δεν ελέγχεται άμεσα απο τις μορφές της εξουσίας αποτελεί εν δυνάμει απειλή. Καμια ελευθερία δεν ειναι δεδομένη και δεν πρεπει να σταματήσουμε να την υπερασπιζόμαστε ούτε στιγμή.
