Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Στο κατάρτι

Χθες έπεσα πάνω σε εκείνον τον αλλοπρόσαλλο ποιητή που απεργούσε ποιητικώς και ρομαντικώς. Τα τελευταία νέα που είχα μάθει για αυτόν ήταν πως τον είχαν μπουζουριάσει γιατί ανέβασε με το ζόρι ένα ζευγάρι πάνω σε στύλο της ΔΕΗ.
-Άκουσες τι μου κάνανε οι αχρείοι? Με βάλανε Αυτόφωρο.
-Καλά, πώς σου ήρθε να ανεβάσεις τους ανθρώπους στο στύλο?
-Ήταν ερωτευμένοι
-Ε, και τι πάει να πει αυτο?
-Ήταν μια καθαρά συμβολική κίνηση.
-Εξήγα
-Εξήγησε, λέγεται η λέξη
-Εχω ελεύθερη σχέση με την γραμματική
-Πράγματι
-Με τον στύλο δεν μου είπες τι έγινε
-Καθαρός οικολογικός συμβολισμός. Ερως, η αληθινά ανανεώσιμη και ανανεωτική μορφή ενέργειας
-Δηλαδή τους ανέβασες γιατι λάμπανε?
-Το έπιασες. Οι αστυνομικοί δεν αντιλήφθησαν το concept του installation μου. Ήσαντε σκοταδισταί
-Και σε συλλάβανε
-Εμ, τι λεμε τοση ωρα?
-Τι είναι πάλι αυτά? Αφησες την ποιηση και το έριξες στο σουρεαλισμό?
-Όχι, δεν άφησα την ποίηση. Τωρα ασχολούμαι με την Επιστημονική Νεορομαντική Ποίηση.
-Πρώτη φορά το ακούω.
-Δικό μου είναι, θα το κατοχυρώσω
-Και τι είναι πάλι τούτο?
-Μα… στ’αλήθεια… τώρα που σε βλέπω, θαρρώ πως λάμπεις κι εσύ…
-Δεν ανεβαίνω σε στύλο, στο ξεκαθαρίζω. Θα είναι το σαμπουάν μου μάλλον… Πήρα ένα καινούργιο που δίνει λάμψη στα μαλλιά, είναι άχρωμο σε διαφανές μπουκαλάκι και…
-Φρικτές συμβατικές συνθήκες της ζωής
-Δεν είναι συνθήκη, μυρίζει ωραία. Εξάλλου ήμουν 30 λεπτά μπροστά από τα σαμπουάν και είχα απελπιστεί, κάτι έπρεπε να διαλέξω. Ήταν μια λύτρωση.
-Η Επιστημονική Νεορομαντική Ποίηση, λειτουργεί με καθαρά επιστημονικό τρόπο.
Τρεις μέρες μέτραγα φιλιά / και βρήκα τ’άστρα λίγα
Ρομαντισμός, μελέτη, καταμέτρηση και αστροφυσική. Πλήρως επιστημονικό. Όμως κατι έχει αλλάξει πάνω σου, μήπως κουρεύτηκες?
-Όχι, λέμε, τίποτα! Ίσως είναι το καινούργιο αφροντους. Ένα ελαφρύ μώβ μπέημπη-κερ αφροντους για απαλή επιδερμίδα με άρωμα λεβάντα. Στον υπότιτλο έγραψε «πράγματι βοηθάει το μωρό σας να κοιμηθεί». Άρχισα να γελάω δυνατά μέχρι που ήρθε μια υπάλληλος του σουπερμάρκετ και με κοίταξε περίεργα.
-Μα κανείς δεν γελάει πιά μπροστά στα αφροντους?

είπα κι έφυγα γρήγορα-γρήγορα για να μη με δέσει τούτος ο τρελός σε κανένα κατάρτι

2 σχόλια:

χιπι είπε...

:)
αχ, ζεστάθηκα.

υγ: Ο ποιητής σου μου έφερε στο μυαλό τον Καλλιτέχνη του Oscar Wilde.

χιπι είπε...

...και ο άλλος το Song To The Siren.