Πριν καποιες μερες ειχα δεσει το ποδήλατο μου σε ενα στενακι στο Γκάζι, κοντα στη Γεφυρα Πουλοπουλου (Βιτωνος νομιζω λέγεται το δρομάκι). Το είχα δέσει με το πέταλο σε ενα καγκελάκι σε σχήμα Π.
Καμια ωρα μετά βγαινω απο την ταβέρνα και καθως πλησιαζω το βλέπω γερμένο σε λιγο διαφορετικη θεση απο ο,τι το αφησα. Την μυριζομαι τη φαση. Πλησιαζω και βλεπω το πεταλο να ειναι απο την αλλη πλευρα απο εκεινη που το ειχα κλειδώσει. Ολα στη θεση τους, απο τον καθρέφτη μεχρι τις ρόδες και τον λασπωτήρα πίσω. Πιάνω το πέταλο και προσέχω κατι γρατσουνιές στο πλαστικό. Κοιτάω καλύτερα και βλέπω στο μέταλο κοντά στο κλείδωμα σημάδια απο κόφτη. Καμια δεκαριά προσπάθειες που ισα-ισα γρατζούνισαν επιφανειακά το σίδερο. Ηταν σαν να προσπαθούσαν να το κόψουν με πετσακοκόφτη. Το παρατήσανε και φύγανε. Θελει τροχό για κανενα 8λεπτο αυτο το πέταλο και δεν νομίζω οτι κανεις θα μπει σε τέτοιο κόπο, ειδικά για ενα σιδερένιο mountain δεκαετίας.
Δικαιώθηκε η έρευνα αγοράς για το πέταλο, σκέφτηκα, φόρεσα το κράνος και έφυγα χαμογελώντας.
