Δευτέρα 25 Ιουνίου 2007

Ντουβρουντζάς το σαββατόβραδο




Την Κυριακή σερνόμουν από τη μία άκρη του σπιτιού στην άλλη κουβαλώντας παγωμένα νερά και κάνοντας απανωτά ντουζ. Η γάτα είχε βρει το λιγότερο καυτό σημείο του διαμερίσματος και κείτονταν ημι-λιπόθυμη. Κάθε φορά που περνούσα από δίπλα της έκανε κάτι ξεψυχισμένα νίαου-πεθαίνω, νιάου-λιώνω, νιάου-σβήνω, νιάου-χάνομαι.
Στην τηλεόραση έπαιζε ένα ντοκυμαντέρ για τα σκυλιά κατακτητές του διαστήματος. Τελικά δεν ήταν μόνο η Λάικα. Από τα 29 σκυλιά που βγήκαν στο διάστημα συνολικά πέθαναν τα 20. Η γάτα μου δεν έδειξε να συγκινείται ιδιαίτερα με το γεγονός. Αυτά τουλάχιστον πήγαν στο διάστημα, εγώ θα αφήσω τα κόκκαλα μου στα Πατήσια, σκέφτηκε και έκανε ένα νιάου-γαμώ τη γούνα μου.

Το Σάββατο πήγα στο Λυκαβηττό. Ζέστη τρελή και άπνοια και εκεί. Δεν κουνιόταν τίποτα. Μόνο η πλατφόρμα που είχαμε σκαρφαλώσει όλοι, τραμπαλιζόταν πέρα δώθε. Όταν πήρα στο κινητό την Trinity για να έρθει κι αυτή εκεί που καθόμασταν μου είπε «είμαι 28 χρονών, δεν κάνω τέτοια πράγματα» Έτσι όταν ήρθε τελικά τη σύστησα στους υπόλοιπους ως εξής «Από δω η Τριάδα, είναι 28 χρονών, η Χ. 36, η Κ. 32, η Λ 26, η Σ. 36 και αυτός απέναντι με την ιρλανδική σημαία δικός μας είναι. Για να μάθει να μας λέει ότι την πήρανε τα χρόνια και δεν είναι για τρέλες πια.
Η Dolores Ο’ Riordan (36 χρονών και με τρία παιδιά) βρισκόταν πάνω στη σκηνή. Τραγουδούσε, έπαιζε κιθάρα και έτρεχε πάνω κάτω σαν το ιρλανδέζικο ξωτικό της ροκ. Ήταν μια καταπληκτική συναυλία με πολλά κομμάτια από Cranberries και από το καινούργιο της άλμπουμ.

Την Παρασκευή βρέθηκα και πάλι να τρέχω πέρα δώθε στις μουσικές σκηνές της Ευρωπαϊκής Γιορτής της μουσικής. Από την Κοτζια, με τους Ekos Quartet και τους Expert Medicine πέρασα στην Κλαυθμόνος με τους Κόρε. Υδρο για να καταλήξω στο Σύνταγμα για τους Raining Pleasure. Το Σύνταγμα ήταν η σκηνή που χορηγούσε η κόκα – κόλα και είχε τον χειρότερο ήχο. Σηκώθηκα και έφυγα στο δεύτερο τραγούδι. Άλλη μια φορά που πετυχαίνω τους RP με χάλια ήχο. Έφυγα γιατί αγαπώ τη μουσική και τα αυτιά μου είναι όργανο απόλαυσης και όχι βασανισμού.
Αμάν πιά με αυτή την κοροϊδία. Γιατί στην Κοτζιά και στην Κλαυθμόνος ο ήχος δεν ήταν επώδυνος και στον Σύνταγμα μας βίαζαν τα τύμπανα? Γιατί στη Dolores ο ήχος ήταν τέλειος? (γιατί είχε φέρει τον τεχνικό ήχου των U2)
Πόσο άλλο να γκρινιάξω για αυτό το θέμα?

Ατάκα της εβδομάδας:
Την επόμενη φορά που θα χωρίσω θα κρατήσω εγώ το αιρ-κοντίσιον.

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007

Νιαμ, Νιαμ, Νιάμ...





Μακαρόνια αλεπουδέ Μεσογειακέν

Πρόκειται για ένα πολύ γρήγορο, πολύ απλό και πολύ νόστιμο πιάτο. Θα σας πάρει όση ώρα χρειάζεται να βράσετε τα μακαρόνια.

Υλικά

1 πακέτο μακαρόνια
(πέννες κατά προτίμηση)

1 κονσέρβα ντομάτα σε κύβους
(πάρε βιολογική)

Φέτα
(ολίγη)

20 ελιές Καλαμών
(έχει βιολογικές, πάρε)

Μαϊντανό

Βασιλικό
(και ξερός μας κάνει)

Βάζουμε τα μακαρόνια να βράσουν. Κόβουμε τις ελιές σε ροδέλες. Μην πάρεις έτοιμες κομμένες, έχουν χάσει όλη τη γεύση. Κόφτες μόνος σου, τεμπελόσκυλο. Βάζουμε σε μια κατσαρολίτσα την ντοματοκονσερβα και τις κομμένες ελιές. Προσθέτουμε και λίγο βασιλικό. Σκοπός μας δεν είναι να βράσουμε τη σάλτσα αλλά να τη ζεστάνουμε. Μη βάλεις αλάτι, έχουν οι ελιές και η φέτα που θα μπει στη συνέχεια. Τώρα θα κάνεις ότι πω και όταν την ξανακάνεις αυτοσχεδίασε άμα θες.

Βάζουμε τα μακαρόνια στο πιάτο. Ρίχνουμε τη σάλτσα. Όχι όλη, άσε και για τους άλλους. Κόβουμε λίγη φέτα σε κυβάκια και τη ρίχνουμε πάνω από τη σάλτσα. Κόβουμε και λίγο μαιντανό και τον ρίχνουμε και αυτόν.

Μη βάλετε πιπέρι, κρεμμύδια και ότι σας έρθει στο μυαλό. Αυτή είναι μια συνταγή απλή αλλά όχι απλοική. Βασίζεται στον συνδυασμό των υλικών. Τα υλικά είναι λίγα, συνεπώς αξίζει να επενδύσετε στην ποιότητα τους.

Αυτά

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2007

I 'll kill her - θα τη σκοτώσω




Έφτασε τυχαία στα αυτιά μου το τραγούδι "I'll Kill her" και πραγματικά μου έφτιαξε τη διάθεση. Ειδικά μετά το πρωινό περιστατικό με την τρίχα. Έβγαλα τα ακουστικά μου και βρήκα μπλεγμένη στο σφουγγαράκι μια άσπρη τρίχα. Δε θέλω να φανταστούν οι κακοπροαίρετοι οτι έχω τρίχες στα αυτιά και μάλιστα οτι έχουν αρχίσει να ασπρίζουν. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση μάλλον θα βάψω τα μαλλιά μου σε κόκκινο αλεπουδί χρώμα.
Όπως και να'χει, πολυ μου έφτιαξε τη διαθεση αυτη η SoKo με την σπασμένη προφορά και με αυτό που έπαθε και θέλει να τη σκοτώσει.
Μπορείτε να δείτε το video.

SOKO - I'll kill her


και εδώ οι στίχοι.

(So of course, you were supposed to call me tonight.)
You were supposed to call me tonight,
We'd have gone to the cinema,
And afterwards the restaurant,
The one you like on your street,
We'd have slept together,
Had a nice breakfast together,
And a walk in the park together,
How beautiful it'd been,
You would have said "I love you,"
In the cutest place on earth,
Where some lulubies are dancing with the fairies,
I would have waited like a week or two,
But you never tried to reach me, no,
You never called me back,
You were dating that bleach blonde girl,
And if I find her,
I swear, I swear,
I'll kill her, I'll kill her,
She stole my future,
she broke my dream,
I'll kill her,
I'll kill her,
She stole my future when she took you away,
I would have met your friends,
We would have had like a drink or two,
They would have liked me cause
Sometimes i'm funny,
I would have met your dad,
I would have met your mum,
she'd have said,
"Please, can't you make some beautiful babies,"
So we would have had a boy called Tom,
and a girl called Susan,Born in Japan,
I thought it was a love story,
But you don't want to get involved
I thought it was a love story,
But you're not ready for that,Me neither.
I'll kill her,
She stole my future,
she broke my dream,
I'll kill her, I'll kill her,
She stole my future when she took you away,
She's a bitch you know,
all she's got is blondeness,
Not even tenderness,
yeah she's clever-less,
She'll dump your ass for a model called Brendan,
He will pay for a beautiful surgery,
because he's full of money,
I would have waited like a week or two,
But you never tried to reach me, no, no,
You never called me back,
You were dating that bleach blonde girl,
And if I find her, I swear, I swear,(x2)
I'll kill her, I'll kill her,
She stole my future,
she broke my dream,
I'll kill her, I'll kill her,
She stole my future when she took you away,
(YouTube video version: So man I told you... if I find her,
I'll just find something, anything... a gun if I can.
Anything.And I'm strong enough, so I'll do it. I'll kill her.)

περισσότερα στο myspace site της
μη ξεχάσετε να ακούσετε και το "Shitty Day"
οι στίχοι θυμίζουν κάτι από Φοίβη από τα φιλαράκια
I hate myself today.
I don’t know what’s happening to me.
I hate my face today.
I think I look so shitty.
I have some sweat everywhere.
I’m not even shaved.
My hair all greasy.
I look disgusting.
και τα λοιπά...
:)

Τρίτη 19 Ιουνίου 2007

Beyond thanks - ένα ευχαριστώ για τους φίλους







Το αλεπουδοblog μου έκλεισε αισίως 3 μήνες στον αέρα. Με αυτή λοιπόν την ευκαιρία και το επερχόμενο breakthrough των 3000 κλιτς αποφάσισα να κάνω ένα δώρο σε όλους όσους επιμένουν να επισκέπτονται τις σκέψεις μου.
Θέλω να ευχαριστήσω αυτούς που αρχικά με προτρέψαν να ανεβάσω blog (και μου το λέγαν και το ξαναλέγαν συχνά, γιατί είμαι πολύ αναβλητικός τύπος) και στη συνέχεια όλους όσους ανέχτηκαν τα ποιητικό-αναρχικά μου ξεσπάσματα. Γνωστοί αλλά και άγνωστοι αναγνώστες που με στήριξαν με σχόλια αλλά και προσωπικά μηνύματα.


Είναι μοναδική ανταμοιβή για μένα να ξέρω ότι κάτι που έχω γράψει άγγιξε έστω και έναν από εσάς.


To «Beyond your Senses Compilation» είναι ένα «ερωτευμένο cd που πετάει».
(ναι, το ξέρω είμαι μια αδιόρθωτη αλεπούδα, είμαι…)

Το compilation μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ
(προσοχή, μετά από μια βδομάδα το λινκ ψοφάει).
Έφτιαξα και εξώφυλλο και οπισθόφυλλο και ροζέτα, για τους μερακλήδες.

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2007

Καλοκαίρι και Μουσική




Φούσκωσα το πράσινο σωσιβιάκι μου σε σχήμα του εξωγήινου κατοικίδιου ζώου γνωστό στην ευρύτερη περιοχή δεξιά της Ανδρομέδας με το όνομα Σαμιαμιραγοθ. Φόρεσα και τον θαλάσσιο εξοπλισμό μου και ανοίχτηκα στα μπλε άγνωστα πελάγη του καλοκαιριού παρέα με τη μουσική. Δεν έχω ιδέα τι μου επιφυλάσσει αυτό το καλοκαίρι αλλά ξέρω με τι μουσική υπόκρουση θα το συνοδεύσω. Είναι μια αρχή και αυτό.

Στην ερώτηση «ποιο τραγούδι σου έρχεται στο μυαλό σε συνδυασμό με το καλοκαίρι» η απάντηση είναι το «καλοκαίρι» του Σαββόπουλου.
Μου αρέσουν οι εικόνες και ο Σαββοπουλος ζωγραφίζει τα τραγούδια με τους στίχους του.

καλοκαίρι
στόμα υγρό, μικροί λαγώνες, καλοκαίρι
με τη φέτα το καρπούζι στο ένα χέρι
με φιλιά μισολιωμένα, καλοκαίρι
καλοκαίρι
λίγες φλούδες στης κουζίνας το μαχαίρι


Well…
Ακούω εδώ και ώρα το καινούργιο CD της Cast-a-blast και εμμένω στην άποψη που είχα στο sneak-prehearing πριν λίγο καιρό. Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικό soundtrack για Summer in the city καταστάσεις. Σε μια Αθήνα πολύπολιτισμική μέσα στη σκόνη των δρόμων και στην ασχήμια των πολυκατοικιών μπορείς να βρεις τον χώρο, τη ζωή και τη μουσική που σου αρέσει.
Βάζεις το CD στο αμάξι να παίξει, μπαίνεις στο ρυθμό και στους γκρι δρόμους, κουνάς ρυθμικά το κεφάλι και νιώθεις πως σε σκηνοθετεί ο Ταραντίνο. Μετά το βάζεις να παίξει ξανά από το 1ο track μέχρι το τελευταίο, γιατί είσαι η Jackie Brown και ήρθε ο καιρός να σταματήσεις να το κρύβεις.

info: Backslam Extravaganza (Cast-a-blast)
Featuring new tracks & remixes by Featurecast, Sugahspank!, Blend, Jon kennedy, BnC, Spark Arrester, Kormac, Palov & Mishkin and more...
Already a favorite with the likes of Paul Murphy, Mad Mats, and Micheal Rutten from their release on Gamm and their current 12'' release for Scrible records, the infamous duo Palov & Mishkin returns with a full showcase compilation of what's happening with their cast-a-blast crew.
This time the boys collects sixteen fresh cuts of heavy b-boy breaks, old school Hip Hop, explosive Funk, and Reggae picked one by one from the Cast-a-Blast vault.

The Backslam Extravaganza marks the label's next steps by introducing Cast-a-Blast's forthcoming releases by artists BnC aka mc Rocklip, Blend, Thanos Amorginos, Ottawa Bros and Sugahspank! under production by Blend, merging with the remix talents of Southampton's Featurecast (Catskills, Funk Weapons), Virginia's finest dj's collection Spark Arrester, breakbeat swinger Kormac (Scribble records) and snareboarder Jon Kennedy (Grand Central, Tru Thoughts) with an exclusive yet unreleased track.

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2007

Γιατι ο κοσμος ειναι τοσο παράλογος?



Η απάντηση είναι απλή, το βάρος της όμως μεγάλο.
Ο κόσμος είναι τόσο παράλογος γιατί το επιτρέπουμε.
Υπάρχουν άνθρωποι που μας εκμεταλλεύονται γιατί τους αφήνουμε να το κάνουν, πρώτα στους διπλανούς μας και μετά σε μας.
Υπάρχουν γιατροί που παίρνουν φακελάκια γιατί τους τα δίνουμε εμείς.
Υπάρχουν και άνθρωποι όμως που αντιδρούν και άλλοι που αφυπνίζονται και εμπνέονται από τους πρώτους.
Πάντα θα είμαστε η μειοψηφία, αλλά πάντα θα έχουμε να υπερασπιστούμε τα πιο σημαντικά πράγματα.

Το παραπάνω κείμενο καθώς και η φωτογραφία με τους ανοιχτούς ουρανούς αφιερώνεται στην Αμαλία που έφυγε αλλά άφησε για κληρονομιά τη φωνή της ενάντια στην αδικία και την απραξία.

Παρασκευή 1 Ιουνίου 2007

Τι θα φέρει πάλι αυτό το καλοκαίρι


(artwork by samiamidi)

Τι θα φέρει πάλι αυτό το καλοκαίρι


Έχω αφήσει τον Στρατή και την Παναγιά του πάνω στα βράχια και την κουβέντα με τη Μυρτώ στη μέση. Πάλι θέλησα να γράψω. Φταίνε τα παραμύθια για τα αστέρια και τον ουρανό και αυτό το άρωμα καλοκαιριού που τρυπάει το μυαλό και αφήνει υποσχέσεις. Όλα τα παραμύθια ξεκινούν με μιά κατάρα που πρέπει να λυθεί μα όταν παλεύω με τις λέξεις κάπου πάει ο χρόνος και κρύβεται. Ψάχνω ύστερα να τον βρω μα στ΄αλήθεια έχει χαθεί και το μόνο που έχω πια είναι αυτές οι λέξεις.



Πάλι θα πέσει η νύχτα, μαύρο γυαλί στο πάτωμα,
χιλιάδες κομμάτια σκόρπια εδώ και εκεί
Τα φώτα θα κάνουν δήθεν πως φωτίζουν
ίσα-ίσα για να βγουν να παίξουν στους δρόμους οι σκιές.

Εσύ θα παίξεις με το δάχτυλο σου την άκρη της σελίδας,
θα κοιτάξεις αφηρημένα στο βάθος, ώρα πολύ.
Σηκώνεσαι, δύο βήματα και ανάβεις το φως,
να φύγει το σκοτάδι, να στραγγίσει απ΄το μπαλκόνι κάτω.

Στην άκρη του μυαλού μου μαζεύω δυο σκέψεις,
κολλάω μισές εικόνες και φτιάχνω ένα χαμόγελο.
Παιδεύομαι να το κρατήσω να μην εξαφανιστεί.

Το βλέμμα με δυσκολεύει. Όλα τα ανεξήγητα είναι δύσκολα και όμορφα.
Το κρατάω εκείνο το βλέμμα για λίγο μα αυτό αντιστέκεται,
μπερδεύεται και σβήνει μπλεγμένο σε περίεργα συναισθήματα.

Μέσα στη σύγχυση ανοίγει την πόρτα
και μου επιτείθεται η πραγματικότητα
με κεφάλι μέδουσας αποτρόπαιο,
και με την υπεροψία της λογικής.

Κραδαίνω στα χέρια μου το παιδικό μου ξίφος.
Μου φωνάζει κυνικά πως αυτό είναι μιά σπασμένη κεραία και τίποτα άλλο.
Μα νιώθω το ξίφος μου όπλο και τα ποιήματα σα ξόρκια μαγικά.

Τη διασκεδάζω αφάνταστα την πραγματικότητα
γι’αυτό με επισκέπτεται συχνα.



Ενα σύννεφο ταξιδεύει

Στα σύννεφα αρέσουν τα ταξίδια. Εκεί στον ουρανό μαθαίνουν να ξεχωρίζουν τη γη από τα χρώματα και όχι από τα σύνορα. Ψηλά στο βουνό είν’ ένα μέρος που τ’ αγαπούν πολύ. Μαζεύονται τριγύρω και αρχίζουν να πέφτουν σαν σταγόνες. Υπάρχει ένας ρυθμός, μιά μελωδία κρυφή, σα δέηση, σαν προσευχή. Μέσα από τη μυστική σύναξη ετοιμάζεται μια δυνατή επιστροφή. Οι σταγόνες ενώνονται και γρήγορα βρίσκουν άλλες και κατρακυλάνε πάνω στα βράχια. Περνάνε από πάνω τους σα χάδι και κάνουν και την πιό σκληρή πέτρα να γλυκάνει. Χαχανίζουν γάργαρα και παρασύρουν στο γέλιο τους μικρά πετραδάκια. Τα ξεγελάνε και τα πείθουν να τους ακολουθήσουν στο ταξίδι.
Οι σταγόνες γίνονται ρυάκι που τραγουδάει στα φύλλα και τα κλαδιά. Μερικά φύλλα ξελογιάζονται και τρέχουν για να προφτάσουν. Το ρυάκι γίνεται διάφανο ποτάμι και περνάει κάτω από γέφυρες και γέρικα πλατάνια. Το τραγούδι δυναμώνει, είναι οι σταγόνες που μιλάνε για τα ταξίδια τους στον ουρανό.
Σκύβεις στην όχθη και πιάνεις με τη χούφτα σου νερό. Αυτό σταματάει να τρέχει και σε κοιτάει. Μέσα στα χέρια σου βρίσκεται και σε καθρεφτίζει. Έχει ταξιδέψει ψηλά και έχει δει όλη την ομορφιά, μα στέκεται εκεί για να δει και σένα. Χαμογελάς, πίνεις και ξεδιψάς. Σκουπίζεις τα χέρια στο παντελόνι και κοιτάς προς τα κάτω, εκεί που το ποτάμι συναντά τη θάλασσα και τα σύννεφα μαθαίνουν το μπλε χρώμα.

Αν σου λεγα πως τα σύννεφα είναι θάλασσα που πετάει
και η θάλασσα μπλε σύννεφα κολυμβητές,
δε θα με πέρναγες για τρελή;