Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας...


Pablo Neruda

Αργοπεθαίνει (Muere lentamente)

Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,
όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει
όποιος έχει την τηλεόραση για μέντωρα του

Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου
και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης
αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια,
που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο,
που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν "αναποδογυρίζει το τραπέζι" όταν δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του, για την αβεβαιότητα του να τρέξεις πίσω απο ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να ξεγλιστρήσει απ' τις πανσοφές συμβουλές.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του

Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν αφήνει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη κακή του τύχη
ή για τη βροχή την ασταμάτητη

Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει την ιδέα του πριν καν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει
ή δεν απαντά όταν τον ρωτάν για όσα ξέρει

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντα πως για να 'σαι ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη
από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής.

Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή
θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.




Muere lentamente


Muere lentamente
quien se transforma en esclavo del hábito,
repitiendo todos los días los mismos trayectos,
quien no cambia de marca,
no arriesga vestir un color nuevo y no le habla a quien no conoce.


Muere lentamente quien hace de la televisión su gurú.

Muere lentamente quien evita una pasión,
quien prefiere el negro sobre blanco y los puntos sobre las "íes"
a un remolino de emociones,
justamente las que rescatan el brillo de los ojos,
sonrisas de los bostezos,
corazones a los tropiezos y sentimientos.

Muere lentamente quien no voltea la mesa cuando está infeliz en el trabajo,
quien no arriesga lo cierto por lo incierto para ir detrás de un sueño,
quien no se permite por lo menos una vez en la vida, huir de los consejos sensatos.

Muere lentamente quien no viaja,
quien no lee,
quien no oye música,
quien no encuentra gracia en sí mismo.

Muere lentamente quien destruye su amor propio,
quien no se deja ayudar.

Muere lentamente,
quien pasa los días quejándose de su mala suerte
o de la lluvia incesante.

Muere lentamente,
quien abandona un proyecto antes de iniciarlo,
no preguntando de un asunto que desconoce
o no respondiendo cuando le indagan sobre algo que sabe.

Evitemos la muerte en suaves cuotas,
recordando siempre que estar vivo exige un esfuerzo mucho mayor
que el simple hecho de respirar.

Solamente la ardiente paciencia
hará que conquistemos una espléndida felicidad.

28 σχόλια:

alepouda είπε...

Λίγα λόγια για τη μετάφραση
Αποφάσισα να ανεβάσω αυτό το υπέροχο ποίημα του Νερούδα, που όπως είδα είναι εξαιρετικά προσφιλές στην ελληνική μπλογκόσφαιρα (να που το έγραψα κι αυτό!) Έψαξα λοιπόν να βρω και το πρωτότυπο στα ισπανικά. Καθώς έκανα την αντιπαράθεση λοιπόν μεταξύ του μεταφρασμένου και του αρχικού ποιήματος, με έκπληξη είδα ότι λείπουν κάποιοι στίχοι και άλλοι είναι παραφρασμένοι. Εκνευρίστηκα (γιατί τέτοια είμαι, τέτοια) και αποφάσισα να καθαρίσω μόνη μου. Έτσι, άπλωσα τα χαρτιά μου και λίγο από τα ισπανικά, λίγο από τα αγγλικά, λίγο από τα ελληνικά και περισσότερο από ένστικτο κατέληξα στην παραπάνω μετάφραση. Μισή ντροπή δική μου και μισή ντροπή δική μου, πάλι (κι ύστερα, σκεφτόμουν «που πας βρε αθεόφοβη να ανεβάσεις Νερούδα πάνω από δικό σου ποίημα…?» πάρε τώρα και τη μετάφραση για να ολοκληρωθεί το συνολάκι της ασέβειας)

Ανώνυμος είπε...

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

ΚΠΚ

p.s. σιγα μην ειναι ασεβεια. Ο Ν. θα σου εσφιγγε το χερι!

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ Άννα! Το ποίημα αυτό είναι ακριβώς η ενίσχυση που χρειαζόμουν αυτή τη στιγμή!

Συμφωνώ με το φίλο: ο Νερούντα θα σου έσφιγγε το χέρι.

alepouda είπε...

ναι!
και θα μου εσφιγγε το χερι και για ενα ακομα λόγο.
Γιατι ταλαιπωρήθηκα τοσο πολυ για να βρω μια φωτογραφια του που να έχει μαλλιά και να μοιάζει με τον Δημήτρη Χορν

:D

Ανώνυμος είπε...

εχω μεινει εκθαμβη!

alepouda είπε...

ειναι που εβαλα 75W λαμπα στο blog, θα την αλλαξω για να κανω και οικονομια στο ρευμα.

Δε σοβαρευομαι ποτε!

:)

Ανώνυμος είπε...

μη με κανεις και κανω paste και τα "Κερια" τωρα!!!

alepouda είπε...

ε???

καντε ό,τι θέλετε είμαι υπέρμαχος της ελευθεριας του λόγου

Ανώνυμος είπε...

για λογους οικολογικους βρε παιδι μου ;-)

alepouda είπε...

κάνε ό,τι θες...
μόνο sticks μην ανάψεις και ντουμανιάσουμε εδωμέσα.
Διατηρώ το blog με τη φυσικη μυρωδιά του.

Ανώνυμος είπε...

δεν τολμω να κανω paste τα "Κεριά" γιατι οντως θα ντουμανιασουμε απο τον πολυ Καβάφη εδω ... και συγγνώμη βρε αλ που σου αλλαξα το θεμα, απλως ειναι διασκεδαστικο το ατακαρισμα!

alepouda είπε...

δεν υπαρχει θεμα
ουτε αυστηροτητα
ουτε σοβαροτητα

ειμαστε αναρχοκωμικα στοιχεια σε ενα συγχρονο ρομαντικο δραμα.

Ανώνυμος είπε...

ετσι! στηριζουμε τα προοδευτικα βλογκ με αρωμα αντικας!

alepouda είπε...

ε! όχι και "άρωμα αντίκας"

(θιγμένη αποχωρεί από το βήμα)




:)

ceralex είπε...

Ωραία η βόλτα από δω αναρχοκωμική alepouda!
καλώς σε βρήκα!
Καλώς ανέβασες αυτό το υπέροχο ποιήμα!
Καλώς και το μετέφρασες!
Το συνολακι της "ασέβειας" σου πάει γάντι!

Ανώνυμος είπε...

για να (παρ)εξηγουμαι τα σχολια που εγραψα δεν ειχαν υβριστικο χαρακτηρα, ισα ισα ο Ν. οντως θα σου εσφιγγε το χερι και το αλεπουδισιο ποδι και δεν υπαρχει τιποτα καλυτερο απο το να πηγαινεις βολτα για αντικες με το φρεσκο αερακι να σου χτυπαει τη μουσουδα, ετσι;

Ανώνυμος είπε...

An antique (Latin: antiquus; old) is an old collectible item. It is collected or desirable because of its age, rarity, condition, utility, or other unique features. It is an object that represents a previous era in human society. (http://en.wikipedia.org/wiki/Antique)

alepouda είπε...

1ον)
Σταματήστε να υποθέτετε οτι ο Νερούδα θα έκανε πράγματα με τα χέρια μου και τα πόδια μου!

2ον)
Είπαμε οτι είμαι υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου... θα σας κάνω όλους ντηλίτ!!!

3ον)
Ανώνυμε θαμώνα, δεν παρεξηγώ, προτιμώ να παρεξηγούμαι. Είναι καθαρά εγωιστικό το θέμα.

4ον)
Δυο μέρες τώρα έχω αφήσει ανοιχτά τα παράθυρα στο μπλογκ μου... ακόμα να ξεμυρίσει η αντίκα? Να δεις που θα φταίει που έκανα παρκέ.

:)

Ανώνυμος είπε...

να το προσεξεις το παρκε μη γλιστρησεις! :-)

alepouda είπε...

λεω να κλεισω τα παραθυρα, ειμαι και κρυωμένη...

σνιφ-σνιφ

Ανώνυμος είπε...

χαμομηλι με μελι και 2 σταγονες λεμονι! antique συνταγη :-) περαστικα και αλεπουδενια!

luciana είπε...

Que lindo! É um prazer ver o poema traduzido.
..........................

Ανώνυμος είπε...

σοκ.

Anastasia Kyriakidi είπε...

Poly wraio poihma!

Ανώνυμος είπε...

ελο

πως να σας το πω αυτο τωρα

το ποιημα πρεπει να ειναι χοαξ. μαλλον δεν ειναι του νερουδα. οι ισπανοφωνοι δεστε εδω:

http://xooel.wordpress.com/2006/10/07/pablo-neruda-%C2%BFquien-muere/

εδω:

http://xooel.wordpress.com/2006/10/07/pablo-neruda-%c2%bfquien-muere/#comment-13

και μαλλον ειναι αυτης της μαρθας μεδειρος. πρωτοτυπο στα πορτογαλικα εδω:

http://niilismo.net/reflexoes/a_morte_devagar.php

περαστικα μας :}

Ανώνυμος είπε...

Οφείλω να πω πως αυτή η μετάφραση μου αρέσει πολύ περισσότερο από την αρχική που διαβάζω παντού.
Σ ευχαριστώ γι αυτήν :)

Ανώνυμος είπε...

μπράβο!!!!
Πολύ καλή απόδοση!!!!

john είπε...

μπράβο Αλεπούδα, νομίζω πως ήδη είμαστε φίλοι...